Έκδοση ομολόγου… Νο2
Η πρώτη μεταμνημονιακή έξοδος στις αγορές στέφθηκε
με επιτυχία. Το επιτόκιο είναι λίγο «τσουχτερό», αλλά αυτή την ώρα δεν φαίνεται
να ανησυχεί κανέναν.
Κι αυτό γιατί το «ιδανικό» επιτόκιο (με βάση τα
ελληνικά δεδομένα) θα έπρεπε να κυμαινόταν κοντά στο 3,2% - 3,3%. Και πάλι,
όμως, στόχος είναι να εμπιστευτούν την Ελλάδα οι αγορές.
Ήταν πιο πολύ τεχνικό το θέμα, παρά ουσιαστικό. Με
άλλα λόγια, ο ΟΔΔΗΧ έπρεπε να φτιάξει τη λεγόμενη «καμπύλη απόδοσης». Γιαυτό
και στο εξής η προσοχή στρέφεται στη –ρηχή– δευτερογενή αγορά ομολόγων.
Ετοιμάζουν τις δικές τους εκδόσεις
τράπεζες και επιχειρήσεις
Η έξοδος της Ελλάδας στις αγορές με το 5ετές ομόλογο
ανοίγει τον δρόμο για νέες εκδόσεις ομολόγων από τις τράπεζες και τις μεγάλες
επιχειρήσεις. Ανέκαθεν τον… δρόμο «χάραζε» το Ελληνικό Δημόσιο και έπειτα
ακολουθούσαν οι υπόλοιποι. Σαν το κράτος να δημιουργεί μια άτυπη «πυξίδα» στους
επενδυτές, για το πού θα κάτσει… η «μπίλια» των επιτοκίων.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι τουλάχιστον δύο τράπεζες
είναι έτοιμες να «τεστάρουν» τις αγορές. Το είχαν προσπαθήσει και πριν από
μερικούς μήνες, ωστόσο οι συνθήκες –τότε– φάνηκαν… ανώριμες. Τα επιτόκια που
«έπαιζαν» ήταν από «τσουχτερά» έως άκρως απαγορευτικά.
Φυσικά, μια έξοδος των τραπεζών στις αγορές περνά
και από τη λύση για τα «κόκκινα» δάνεια. Αυτή η λύση δεν φαίνεται όμως να
ανακοινώνεται άμεσα, αν και τις τελευταίες εβδομάδες γίνεται ένας αγώνας δρόμου
για να τελειοποιηθεί η πρόταση και μάλιστα να είναι αξιόπιστη στα μάτια των
αγορών.
Χρειάζεται και νέα έξοδος
Διαρροές από το οικονομικό επιτελείο αναφέρουν ότι
επιθυμούν να βγει η Ελλάδα στις αγορές ακόμα και την άνοιξη. Κι αυτό για να μη
χαθεί η επαφή με τους ξένους επενδυτές, αλλά και να δείξουν ότι η προεκλογική
περίοδος δεν αφήνει πίσω τις ανάγκες της χώρας.
Ούτως ή άλλως μέχρι τα μέσα Απριλίου η χώρα θα
πρέπει να έχει βρει ακόμα 1,5 - 2 δισ. ευρώ από τις αγορές, ώστε μαζί με τα 2,5
δισ. του πενταετούς ομολόγου να καλύψει το «ομόλογο Σαμαρά» που λήγει.
Φαίνεται πως ο ΟΔΔΗΧ δεν είναι διατεθειμένος να
βάλει «χέρι» στο «μαξιλάρι» του κράτους, που αυτή την ώρα ξεπερνά τα 33 δισ.
ευρώ και μέχρι την άνοιξη θα φτάσει τα 40 δισ., αφού θα πρέπει να μεταφερθούν
τα ταμειακά διαθέσιμα (σχεδόν 7 δισ. ευρώ) των φορέων του Δημοσίου.
Εν κατακλείδι, το να συνεχιστεί η επαφή με τους
επενδυτές, με ακόμα μία περιορισμένη έκδοση, θα ανοίξει διάπλατα τον δρόμο για
μια μεγαλύτερη έκδοση, ακόμα και ενός 10ετούς ομολόγου, όποτε κριθεί ότι το
ευνοούν οι συνθήκες της αγοράς.
Εννοείται πως όλες οι εκδόσεις θα είναι
«προστατευμένες», όπως αυτή της περασμένης εβδομάδας.
Το παρασκήνιο της εξόδου στις αγορές
Ο ΟΔΔΗΧ είχε την ευκαιρία να… κυνηγήσει μικρότερο
επιτόκιο. Όμως, επέλεξε να μην το κάνει για… τεχνικούς λόγους. Οι
προσφορές ξεπέρασαν τα 10 δισ. ευρώ, που σημαίνει ότι υπήρχε η διάθεση για να
δοθούν επιτόκια της τάξεως του 3,3% - 3,4%. Ωστόσο, το οικονομικό επιτελείο
θέλησε να περιορίσει τις… ορέξεις των hedge funds που «διψούν» για εύκολο
χρήμα. Αντιθέτως, άνοιξε την πόρτα σε μακροχρόνιους επενδυτές, όπως οι τράπεζες,
οι ασφαλιστικές εταιρείες κ.τ.λ.).
Αυτή η επιλογή είχε
κόστος, καθώς το Δημόσιο αναγκάστηκε να δώσει premium στους μακροπρόθεσμους
επενδυτές, ανεβάζοντας την απόδοση στο 3,6%, στο ανώτατο όριο της απόδοσης που
θεωρούσε ότι μπορεί να πετύχει (είχε υπολογίσει 3,5% - 3,6%).
