ΠΑΣΟΚ 47 χρόνια

Δεκαοκτώ ημέρες μετά την καθυστερημένη επιστροφή του στην Ελλάδα, ο γιος του Γέρου της Δημοκρατίας θα άνοιγε τα χαρτιά του.

Ήταν ήδη γνωστό ότι σκόπευε να ιδρύσει νέο πολιτικό φορέα. Αλλά οι πληροφορίες από τις διασταυρούμενες επαφές που είχε στο Καστρί από την ημέρα της επιστροφής του ήταν συγκεχυμένες.

Ωστόσο είχαν γίνει γνωστά αρκετά στοιχεία για τις κινήσεις του μετά την πτώση της δικτατορίας που τον βρήκε στο Τορόντο του Καναδά. Αναχώρησε αμέσως για το Λονδίνο, όπου είχε την έδρα του ένα κλιμάκιο του ΠΑΚ.

Στο ξενοδοχείο «Κάμπερλαντ» τον συνάντησε ο Α. Τσοχατζόπουλος που ήλθε από το Μόναχο και δυο μέρες αργότερα πήραν το αεροπλάνο για τη Γερμανία, όπου βρισκόταν η κύρια δύναμη του ΠΑΚ και τα περισσότερα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου.

Οι Κ. Σημίτης, Ι. Τσεκούρας, Γ. Τσουγιόπουλος, Δαμ. Βασιλειάδης, Μιχ. Χαραλαμπίδης, Ι. Ζαφειρόπουλος ήταν από τους πρώτους που τον άκουσαν να λέει:

«Θα μετεξελιχθούμε σε πολιτικό κόμμα». Είναι αποφασισμένος και όταν πληροφορήθηκε ότι στην Αθήνα μια ομάδα βουλευτών, υπό τον Ι. Αλευρά και τον Ι. Χαραλαμπόπουλο κινούνται για την ανασύσταση της Ένωσης Κέντρου αντιδρά έντονα.

«Να τους πείτε να τ΄ αφήσουν αυτά».

Στις 6 Αυγούστου συγκάλεσε στο Βίντερτουρ της Ελβετίας το Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΚ που αποφάσισε κατά πλειοψηφία την αυτοδιάλυσή του, χωρίς να το ανακοινώσει. Οσοι τον υποδέχθηκαν στην Αθήνα στις 16 Αυγούστου πιστεύουν ακόμη ότι θα διεκδικήσει την κληρονομιά του Γεωργίου Παπανδρέου. Ο ίδιος όμως έχει ήδη στις αποσκευές του ένα «πολιτικό μανιφέστο» που είχαν επεξεργαστεί στελέχη του ΠΑΚ. Θα το συζητήσει σε ατέλειωτες συναντήσεις στο Καστρί, με στελέχη της αντίστασης, παλαιούς πολιτευτές της Ενωσης Κέντρου και νεολαίους που είχαν κάνει ήδη την εμφάνισή τους στα αμφιθέατρα μετά το Πολυτεχνείο, ως « φοιτητές που εκφράζουν τις ιδέες του Α. Παπανδρέου». Ανάμεσά τους οι Κ. Λαλιώτης, Αθ. Τσούρας, Στεφ. Τζουμάκας, Δημ. Τζουβάνος κ.ά.

Όταν πήγε στο Α΄ Νεκροταφείο και προσκύνησε στον τάφο του Γεωργίου Παπανδρέου, πολλοί θεώρησαν ότι τελικά θα εμφανιστεί ως διάδοχος του Γέρου στην ηγεσία της Ε.Κ. Πρώτος ο Γιάννης Αλευράς, που δεν έκρυβε ότι δεν τον ενθουσίαζε η ιδέα να μπει στο ίδιο κόμμα με τους αχτένιστους νεαρούς που συναντούσε στο Καστρί ο Ανδρέας Παπανδρέου. «Αυτοί δεν έχουν ούτε ψήφο», του έλεγε.

Όταν του έδωσε να διαβάσει το κείμενο που είχε φέρει μαζί του, τον ενόχλησε ο σοσιαλιστικός προσανατολισμός του.

«Ανδρέα, τι πας να κάνεις, εδώ έχουμε έτοιμο κόμμα, πειράματα θα κάνουμε;».

Ολα αυτά τροφοδοτούσαν το ενδιαφέρον των δημοσιογράφων που τον περίμεναν εκείνο το μεσημέρι, κυρίως για να διαπιστώσουν ποιοι τελικά θα τον ακολουθούσαν. Έφτασε με αρκετή καθυστέρηση στο ξενοδοχείο. Ήταν ένας διαφορετικός Ανδρέας Παπανδρέου. Φορούσε μαύρο δερμάτινο σακάκι, άσπρο πουκάμισο χωρίς γραβάτα, φαρδιά δερμάτινη ζώνη, είχε φαβορίτες και ήταν πιο αδύνατος από ό,τι τον ήξεραν επτά χρόνια πριν. Κατευθύνθηκε σε ένα δωμάτιο στον πρώτο όροφο και ζήτησε από τον Πέτρο Λάμπρου να βγει στον δρόμο και να τον ειδοποιήσει όταν θα φτάσει ο Γιάννης Αλευράς, που δεν πήγε τελικά. Μετά φώναξε τον Θανάση Τσούρα.

Ήρθαν όλοι; ρώτησε.

Σχεδόν όλοι, περίπου 150 άτομα. Δεν ήταν μεγάλα ονόματα της πολιτικής, αλλά ήταν αποφασισμένοι να πάνε μαζί του.

Σύμφωνα με τα αρχεία του ΠΑΣΟΚ οι 149 προσκληθέντες ήταν οι εξής:

Λαμπρόπουλος Οδ., Κόκκινος Θεοδ., Αρχάκης Αλέξανδρος, Γιώτας Στάθης, Λουκάκης Χαράλαμπος, Λάμπρου Πέτρος, Παπαναγιώτου Θάνος, Τσιγαρίδας Κων., Καβαλιώτου Χριστίνα, Τσούρας Θανάσης, Μιχαλόπουλος Νίκος, Μπουρναζάκης Νικ., Δημόπουλος Νίκος, Αλεξόπουλος Θανάσης, Τζώρτζης Γιάννης, Λαλιώτης Κώστας, Φιλίππου Κατερίνα, Χαραλαμπόπουλος Γιώργος, Θωμίδου Σούλα, Μίχα Μαρία, Κούρτη Χριστίνα, Χαραλαμπόπουλος Γιάννης, Τουλούπας Τάκης, Μαντούβαλος Ηλίας, Βγενόπουλος Νίκος, Κορωναίος Γιάννης, Πελοποννήσιος Φώντας, Πρόκος Απόστολος, Κουτσόγιωργας Μένιος, Λιβάνης Αντώνης, Σκουλάς Θανάσης, Κοκκόλα Αγγέλα, Βαρδάνης Μιχάλης, Ελευθεριάδης Γεώργιος, Κουτσογιάννης Γιάννης, Μανδηλαρά Ασπα, Σημίτης Κώστας, Ελευθεριάδης Δημήτριος, Κορωναίος Πάνος, Σακελλαρόπουλος Αλέξ., Ντίνου Εύη, Φραγκιάς Ανδρέας, Φλέμιγκ Αμαλία, Ακρίτα Σύλβα, Τριαρίδης N., Δροσογιάννης Αντώνης, Γεωργιάδης Σεραφ., Κατσιφάρας Γεώργιος, Σκουλαρίκης Γιάννης, Νικολάου Κώστας, Απανωμεριτάκης, Βερυβάκης Λευτέρης, Κρητικός Παναγιώτης, Ανδρουτσόπουλος Κώστας, Κασιμάτης Γρηγόρης, Καμπάνης Σταμάτης, Παπαστρατής Γιώργος, Φαρμάκης Νίκος, Κανελλόπουλος Κώστας, Καβουνίδης Σπύρος, Λέκκας Δημήτριος, Ζερβόπουλος Γιάννης, Χαραλαμπόπουλος Χρήστος, Πρασανάκης Γεώργιος, Βασιλακόπουλος Λεωνίδας, Μπουλούκος Αριστόδ., Μπουλούκος Διονύσης, Πανταζόπουλος Στέλιος, Παπαδονικολάκης Γιάννης, Βαλασέλης Ζάνος, Κούτσικας Φοίβος, Κακλαμάνης Απόστολος, Τόμπρας Φάνης, Δαμβουνέλης Αριστ., Δέας Κώστας, Παπασπύρου Γιάννης, Παπαδημητρίου Γεώργιος, Κουτσοχέρας Ιωάννης, Κεφαλληνός Τάλμποτ, Σακελλαρίου Γιάννης, Νικολόπουλος Βασίλειος, Παπανίκος Δημήτριος, Σπηλιόπουλος Σπύρος, Χρυσάφης Γιάννης, Κύργιος, Τσιρίδης Χαράλαμπος, Καρανάσης Χρήστος, Βούλγαρη Ελένη, Αναστασιάδης Σπύρος, Μάζης Ιων., Τσιμπούκης Αθ., Μαρασλής Αλέκος, Κούκος Ιωάνν., Παππάς Αλέξανδρος, Τσαγανάς Ιωάνν., Τζούβαλης Κων., Μίχας Αθανάσιος, Σπηλιοτακάρα Ρία, Ασημακόπουλος Γεώργιος, Κωστούρος Γεώργιος, Κόλλιας Δημ., Κακουρόπουλος Ανδρ., Καραζέρης Γεώργιος, Κεζήλος Νίκος, Κόης Δημ., Γιαννόπουλος Σωτήριος, Μουστάκης Γεώργιος, Σόκαρης Σπυρ., Φούκας Τάσος, Τσαφούλιας Γεώργ., Κατραβάς Σωτ., Κουτσόγιωργας Τέλης, Μπαλάσης Αθ., Κουμανιώτης Κωστ., Μπίτσος Αθ., Λαμπρόπουλος Τάσος, Χριστοδουλιάς Θεόδ., Αλεξόπουλος Κώστας, Παπαγιαννόπουλος Τάκης, Πανούτσος Ιωάνν., Παπαγιωργόπουλος Τάκης, Ζυγογιάννης Γιώργος, Βαλυράκης, Παπαθανασίου Χρήστος, Ζουμπογιώργος, Κουρής Χαράλαμπος, Μωραΐτου Μαίρη, Γρίμηλα, Γιαννόπουλος, Λιβάνη Κατίνα, Λιάνης Γ, Τσεκούρας Γ., Κουρής Α., Παπανδρέου Βάσω, Παπασταύρου, Ζιάγκας Μιχάλης, Κουλούρης Κ, Ζαφειρόπουλος Γ, Δαμιανός, Κίσσονας, Οικονομίδης Π, Μπαρμπαγιάννη, Β. Βουρνάς Πάνος, Παπαδήμας Τόλης, Χατζημιχελάκης Νίκος, Σάλας Μιχάλης, Γιαννακάκης Μιχαήλ, Πολυχρονόπουλος Γιάννης.

Πώς το αντιμετώπισε ο Τύπος της εποχής

Την ίδρυση του νέου κόμματος προανήγγειλε στο φύλλο της 3ης Σεπτεμβρίου 1974 η εφημερίδα «Ακρόπολις», συντηρητικών πεποιθήσεων, που «κάλυπτε» ασφαλώς το ίδιο γεγονός και στο επόμενο φύλλο της. «Η εξαγγελία της πολιτικής κινήσεως αποτελεί κατά την άποψιν εμπείρων πολιτικών παρατηρητών την έναρξιν, την δραστηριοποίησιν, της πολιτικής ζωής της χώρας και την επάνοδον στην ομαλότητα, που τελικώς θα υλοποιηθεί με την προσφυγήν στον λαόν», σχολίαζε η εφημερίδα, εστιάζοντας κυρίως στην απάντηση του Ανδρέα Παπανδρέου όταν ρωτήθηκε για τις εκλογές.

«Η διεξαγωγή των εκλογών δεν είναι θέμα χρόνου, αλλά καθάρσεως του κρατικού μηχανισμού, που πρέπει να πάψει να είναι χουντικός», είχε πει, επιμένοντας πως μόνο τότε θα είχαν νόημα οι εκλογές.

Στην επιμονή του Ανδρέα Παπανδρέου ότι η κάθαρση πρέπει να γίνει πριν από τις εκλογές, έδινε έμφαση και η εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ», αναδεικνύοντας και τον αποκλεισμό της συνεργασίας με άλλους πολιτικούς φορείς. «Δεν καλούμε άλλες δυνάμεις να κάνουν προσχώρηση στο Κίνημα, αλλά να συμμετάσχουν στην ίδρυσή του από την αρχή», είχε πει ο Ανδρέας και η εφημερίδα το μετέφερε αυτολεξεί.

«Βασικά συνθήματα του νέου κινήματος, που προδιαγράφουν και τις αρχές του, είναι: Εθνική Ανεξαρτησία, Λαϊκή Κυριαρχία, Κοινωνική Απελευθέρωση, Δημοκρατία, στον αγώνα για τη δημιουργία μιας καινούργιας πολιτικής ζωής», συνέχιζε το ρεπορτάζ, που περιέγραφε ως κυρίαρχο στόχο του κινήματος την απάντηση του Ανδρέα Παπανδρέου περί δημιουργίας μιας Πολιτείας απαλλαγμένης από τον ξένο έλεγχο ή την επιρροή της οικονομικής ολιγαρχίας…

Αναλυτικό ρεπορτάζ με όλα όσα είχαν διαδραματιστεί την προηγούμενη μέρα στο «Κινγκ Πάλας» υπήρχε στις σελίδες της εφημερίδας «ΤΟ ΒΗΜΑ», που πλην της ομιλίας του ιδρυτή του κόμματος, τόνιζε την αναφορά του διευθυντή του Γραφείου Τύπου Κ. Νικολάου –που τον είχε προλογίσει- περί ενός κινήματος που θα ήταν συλλογική προσπάθεια και όχι προσωποπαγές κόμμα. Υπό τον τίτλο «Σοσιαλιστική πολιτική κίνηση εξήγγειλε χθες ο κ. Παπανδρέου. Αρχές, στόχοι και οργανωτική διάρθρωση», η εφημερίδα παρέθετε αναλυτικά την ομιλία του προέδρου του νέου κόμματος και το κείμενο της Ιδρυτικής Διακήρυξης, ενώ κωδικοποιούσε τις απαντήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου που έκρινε ως σημαντικότερες, ως εξής :

– Η Ελλάδα να αποχωρήσει όχι μόνο από το στρατιωτικό, αλλά και το πολιτικό σκέλος του ΝΑΤΟ.

– Να ακυρωθούν όλες οι διμερείς συμφωνίες, που έχουν επιτρέψει στο Πεντάγωνο να μετατρέψει την Ελλάδα σε ορμητήριο για την προώθηση της επεκτατικής του πολιτικής.

– Η κοινωνική απελευθέρωση –αναφέρει η Διακήρυξη- και ο σοσιαλιστικός μετασχηματισμός αποτελούν τον θεμέλιο λίθο του Κινήματός μας.

Ως γεγονός «που δεσπόζει στο προσκήνιο των πολιτικών ζυμώσεων» περιέγραφε την πρώτη δημόσια εμφάνιση του Ανδρέα Παπανδρέου η «Απογευματινή» της 4ης Σεπτέμβρη 1974. «Αδέσμευτη Ελλάδα και κοινωνικοποιήσεις διακήρυξε ο Ανδρέας Παπανδρέου», ήταν ο τίτλος του σχετικού ρεπορτάζ.

«Με ακραίο σοσιαλισμό και καινούρια στελέχη. Ο Ανδρέας αποσπάται και βάλλεται από Κέντρο και Άκρα Αριστερά», ήταν ο τίτλος της «Βραδυνής», που αναδείκνυε το γεγονός ότι με την κίνησή του αυτή, ο Ανδρέας Παπανδρέου ξεκαθάριζε πως δεν θα ήταν ο συνεχιστής του πατέρα του Γεωργίου στο τιμόνι της «Ένωσης Κέντρου».

Σχολιάζοντας ότι η άρνησή του να συμμετάσχει στην αναβίωση της Ενώσεως Κέντρου και ο παραμερισμός των πρώην βουλευτών, είχε προκαλέσει την αντίδραση πολλών πολιτικών, η εφημερίδα –που είχε κλείσει η Χούντα όταν είχε δημοσιεύσει ανοιχτή επιστολή του Κωνσταντίνου Καραμανλή- σημείωνε πως «ο Ανδρέας Παπανδρέου θέλησε να αποσυνδέσει το νέον του κίνημα από τους κομματικούς μετασχηματισμούς του παρελθόντος, που στηρίζονταν όπως υποστήριξε στη φεουδαρχική σχέση ανάμεσα σε ηγέτες και βουλευτές και κομματάρχες, ανάμεσα σε κομματάρχες και ψηφοφόρους και που είχαν αντικαταστήσει τις αρχές, τα προγράμματα και τις δημοκρατικές διαδικασίες με το ρουσφέτι και το παρασκήνιο».

Στο αναλυτικό ρεπορτάζ της, ανέφερε ακόμα μεταξύ άλλων πως «γραμμή πορείας προς μια αβασίλευτη, σοσιαλιστική Δημοκρατία, με μακροπρόθεσμο πρόγραμμα ευρύτατων εθνικοποιήσεων -ή μάλλον κοινωνικοποιήσεων, σύμφωνα με τον όρο που χρησιμοποιήθηκε- εχάραξε χθες ο Ανδρέας Παπανδρέου με την αναγγελία της κινήσεως του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος».