Βασιλική Σουλαδάκη: «Τhe Bachelor»- Όταν ο μισογυνισμός δεν είναι αποκλειστικά ανδρική υπόθεση
Τις τελευταίες μέρες έχει ανοίξει μια μεγάλη συζήτηση για τις εκπομπές ριάλιτι με αφορμή τη δημοσιοποίηση ενός σχολίου περί βιασμού στο πλαίσιο της διαδικτυακής μετάδοσης του «Big Brother», που είχε σαν αποτέλεσμα την «έξωση» του παίκτη από το «παιχνίδι» μετά τη γενική κατακραυγή που ακολούθησε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Αυτήν την εβδομάδα, ένα ακόμη ριάλιτι κάνει πρεμιέρα στην ελληνική τηλεόραση.
Είναι το «The Bachelor», ένα από τα διασημότερα ριάλιτι παγκοσμίως.
ο «Εργένης», («Τhe Bachelor»), είναι ένας νέος άντρας που στην ελληνική περίπτωση, όπως αναφέρεται και στο βιογραφικό του «του αρέσει να βάζει στόχους και να κάνει τα πάντα για να τους πετύχει».
Στο παιχνίδι, 12 ή 14 υποψήφιες ανταγωνίζονται για την κατάκτηση του τρόπαιου, δηλαδή του «πολύφερνου» γαμπρού μέχρις εσχάτων.
Ο εργένης επιλεγεί με ποιες θα βγει ραντεβού́, και στο τέλος της βραδιάς μοιράζει τριαντάφυλλα σε όσες θέλει να παραμείνουν στο παιχνίδι, ενώ όσες δεν λάβουν από́ ένα τριαντάφυλλο αποχωρούν.
Κάτι ανάλογο ας πούμε με αυτό που έκαναν οι σουλτάνοι ( θυμάστε στην τηλεοπτική σειρά «Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής» που είχε κάνει πάταγο και στη χώρα μας πριν μερικά χρόνια), όταν έδιναν το μαντίλι τους σε εκείνη που αποφάσιζαν να περάσουν τη νύχτα μαζί της και που ως γνωστόν στον εσωτερικό κόσμο του χαρεμιού ήταν τεράστια τιμή να σε διαλέξει ο σουλτάνος ακόμα και για μια μόνο νύχτα, αφού αυτόματα η γυναίκα που επιλεγόταν ανέβαινε στην ιεραρχία .
Το συγκεκριμένο, ας πούμε παιχνίδι, έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων στις χώρες που έχει προβληθεί κυρίως γιατί προτρέπει σε έναν ανταγωνισμό που οδηγεί τις συμμετέχουσες σε μια ανελέητη αλληλοϋπονόμευση.
Έτσι, αυτό που παρακολουθούν οι τηλεθεατές είναι μια ακραία αντιπαλότητα, έναν απίστευτο σεξισμό και μισογυνισμό που δεν καθορίζεται πλέον από το φύλο αφού και οι γυναίκες μπορούν να επιδείξουν τον ίδιο χυδαίο σεξισμό με έναν άντρα εναντίον του ίδιου τους του φύλου.
Εξάλλου, δεν είναι λίγες οι φορές που οι γυναίκες συμπεριφέρονται ανταγωνιστικά μεταξύ τους μέσω άμεσων και έμμεσων λεκτικών επιθέσεων.
Ένας αδυσώπητος ανταγωνισμός μεταξύ γυναικών όπου οι υπόλοιπες γυναίκες παρουσιάζονται ως «οι χειρότεροι εχθροί τους».
Ένας ανταγωνισμός και ένας μισογυνισμός που εκλαμβάνεται ως κάτι φυσικό, ως κάτι που ο παίκτριες δεν μπορούν να κάνουν κάτι για να το αποτρέψουν άρα είναι υποχρεωμένες να συμμετάσχουν σε αυτό.
Το θέαμα γυναικών που φτάνουν στο σημείο μέχρι και να μαλλιοτραβιούνται μεταξύ τους για τις κοιτάξει το «κελεπούρι» αποδεικνύει ότι ο μισογυνισμός δεν είναι αποκλειστικά ανδρική υπόθεση.
Γυναίκες που εμφανίζονται ως ηλίθιες για την ψυχαγωγία μας. Ένα ριάλιτι για να γελάσουμε παρακολουθώντας μια παρέλαση υστερικών, απελπισμένων γυναικών που περιμένουν με αγωνία να τους δώσει σημασία ένας άντρας.
Γυναίκες οι οποίες αλληλοϋπονομεύονται στην προσπάθεια τους να εκπληρώσουν διάφορες σοβινιστικές φαντασιώσεις.
Ένα μοτίβο που αναπαράγει το στερεότυπο της ανδρικής υπεροχής και κυριαρχίας.
Προφανώς το συγκεκριμένο ριάλιτι είναι απλώς μια εκπομπή ανάμεσα σε πολλές άλλες και δεν χρειάζεται να υπερβάλουμε για την πιθανή επιρροή στα συλλογικά πολιτισμικά και ερωτικά πρότυπα.
Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι ότι ενισχύει γελοία στερεότυπα και αντρικές φαντασιώσεις υπεροχής που συνεχίζουν να είναι κυρίαρχα τουλάχιστον στην ελληνική κοινωνία όπου η επιτυχία μιας γυναίκας εξαρτάται ακόμη από την ικανότητά της να «τυλίξει» τον πολύφερνο γαμπρό και να πάει νυφούλα στην εκκλησία.
