Πότε ανοίγει η κάνουλα της χρηματοδότησης για τις ΜμΕ
Τελικά θα ανοίξει η κάνουλα της χρηματοδότησης για τις μικρομεσαίες ελληνικές επιχιερήσεις;
Στο ερώτημα σαφής απάντηση δεν υπάρχει. Αφενός οι τράπεζες τηρούν αυστηρά κριτήρια με αποτέλεσμα να «κόβουν» πολλά αιτήματα, ειδικά όταν προέρχονται από μικρές επιχειρήσεις, με λιγότερους από 10 εργαζόμενους, καθώς οι περισσότερες κάπου χωλαίνουν, άλλες σε επίπεδο κερδοφορίας, καθώς εμφανίζουν συνεχόμενες ζημιογόνες χρήσεις, ή επειδή είναι «κόκκινοι».
Αφετέρου οι μικροί αποφεύγουν να ζητήσουν δάνειο, γιατί φοβούνται την απόρριψη, αλλά και επειδή προτίμησαν να επιδοτηθούν κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ή ακόμα και να δανειστούν από συγγενείς και φίλους.
Μία χαρτογράφηση των δανειοδοτήσεων προς τις ΜμΕ επιχιερήσεις της ΕΕ επιχείρησε η έκθεση της SAFE της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και της Κομισιόν, που δόθηκε προ ημερών στη δημοσιότητα.
Προκύπτει λοιπόν, ότι το 51% των μικρομεσαίων απέφυγε να καταθέσει αίτημα για δάνειο λόγω των υψηλών επιτοκίων (30%), του φόβου απόρριψης του αιτήματος (12%), της απροθυμίας των τραπεζών να χορηγήσουν δάνεια (13%).
Ωστόσο το 49% των μικρομεσαίων επιχειρήσεων υπέβαλαν αίτημα για δάνειο και σύμφωνα με τα στοιχεία της SAFE έγκριση δανειοδότησης πήρε το 30% των αιτημάτων. Μερική έγκριση δόθηκε στο 17% των αιτούντων. Απορρίφθηκε το 21% των αιτημάτων και στο περίμενε για απάντηση ήταν το 30% των αιτούντων.
Να σημειωθεί ότι σε επίπεδο ΕΕ αίτημα για δανειοδότηση υπέβαλε το 35% των μικρομεσαίων με τις εγκρίσεις να διαμορφώνονται στο 70% και οι απορρίψεις στο 7%, ενώ 13% πήρε μερική έγκριση στο αίτημα του.
Οι τραπεζίτες από την πλευρά τους σημειώνουν πως τα περισσότερα αιτήματα που απορρίπτονται αφορούν δανειοδότηση για κεφάλαια κίνησης και την αναχρηματοδότηση παλαιότερων οφειλών και όχι τη χρηματοδότηση βιώσιμων επενδυτικών σχεδίων.
Και επειδή το μέγεθος μετράει και καθώς έχει ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση για την χρηματοδότηση των πρώτων μεγάλων επενδυτικών σχεδίων στο πλαίσιο του ταμείου Ανάκαμψης, τόσο το κυβερνητικό επιτελείο όσο και οι τραπεζίτες θεωρούν ότι είναι απαραίτητες οι εξαγορές, οι συγχωνεύσεις των επιχειρήσεων, όπως και οι συνεργασίες μεταξύ τους σε όλους τους κλάδους, προκειμένου να αποκτήσουν εκείνο το κρίσιμο μέγεθος που θα επιτρέψει να είναι βιώσιμες και να προχωρήσουν σε επενδύσεις.
