Τι επιδιώκει ο Αλέξης Τσίπρας με την αποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ από την Βουλή – Από τις απαντήσεις κυβέρνησης και ελάσσονος αντιπολίτευσης θα κριθεί η τελική επικράτηση!
Κίνηση ακραίου τυχοδιωκτισμού ή εξόχως πολιτική πράξη - Ενισχύει την ακραία πολιτική πόλωση και βάζει σε κίνδυνο τα 30 νομοσχέδια προς ψήφιση που εκκρεμούν στη Βουλή!
Κίνηση ακραίου τυχοδιωκτισμού ή εξόχως πολιτική πράξη που προκαλεί προβλήματα σε όλα τα άλλα κόμματα, είναι τελικά η απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να αποσύρει τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, από όλες τις ψηφοφορίες στη Βουλή μέχρι να προκηρυχθούν οι βουλευτικές εκλογές;
Η απάντηση δεν είναι εύκολη και πιθανόν να περιέχει στοιχεία που να δικαιολογούν και τις δύο θέσεις.
Διότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να μην αιφνιδίασε αφού η αποχώρηση του βουλευτών του κόμματός του είχε προαναγγελθεί από τον ίδιο με έμμεσο τρόπο την προηγούμενη Παρασκευή στη Βουλή, αλλά σε μεγάλο βαθμό στρέφει στο μέρος του τα φώτα της δημοσιότητας.
Κατά αρχάς ο κ. Τσίπρας ενισχύει την ακραία πολιτική πόλωση από σήμερα και μέχρι να προκύψει η νέα κυβέρνηση και πιθανόν αυτό να επιδιώκει, ώστε να περιορίσει τις επιλογές των ψηφοφόρων της κεντροαριστεράς και της αριστεράς, προς τα κόμματα που βρίσκονται αριστερότερα του ΣΥΡΙΖΑ.
Μετατοπίζει έτσι συγχρόνως τους άξονες του πολιτικού παιγνίου σε άλλο επίπεδο, μπορεί και να νιώθει πως σύρει όλους τους άλλους στο δικό του «γήπεδο». Ιδού το γιατί:
Η κυβέρνηση υποχρεούται να απαντήσει θεσμικά, αν δέχεται ή όχι την πρόκληση για άμεσες εκλογές.
Αυτό δεν είναι εύκολο, διότι αφενός αν συναινέσει θα παράσχει επιχειρήματα στην Κουμουνδούρου, ότι υπέκυψε στις πιέσεις του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Και αυτό δεν είναι διόλου καλό, για την προεκλογική περίοδο.
Υπάρχουν και άλλοι παράμετροι που πρέπει να ληφθούν υπόψη: Είναι γνωστό πως στην Βουλή εκκρεμούν περί τα 30 νομοσχέδια προς ψήφιση.
Η κυβέρνηση τα θεωρεί μείζονος σημασίας προκειμένου να πορευθεί προς την τελική φάση των εκλογών.
Η μη ψήφισή τους θα είναι ένδειξη ότι άφησε «στη μέση» το έργο της, υποκύπτοντας στην ακραία τακτική του Αλέξη Τσίπρα.
Συγχρόνως στο ζήτημα προκύπτει και μια άλλη διόλου ευκαταφρόνητη πτυχή: Τυχόν προκήρυξη άμεσων εκλογών καίει κυριολεκτικά ήδη ειλημμένες αποφάσεις της κυβέρνησης για την ανακούφιση ευαίσθητων κατηγοριών ψηφοφόρων, όπως το market pass ή τα έκτακτα επιδόματα ενόψει Πάσχα σε χαμηλοσυνταξιούχους.
Μα αυτό δεν στρέφει κατά του Τσίπρα μεγάλες κατηγορίες του πληθυσμού και υπολογίζουν πολύ στα συγκεκριμένα ευεργετήματα, είναι η εύλογη ερώτηση.
Δεν είναι καθόλου σίγουρο όταν ο ΣΥΡΙΖΑ τάζει μείωση του ΦΠΑ, επαναφορά της 13ης σύνταξης και άλλα πολλά και φανταχτερά είναι η απάντηση.
Από τούδε και στο εξής δηλαδή, η κυβέρνηση στερείται το πλεονέκτημα της άμεσης ικανοποίησης αιτημάτων ότι και αν σημαίνει αυτό για την στάση του εκλογικού σώματος.
Ωστόσο προβληματισμένα από την κίνηση Τσίπρα, πρέπει να αισθάνονται και τα λοιπά κόμματα της αντιπολίτευσης: Ο πειρασμός για αυτά είναι μεγάλος, δεν μπορεί να παραμένουν στη Βουλή να ψηφίζουν ή και να καταψηφίζουν νομοσχέδια, αφού θα πρέπει να απαντήσουν στην καίρια κατηγορία που θα δεχθούν από το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα: Ενώ υπερψήφισαν την πρόσφατη πρότασης μομφής στη Βουλή, αφού η κυβέρνηση δεν έστερξε στην παροχή στοιχείων για τις υποκλοπές είναι δυνατόν να μετατραπούν σε «παρακολουθήματα» της κυβέρνησης στο μείζον θέμα της προστασίας των θεσμών, παρέχοντας στην ΝΔ περιθώρια μερικών εβδομάδων για προεκλογικές «παροχές»;
Επανερχόμαστε στο αρχικό ερώτημα, οι απαντήσεις του οποίου μπορεί να γίνουν περισσότερο απλές από αυτές που επιχειρήσαμε να περιγράψουμε.
Αυτές όμως εξαρτώνται πρώτον από τους τρόπους τους οποίους θα επιχειρήσουν να απαντήσουν κατά πρώτον η κυβέρνηση και κατά δεύτερο τα κόμματα της ελάσσονος αντιπολίτευσης: Οι έξυπνες κινήσεις θα ενισχύσουν την πρώτη άποψη, οι λανθασμένες τη δεύτερη, και ο «λογαριασμός» θα πληρωθεί εξ ολοκλήρου στις εκλογές.