ΠΟΜΙΔΑ: Πρόταση επαναφοράς της έκπτωσης των ασφαλίστρων κτιρίων από το φορολογητέο εισόδημα
"Η καταστροφή στο Σχίνο και όλες οι καταστροφές κτιρίων και κατοικιών από φυσικά φαινόμενα έχουν έναν κοινό χαρακτηριστικό: Σχεδόν όλα τα κτίρια που καίγονται ή καταστρέφονται, είναι ανασφάλιστα", επισημαίνει η ΠΟΜΙΔΑ.
"Η καταστροφή στο Σχίνο και όλες οι καταστροφές κτιρίων και κατοικιών από φυσικά φαινόμενα έχουν έναν κοινό χαρακτηριστικό: Σχεδόν όλα τα κτίρια που καίγονται ή καταστρέφονται, είναι ανασφάλιστα", επισημαίνει η ΠΟΜΙΔΑ.
Η μοναδική εφικτή λύση στο πρόβλημα, την στιγμή μάλιστα που η ίδια η φύση και η κλιματική αλλαγή μας στέλνουν συνεχώς προειδοποιητικά μηνύματα (κακοκαιρίες "Mήδεια" και "Ιανός", φονική πλημμύρα Μάνδρας, κυκλώνας Χαλκιδικής αλλά και σεισμική δραστηριότητα σε όλη τη χώρα κλπ), είναι η παρότρυνση των ιδιοκτητών κτιρίων να προβούν μαζικά στην ιδιωτική ασφάλισή τους.
Γι' αυτό η ΠΟΜΙΔΑ με επιστολή της προς τους υπουργούς Οικονομικών και Ανάπτυξης βάζει στο τραπέζι την επαναφορά της έκπτωσης των ασφαλίστρων κτιρίων από το φορολογητέο εισόδημα, που κατάργησε προ ετών η Τρόικα, ώστε να δημιουργηθεί και πάλι ένα ισχυρό κίνητρο ασφάλισής τους στον ιδιωτικό τομέα.
Το κείμενο της επιστολής:
Αξιότιμοι κ.κ. Υπουργοί
Η νέα τραγωδία της πυρκαγιάς στο Σχίνο της Αττικής φέρνει και πάλι επιτακτικότατα στο προσκήνιο την ανάγκη ασφάλισης των ιδιωτικών κτιρίων κατά των κινδύνων που τα απειλούν.
Ο κρατικός προϋπολογισμός επιβαρύνεται με τεράστια ποσά κάθε χρόνο για να καλύψει τις ζημιές από κάθε είδους φυσικές καταστροφές. Επιπλέον το τμήμα των ζημιών που καλύπτεται από την κρατική ενίσχυση δεν ανταποκρίνεται ποτέ στις πραγματικές δαπάνες για την πλήρη αποκατάστασή τους, ενώ η γραφειοκρατία που συνεπάγεται αναγκάζει συχνά τους δικαιούχους να παραιτηθούν πλήρως από αυτήν.
Η μοναδική εφικτή λύση στο πρόβλημα, την στιγμή μάλιστα που η ίδια η φύση και η κλιματική αλλαγή μας στέλνουν συνεχώς προειδοποιητικά μηνύματα (κακοκαιρίες "Mήδεια" και "Ιανός", φονική πλημμύρα Μάνδρας, κυκλώνας Χαλκιδικής αλλά και σεισμική δραστηριότητα σε όλη τη χώρα κλπ), είναι η παρότρυνση των ιδιοκτητών κτιρίων να προβούν μαζικά στην ιδιωτική ασφάλισή τους.
Για να γίνει αυτό, απόλυτα απαραίτητο κίνητρο είναι, στη σχεδιαζόμενη αναμόρφωση της φορολογίας εισοδήματος να επανέλθει η έκπτωση των ασφαλίστρων κτιρίων από το ετήσιο φορολογητέο εισόδημα! Η ρύθμιση αυτή θα απαλλάξει το Δημόσιο από σημαντικά και απρόβλεπτα βάρη, και όχι μόνο δεν θα στερήσει έσοδα από τον προϋπολογισμό αλλά αντιθέτως θα τα αυξήσει, για τους εξής λόγους:
1. Θα αυξηθεί ουσιαστικά η χαμηλότατη ασφαλισιμότητα των Ελληνικών κατοικιών από το 17% επί του συνόλου που είναι σήμερα, όπου δυστυχώς η συντριπτική πλειοψηφία των ασφαλισμένων το κάνουν από συμβατική τους υποχρέωση ως δανειολήπτες, και χωρίς να έχουν επίγνωση αν είναι σωστά ασφαλισμένοι.
2. Το Δημόσιο θα εισπράττει φόρο 15% επί των όλων των καταβαλλομένων ασφαλίστρων.
3. Τα ασφαλιστήρια του Κλάδου Πυρός έχουν θετική κερδοφορία. Συνεπώς το Δημόσιο θα εισπράξει και σημαντικό φόρο εισοδήματος επί των κερδών των ασφαλιστικών εταιρειών.
4. Η αύξηση της κερδοφορίας θα φέρει νέες επενδύσεις σε περιουσιακά στοιχεία και έμψυχο δυναμικό στον ασφαλιστικό κλάδο, που θα αυξήσουν την απασχόληση.
5. Τα ποσά των ασφαλιστικών αποζημιώσεων για αποκατάσταση κτιρίων δεν αποταμιεύονται στατικά αλλά "πέφτουν" κατευθείαν στην αγορά και επιμερίζονται στο κοινωνικό σύνολο.
6. Συνολικά σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ υπάρχουν στη χώρα μας 6.371.901 κατοικίες εκ των οποίων ασφαλισμένες είναι μόνον 1.074.053 (στοιχεία ΕΑΕΕ τέλους 2017). Αν ασφαλιστούν 200.000 νέες κατοικίες με μέσο ετήσιο ασφάλιστρο 155€, το έσοδο για τον κρατικό προϋπολογισμό θα προσεγγίσει τα 10 εκ.€ μόνο από φόρο ασφαλίστρων και φόρο επί των κερδών των ασφαλιστικών επιχειρήσεων, χωρίς να υπολογιστούν τα επιπλέον οφέλη για την οικονομία, την αγορά και την κοινωνία γενικότερα.
7. Η επαναφορά της απαλλαγής αυτής θα ενεργοποιήσει την ασφαλιστική συνείδηση του Έλληνα, δείχνοντάς του το δρόμο της προσωπικής υπευθυνότητάς του απέναντι στην προστασία των περιουσιακών του στοιχείων, και όχι το δρόμο της πίεσης προς την εκάστοτε κυβέρνηση να διαθέσει φορολογικά έσοδα για την αποκατάσταση των εκάστοτε ζημιών, επιβαρύνοντας τους φορολογούμενους.
