Ο Κυριάκος και τα 3 ονόματα: Δαμανάκη, Παπαδόπουλος, Πικραμμένος

Ο πρωθυπουργός σκέφτηκε την προεδρική εκλογή και
στα Τρίκαλα και στο Μέτσοβο και στην Κάσο, έλεγε στενός του συνομιλητής. Χωρίς,
όμως, να έχει καταλήξει στο πρόσωπο το οποίο θα είναι ο εκλεκτός του για να τον
προτείνει για το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα.

Στις σκέψεις του Κυριάκου Μητσοτάκη βρίσκονται
όλες οι παράμετροι που μπορούν να καλυφθούν με την κάθε επιλογή του. Η πρώτη
σοβαρή παράμετρος είναι, όπως έχουμε ξαναγράψει, το κλίμα συναίνεσης που θέλει
να εγκαθιδρύσει ο πρωθυπουργός στην πολιτική ζωή. Το έκανε με την ψήφο των αποδήμων,
θέλει να το κάνει και τώρα. Άρα για διαφορετικούς λόγους αποκλείονται ο Κώστας
Καραμανλής –ο οποίος άλλωστε δεν θέλει να είναι υποψήφιος– και ο Αντώνης
Σαμαράς, ο οποίος δεν έχει κανένα έρεισμα σε κάποιο από τα κόμματα της
αντιπολίτευσης.

Του
Σωτήρη Πίκουλα

Η δεύτερη παράμετρος που θα προσέξει ο ίδιος είναι να μην προκαλέσει με την επιλογή του εσωκομματικές έριδες. Γιαυτό και αποκλείονται υποψηφιότητες που παλαιότερα έχουν προκαλέσει την παράταξη. Βάσει αυτής την παραμέτρου αποκλείονται ο Γιώργος Παπανδρέου, ο Κώστας Σημίτης και ο Βαγγέλης Βενιζέλος. Ο πρώτος ήταν, άλλωστε, και κρυφός πόθος του Αλέξη Τσίπρα, αλλά βρήκε εκ των έσω εμπόδια μετά την δήλωση του Πάνου Σκουρλέτη. Θα πει κανείς ότι τα εσωκομματικά προβλήματα δεν ενδιαφέρουν τον κ. Μητσοτάκη αλλά τον ευνοούν. Αλλά η περίπτωση ΓΑΠ έχει σοβαρά προβλήματα και στην κεντροδεξιά παράταξη. Η περίπτωση Βενιζέλου είναι εκ του μη όντος. Ο ίδιος δεν θέλει να αναμειχθεί, παρόλο που στη Ν.Δ. έχει ερείσματα, αλλά μόνο εκεί... Η περίπτωση Σημίτη δεν έχει καεί εντελώς, αλλά η καραμανλική συνιστώσα θα δηλώσει ξεκάθαρα την αντίθεσή της σε αυτήν.

Η τρίτη παράμετρος που ο πρωθυπουργός έχει συνέχεια στο μυαλό του είναι το πρόσωπο αυτό να δώσει μια άλλη πνοή στον θεσμό και να σπάσει τα πολιτικά στεγανά της εποχής. Μια γυναίκα θα μπορούσε να είναι επιλογή. Πόσω μάλλον μια γυναίκα που μπορεί να ενώσει όλες τις παρατάξεις. Έχουν ακουστεί πάρα πολλά για το πρόσωπο της κ. Γλύκατζη Αρβελέρ, αλλά έχει προχωρημένη ηλικία και πλέον με τα ελληνοτουρκικά να βρίσκονται σε κρίσιμη καμπή ο νέος Πρόεδρος θα πρέπει να είναι αρκετά δραστήριος. Βάσει αυτής της παραμέτρου, παρόλο που αρκετά πρόσωπα δηλώνουν θετικά, αποκλείονται η Φώφη Γεννηματά και η Μαρίεττα Γιαννάκου, με την τελευταία να παίζει το όνομά της σε αρκετούς υψηλά ιστάμενα κύκλους του πρωθυπουργικού γραφείου.
Όλα τα παραπάνω έχουν στενέψει τα περιθώρια για την προεδρική επιλογή όσον αφορά στην ονοματολογία. Η παραμονή του Προκόπη Παυλόπουλου στην προεδρικό θώκο, παρόλο που έχει εξεταστεί σοβαρά, δεν θεωρείται δυνατό σενάριο. Κυρίως διότι θα ήταν ένα σημαντικό πισωγύρισμα στον συνεπή πολιτικό χαρακτήρα –ως τώρα– του πρωθυπουργού, αφού ήταν από αυτούς που δεν τον είχαν ψηφίσει. Εξάλλου, υπάρχει και το εξής. Ο Προκόπης Παυλόπουλος ήταν από αυτούς που δεν μίλησαν για την έλευση του 4ου και αχρείαστου μνημονίου, και φυσικά δεν έθεσαν κανένα δημόσιο προβληματισμό για τη Συμφωνία των Πρεσπών.

Εξετάζεται σοβαρά
η υποψηφιότητας της Δαμανάκη

Σύμφωνα, πάντα, με τις διαθέσιμες επιλογές και
κυρίως με τα σημερινά κριτήρια επιλογής του νέου Προέδρου, τα πρόσωπα που «παίζουν»
δυνατά σε αυτή την κρίσιμη φάση είναι τα εξής:

Η Μαρία Δαμανάκη: Το μεγάφωνο του Πολυτεχνείου
που έχει ενώσει γενιές και παρατάξεις, παρόλο που βρίσκεται καιρό «παροπλισμένη»,
μπορεί να παίξει έναν ενωτικό ρόλο. Είναι πολιτικός με σκέψη κεντροαριστερή και
κυρίως σύγχρονη. Μπορεί να μην είναι ένα πρόσωπο που ένας δεξιός βουλευτής θα
ψήφιζε με όλη την καρδιά του, αλλά μπορεί να συγκεντρώσει τις 200 ψήφους που
χρειάζονται στην πρώτη και δεύτερη ψηφοφορία, αφού συγκεντρώνει σοβαρά
ερείσματα και στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ. αλλά και στον ΣΥΡΙΖΑ-Συνασπισμό. Πολιτικά
εκπέμπει έναν μεγάλο συμβολισμό για το τέλος του άτυπου εμφυλίου στον οποίο
βρίσκεται εδώ και καιρό η κοινωνία. Φυσικά, δημιουργεί αρκετά προβλήματα στις
ακραίες τάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά σε περίπτωση απόρριψής της από τον Αλέξη Τσίπρα
ο τελευταίος θα μείνει πολιτικά απομονωμένος σε λογικές και κύκλους Πολάκη, τη
στιγμή μάλιστα που κάνει ένα μεγάλο άνοιγμα στην κεντροαριστερή δεξαμενή
σκέψης. Μια ανάρτηση της Μαρέβας Μητσοτάκη αποκάλυψε ότι η περίπτωση Δαμανάκη
εξετάζεται σοβαρά και, κυρίως, έχει την υποστήριξη και της συζύγου του
πρωθυπουργού.

Έχει
συμπάθειες ο Αλ. Παπαδόπουλος

Εάν, όμως, για οποιονδήποτε λόγο δεν ευδοκιμήσει
η περίπτωση της κ. Δαμανάκη ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει και εναλλακτικές. Η
περίπτωση του Αλέκου Παπαδόπουλου είναι μία από αυτές. Είναι πρόσωπο που ναι
μεν προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ αλλά διαθέτει σοβαρές συμπάθειες στη Ν.Δ. Σε τέτοιον
βαθμό που πολλοί μιλούσαν ακόμα και για μεταγραφή του στο κυβερνών κόμμα. Ο
ίδιος απολαμβάνει μια εκτίμηση διότι μίλησε καιρό πριν την έλευση του πρώτου
μνημονίου για τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η χώρα. Παρέμεινε
σε απόσταση απ’ όλα τα κόμματα την εποχή των μνημονίων και συνέδραμε
δημιουργικά όταν του ζητείτο. Στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ. έχει ευρεία αποδοχή και επειδή
δεν είναι φθαρμένος πολιτικά μπορεί να δημιουργήσει συνθήκες συναίνεσης και
στον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι η μοναδική επιλογή από τον παραδοσιακό χώρο του ΠΑΣΟΚ που θα
δημιουργήσει τις μικρότερες δυνατές αντιδράσεις, όπως λένε.

Η
περίπτωση Πικραμμένου

Τέλος, ο πρωθυπουργός έχει στο μυαλό του, εάν
δεν ευδοκιμήσει η περίπτωση προσώπου από την δημοκρατική κεντροαριστερά, να
θέσει ένα πρόσωπο που ναι μεν θα είναι ευρείας αποδοχής αλλά θα πρόσκειται
πολιτικά στο κυβερνών κόμμα. Οι περιπτώσεις δεν είναι πολλές. Πολλοί μιλούν για
τον Παναγιώτη Πικραμμένο, που βρίσκεται τώρα στην αντιπροεδρία της κυβέρνησης και
αν εξαιρέσει κανείς την παράλογη εμπλοκή του στο σκάνδαλο Νοβάρτις παραμένει
ένα πρόσωπο που με το ήθος του, το ειδικό του βάρος και την ενωτική φρασεολογία
του μπορεί να τεθεί στις υπηρεσίες του Προεδρικού Μεγάρου. Φυσικά, δεν
συγκεντρώνει την αποδοχή από το τωρινό πολιτικό σύστημα και ενδεχομένως εάν
είναι αυτή η επιλογή του Κυριάκου να συγκεντρώσει απλή κοινοβουλευτική
πλειοψηφία, αλλά είναι καλή επιλογή τηρουμένων όλων των παραπάνω αναλογιών.

Το σίγουρο είναι ότι το επόμενο διάστημα το θέμα
της ονοματολογίας θα αρχίσει να φουντώνει και ο νέος Πρόεδρος θα πρέπει να
εκλεγεί μέχρι το τέλος του Γενάρη. Αρχές Γενάρη το Μέγαρο Μαξίμου θα ξεκινήσει
την κύρια φάση του κυβερνητικού του έργου με νομοσχέδια-φωτιά όπως είναι αυτά
για τις πορείες, το ασφαλιστικό, τα επιδόματα και άλλα πολλά, που θα
προκαλέσουν την αξιωματική αντιπολίτευση. Γιαυτό μια επιλογή ευρείας συναίνεσης
θα ισορροπήσει τα πράγματα και θα δώσει τον χρόνο στην κυβέρνηση να ασχοληθεί
με τα μεγάλα θέματα που έχει μπροστά της. Τα ελληνοτουρκικά και τις νέες
πρωτοβουλίες της ελληνικής διπλωματίας, καθώς και το μεταναστευτικό, τα οποία μέχρι
στιγμής δεν προσφέρονται για αντιπολίτευση.