Νάντια Γιαννακοπούλου: Εθνική συμφωνία για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης
Το φως στο τέλος του τούνελ έχει αρχίσει και φαίνεται. Δώσαμε επί εβδομάδες τη μάχη για την Υγεία και τη Ζωή μας με επιτυχία. Τη δώσαμε όλοι μαζί με πειθαρχία, σεβασμό στις οδηγίες των Επιστημόνων, περιορίζοντας έτσι αποτελεσματικά την πανδημία. Η Ελλάδα έχει καταστεί χώρα – υπόδειγμα για την έγκαιρη λήψη των κατάλληλων μέτρων. Το διεθνές κύρος της έχει ανέβει. Σ’ αυτό το διάστημα αναδείχτηκαν αρετές όπως η πειθαρχία, ο αυτοσεβασμός, ο σεβασμός στους ανθρώπους, η αλληλεγγύη, η ανάγκη να συνεννοούμαστε όλοι ανεξαρτήτως ιδεολογικής και πολιτικής τοποθέτησης. Ο ρόλος του Κινήματος Αλλαγής σ΄αυτή την κατεύθυνση ήταν σημαντικός με συνεχείς παρεμβάσεις, κριτικές παρατηρήσεις και εποικοδομητική κριτική.
Είναι σημαντικά αυτά τα νέα στοιχεία γιατί μπροστά μας έχουμε ένα δύσκολο δρόμο ως χώρα και ως κοινωνία. Το δρόμο της σταδιακής, μελετημένης και με βάση τις οδηγίες των Επιστημόνων επανόδου σε μία σχετική κανονικότητα επαγγελματικής, κοινωνικής και οικονομικής δραστηριότητας. Τον δρόμο μέχρι να βγουν τα φάρμακα και ιδιαίτερα το εμβόλιο, που θα σημάνουν το τέλος της περιπέτειας. Το δρόμο αντιμετώπισης της βαθιάς Οικονομικής κρίσης που εμφανίζεται απειλητικά. Μέχρι τώρα έχουν ανακοινωθεί μέτρα προστασίας εργαζομένων και Επιχειρήσεων. Πολλοί λένε ότι χρειάζονταν κι άλλα. Το Κίνημα Αλλαγής και πάλι ανέδειξε δίκαια αιτήματα, παραβλέψεις, συνέβαλε για διορθωτικές κινήσεις -όπως η διόρθωση του φιάσκου με τα voucher των επιστημόνων που πρώτοι αναδείξαμε- πίεσε αποτελεσματικά για ένταξη και άλλων επαγγελματικών κατηγοριών στα μέτρα στήριξης. Πάντως αυτά τα μέτρα όπως εκφράζονται μέχρι στιγμής δεν θα μπορούν να ισχύουν για πάντα.
Η κρίση προβλέπεται να είναι βαθιά και είναι ορατή η αναγκαιότητα τολμηρών επανατοποθετήσεων, η απαίτηση να προσδιοριστεί ένα νέο παραγωγικό μοντέλο, ένα νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο. Στη Χώρα μας η κρίση μέσα σε ένα δύσκολο διεθνές φόντο σε μια συγκυρία που έχουμε απολέσει τα προηγούμενα χρόνια περίπου 25% του ΑΕΠ, συνεχίζουμε να έχουμε μεγάλο χρέος, έχουμε προβληματικές Τράπεζες, είχαμε εισέλθει σε μια φάση Ανάπτυξης. Η κοινωνία είχε αρχίσει να είναι πιο αισιόδοξη μετά από μια μακρά πορεία δοκιμασίας που έχει δημιουργήσει κόπωση. Ωστόσο ας δούμε την πραγματικότητα. Σύμφωνα με προβλέψεις η Ύφεση μπορεί να φτάσει -7% ή και -10% !
Στη χώρα μας έχουμε και ένα βαθιά διαρθρωτικό πρόβλημα. Μόνο ο τομέας του Τουρισμού είχε άμεση συνεισφορά 25 δισ. ευρώ στο ΑΕΠ του 2019 ( περίπου 40 δισ. ευρώ με το σύνολο των παράλληλων δραστηριοτήτων ) που ήταν 195 δισ. ευρώ. Ο κάθε ένας καταλαβαίνει τι θα συμβεί φέτος και τι συνολικές επιπτώσεις που θα υπάρχουν. Θα πληρώσουμε το κόστος της δυσανάλογης στήριξης κλάδων. Τα μέτρα άμεσης στήριξης πρέπει να δώσουν την θέση τους σταδιακά σε ένα συνολικό σχεδιασμό, σε γενναίες μεταρρυθμίσεις, προσέγγιση επενδύσεων , βαθιά μεταρρύθμιση του Κράτους, σχεδιασμό ενός νέου παραγωγικού μοντέλου.
Στον διακριτό χρονικό ορίζοντα θα πρέπει να περιορίσουμε τις ζημιές από την πτώση του Τουρισμού και αυτό θα είναι σημαντική κατ΄αρχήν επιτυχία για τον περιορισμό της ύφεσης. Θα πρέπει όμως να ξεχάσουμε ότι η Οικονομία μας μπορεί να έχει τόσο ισχυρή μονομερή εξάρτηση. Χρειάζεται επομένως να πέσει βάρος σε κλάδους με ιεράρχηση και προτεραιότητες όπως για παράδειγμα στη Φαρμακοβιομηχανία και συνολικά στην ενίσχυση και δημιουργία ενός ισχυρού Εθνικού Συστήματος Υγείας, την στήριξη των Αεροπορικών Γραμμών, του Πρωτογενούς Τομέα, την ψηφιοποίηση του Κράτους, τον εκσυγχρονισμό των υποδομών στον χώρο της Παιδείας.
Χρειάζεται παράλληλα προσπάθεια για μια άλλη προσέγγιση της Ευρωπαϊκής κρίσης από μια Ε.Ε. που δείχνει έλλειψη συνοχής και με στόχο είτε γίνει με ευρωομόλογο ή με ειδικό Ταμείο Στήριξης, ώστε να « πέσει» 1.5 τρισ. ευρώ. Η Ελλάδα θα πρέπει να πιέσει σε όλα τα επίπεδα ώστε να ληφθούν οι αναγκαίες, θαρραλέες αποφάσεις που θα επιτρέψει στην Ε.Ε να δείξει ότι έχει τα αντανακλαστικά που αρμόζουν στην κρίσιμη συγκυρία. Αυτό συνιστά αναγκαιότητα, χρέος της, αλλά και τρόπο διασφάλισης της συνοχής της που ήδη αμφισβητείται.
Για να αντιμετωπιστεί η νέα αυτή δύσκολη κατάσταση είναι εθνικά επιτακτική η πολιτική συνεννόηση. Η πρώτιστη ευθύνη γα να επιτευχθεί ανήκει στην Κυβέρνηση, ωστόσο η πρόκληση αφορά σε όλα τα κόμματα. Το οικονομικό τοπίο – ανάλογα πάντα και με την χρονική διάρκεια της κρίσης της πανδημίας και των πόρων που θα χρειαστούν για την αντιμετώπισή της – δεν θα επιτρέπει φτηνές αντιπολιτευτικές κορώνες και λαϊκισμό όπως σε άλλες περιόδους. Αποτελεί μονόδρομο μια εθνική Συμφωνία Κομμάτων, θεσμών, ιδιαίτερα της Αυτοδιοίκησης και κοινωνικών εταίρων η Συμφωνία για αντιμετώπιση της κρίσης, για ένα νέο Παραγωγικό μοντέλο, για ένα νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο.
Γράφει η Νάντια Γιαννακοπούλου, βουλευτής του Κινήματος Αλλαγής
