Κατασχέσεις και υπερφορολόγηση στη... ζωή μετά το Μνημόνιο
Με κατασχέσεις, υπερφορολόγηση και υψηλούς συντελεστές θα συνεχιστεί -μέχρι νεωτέρας- η ζωή μας και μετά το Μνημόνιο όπως όλα δείχνουν, παρά το γεγονός ότι ο αριθμός των συμπολιτών μας που αδυνατούν να καταβάλλουν εμπρόθεσμα τις φορολογικές τους υποχρεώσεις όλο και μεγαλώνει.
Ομολογουμένως ένα από τα αποτελέσματα του μνημονίου ήταν και η κατακόρυφη βελτίωση της αποτελεσματικότητας της φορολογικής διοίκησης στο να εισπράττει από μεγάλο αριθμό φορολογούμενων που δεν πληρώνουν.
Τα μέτρα αναγκαστικής είσπραξης αυστηροποιήθηκαν και αυτοματοποιήθηκαν και έτσι πολλοί φορολογούμενοι ζουν πλέον υπό το βάρος της εφορίας στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς και στα εισοδήματά τους γενικότερα.
Χαρακτηριστικό της υπέρμετρης αύξησης της φορολογίας αλλά και της βελτίωσης της αποτελεσματικότητας της φορολογικής διοίκησης στη λήψη μέτρων αναγκαστικής είσπραξης είναι τα σχετικά στατιστικά στοιχεία της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων.
Οι "επικηρυγμένοι" της ΑΑΔΕ
Ετσι, το 2015 οι φορολογούμενοι που βρίσκονταν υπό το βάρος μέτρων αναγκαστικής είσπραξης ήταν 695.074. Τον Ιούνιο του 2018 ο αριθμός αυτός είχε εκτοξευθεί στους 1.137.235 φορολογούμενους, καταγράφοντας μια αύξηση της τάξης των 442.161 ή περίπου 64%.
Και μπορεί, όπως αναφέρθηκε, το μνημόνιο να ολοκληρώθηκε, όμως η επίπτωση της υπερφορολόγησης θα συνεχίσει να επιδρά επάνω στο σώμα της οικονομίας και τους φορολογούμενους. Ο συνολικός αριθμός των φορολογούμενων εναντίον των οποίων η ΑΑΔΕ έχει το δικαίωμα να λάβει μέτρα αναγκαστικής είσπραξης ανέρχεται σε 1.694.042.
Αυτό σημαίνει ότι μέτρα αναγκαστικής είσπραξης έχουν ληφθεί εναντίον του 67% των οφειλετών. Υπάρχουν τα περιθώρια και οι μηχανισμοί προκειμένου να βρίσκονται υπό το βάρος μέτρων αναγκαστικής είσπραξης το 100%, δηλαδή επιπλέον 556.807 φορολογούμενοι.
Το πιο συνηθισμένο μέτρο αναγκαστικής είσπραξης που λαμβάνει η ΑΑΔΕ είναι η έκδοση κατασχετηρίου για τα υπόλοιπα τραπεζικών λογαριασμών του οφειλέτη, ενώ ακολουθεί σε συχνότητα η κατάσχεση εισοδημάτων στα χέρια τρίτων, όπως είναι η κατάσχεση ενοικίων στα χέρια του ενοικιαστή. Το λιγότερο διαδεδομένο μέτρο είναι αυτό της αναγκαστικής εκποίησης ακινήτων του οφειλέτη μέσω πλειστηριασμού.
