Πλειστηριασμοί – εξώσεις: Το μεγαλύτερο κοινωνικό πρόβλημα για όποια κυβέρνηση προκύψει
Όποια κυβέρνηση και αν προκύψει από τις κάλπες, αυτό το μείζον διπλό κοινωνικό πρόβλημα θα το βρει μπροστά της διαρκώς αυξανόμενο.
Τα προεκλογικά προγράμματα, όσα και όπως μέχρι τώρα έχουν διατυπωθεί, παρά την αύξηση του χώρου που δίνουν στα αμεσότερα κοινωνικά προβλήματα σε σχέση με άλλες προεκλογικές περιόδους, φαίνεται να αγνοούν, ή, ακόμα χειρότερα να υποτιμούν ένα συνδυασμό δύο προβλημάτων, το ένα εκ των οποίων γνωρίζει ήδη από πολλών μηνών πρωτοφανή έξαρση.
Και δεν είναι άλλο από το πρόβλημα των πανάκριβων ενοικίων, ακόμα και στις πλέον υποβαθμισμένες περιοχές των μεγάλων, αλλά και μικρότερων πόλεων, εξαπλούμενο με ταχύτητα ακόμα και σε μικρούς δήμους και διαμερίσματα της χώρας. Με κοινή τη διαπίστωση ότι πλέον ακόμα και το πιο φθηνό ενοίκιο προσεγγίζει τα επίπεδα του βασικού μισθού, καθίσταται αντιληπτό ότι τα πράγματα έχουν ξεφύγει από κάθε έλεγχο – που ούτως ή άλλως είναι ανύπαρκτος.
Και το δεύτερο πρόβλημα, οι συνέπειες του οποίου εφέτος θα αρχίσουν να γίνονται αντιληπτές σε μαζικό επίπεδο είναι αυτό των πλειστηριασμών και των συνεπακόλουθων εξώσεων, που μπορεί να δημιουργήσουν αλλεπάλληλα προβλήματα, ανάλογα με την ένταση και τον τρόπο που θα εκτελεστούν δικαστικές αποφάσεις.
Όποια κυβέρνηση και αν προκύψει από τις κάλπες, αυτό το μείζον διπλό κοινωνικό πρόβλημα θα το βρει μπροστά της διαρκώς αυξανόμενο.
Σε τέτοιο βαθμό, μάλιστα, που άνθρωποι της αγοράς και όχι κάποιων συνδικαλιστικών κύκλων, φοβούνται μετά λόγου γνώσεως ότι μπορεί να επιφέρει μία άνευ προηγουμένου κοινωνική έκρηξη.
Αν μάλιστα συνδυαστούν αυτά τα “δίδυμα” προβλήματα, με το γεγονός ότι πολλά δάνεια, στεγαστικά και καταναλωτικά, αρχίζουν να “κοκκινίζουν” επικίνδυνα, ξεφεύγοντας από το κλασσικό όριο των 90 ημερών για να χαρακτηριστούν προβληματικά, “τότε το τοπίο αρχίζει από ομιχλώδες να γίνεται πολύ σκούρο έως μαύρο”, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται σε σημειώματα αρμόδιων τραπεζικών υπηρεσιών προς τα ηγετικά κλιμάκια των διοικήσεων των τραπεζών.
