Περί Εθνικής το σε συνέχειες… ανάγνωσμα ή σίριαλ: Ραντεβού αρχές του 2023 και βλέπουμε
Η σημερινή διοίκηση υπό τον Παύλο Μυλωνά, δεν είναι αρεστή στη κυβέρνηση, καθώς με τον τρόπο της (…) εμποδίζει τις επιθυμητές εξελίξεις για πώληση!
Θα σταθώ σήμερα σε ένα θέμα που το θεωρώ από τα σπουδαιότερα, καθώς αφορά μεν δύο επιχειρήσεις, αλλά κατ΄ουσίαν αφορά σε ένα πολύ μεγάλο φάσμα της οικονομίας, των επιχειρήσεων και των τραπεζών. Αφήνοντας για επόμενα σχόλια τα της ΔΕΗ και του μέλλοντος της με κυβέρνηση την παρούσα ή μία επόμενη με επικεφαλής τον ΣΥΡΙΖΑ, καταπιάνομαι σήμερα με το θέμα κατά πρώτο λόγο της Εθνικής Τράπεζας, της οποίας το 40% κατέχει το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) και της Τράπεζας Πειραιώς, το 24% της οποίας κατέχει επίσης το ΤΧΣ.
Αυτές τις ημέρες γράφονται πολλά για το θέμα αυτό, άλλα απλώς καταγραφικά της όλης κατάστασης, άλλα που υπηρετούν διάφορους στόχους, πέραν όσων επιτάσσει το περιβόητο εθνικό (οικονομικό, μην παρεξηγηθώ) συμφέρον. Καταρχήν, όπως έχετε διαβάσει ήδη στο Radar.gr, η σημερινή διοίκηση υπό τον Παύλο Μυλωνά, δεν είναι αρεστή στη κυβέρνηση, καθώς με τον τρόπο της (…) εμποδίζει τις επιθυμητές εξελίξεις για πώληση του 20% από το 40% που διακρατεί το ΤΧΣ.
Αντίστοιχο θέμα για τον Χρήστο Μεγάλου στην Πειραιώς, δεν υπάρχει, τουλάχιστον επί του παρόντος.
Το ερώτημα είναι, τι θα κάνει τώρα το Ταμείο, που δημοσιοποιήθηκε επισήμως η θέση του ΣΥΡΙΖΑ, για παραμονή της τράπεζας υπό δημόσιο έλεγχο, συνεπώς διακράτηση του 40% και περαιτέρω αύξησή του στο 51%; Θα προχωρήσει τις διαδικασίες της επιλογής των δύο συμβούλων, ή, θα παγώσει ανεπισήμως τις σχετικές διαδικασίες, έχοντας φυσικά το βλέμμα στην επόμενη των εκλογών και στην επόμενη κυβέρνηση;
Και η κυβέρνηση; Θα επιμείνει στην μέχρι τώρα επιλογή της ή θα αφήσει τα πράγματα να εξελιχθούν με κανονικές διαδικασίες και όχι επισπεύδουσες, για να μη θεωρηθεί και κατηγορηθεί ότι “ξεπουλάει μια ακόμα δημόσια περιουσία”; Κυβερνητικά στελέχη, που έχουν τη σχετική αρμοδιότητα (και όχι την πολιτική, εν προκειμένω) εμμέσως πλην σαφώς διαμηνύουν ότι “εμείς ποτέ δεν θέσαμε κάποιο αυστηρό χρονοδιάγραμμα, είναι υπόθεση και αρμοδιότητα του Ταμείου να επιλέξει το χρόνο και τις σχετικές και απορρέουσες από το νόμο διαδικασίες” και προσθέτουν με νόημα ότι “το ΤΧΣ θα πρέπει να κινηθεί αγνοώντας τις θέσεις των κομμάτων”
Έγκαιρα από αυτή εδώ τη στήλη, σας ενημερώσαμε ότι όσο γρήγορα και να κινηθούν οι διαδικασίες για πώληση ποσοστών των τεσσάρων συστημικών τραπεζών (η Attica Bank, είναι άλλη περίπτωση, πιο περίπλοκη και…ανώριμη ακόμα), δεν πρόκειται να τελεσφορήσουν στην καλύτερη περίπτωση πριν τον ερχόμενο Φεβρουάριο! Δηλαδή, μέσα σε μια περίοδο εκλογικού πυρετού και όξυνσης του πολιτικού διαλόγου!
Αντιλαμβάνεστε ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να υλοποιηθεί και για έναν ακόμα πολύ σοβαρό λόγο, πέραν των άλλων, αυτονόητων ή μη. Ποιος ξένος ή και εγχώριος επενδυτής θα κατέλθει στις σχετικές διαγωνιστικές διαδικασίες, γνωρίζοντας ότι το πολιτικό τοπίο θα είναι ρευστό και άγνωστο την επομένη (τουλάχιστον) των εκλογών; Και διαδικασίες… fast track δεν προβλέπονται, ούτως ή άλλως. Για το λόγο αυτό, το ΤΧΣ και να ήθελε, δεν έχει κανένα λόγο να βιάζεται, πολύ περισσότερο όταν οι οικονομικές εξελίξεις διεθνώς, δεν ευνοούν τέτοια εγχειρήματα και μάλιστα με τη φιλοδοξία να είναι κερδοφόρα για το Δημόσιο
Για αυτό, ας…σταματήσουν οι χοροί, από οπουδήποτε και αν προέρχονται και οι κάθε είδους “προξενητές και προξενήτρες”, όλοι, οι “εντός εκτός και επί τα αυτά”, γιατί διάλεξαν μάλλον και λάθος χρόνο για τα…νταραβέρια και λάθος στόχο. Είναι…εθνικός και “φωνάζει”, με εννοείτε φαντάζομαι οι ενδιαφερόμενοι, για να μην αραδιάζω από τώρα ονόματα. Πέρασε ο Αύγουστος, για αυτό κάθε πράγμα στον καιρό του…
