Σε «ξένα χέρια» o Τουρισμός – Πωλητήριο σε 204 ξενοδοχεία μέσα σε 30 ημέρες
Οι μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες, σε μεγάλο βαθμό, δεν αποτελούν ιδιοκτησίες ελληνικών συμφερόντων αλλά αλλοδαπών και κυρίως επενδυτικών σχημάτων
“Πωλητήριο” σε 204 ξενοδοχειακές μονάδες και τουριστικά καταλύματα μπήκε τις τελευταίες 30 ημέρες, ενώ το τελευταίο 12μηνο, ο αριθμός τους που άλλαξε χέρια είναι πολλαπλάσιος.
Στοιχεία που ίσως προκαλούν έκπληξη, σε όσους βρίσκονται εκτός αγοράς, καθώς ο Τουρισμός φέτος κινείται σε θολά (για την ώρα) νερά, ενώ πέρυσι οι ταξιδιωτικές εισπράξεις διαμορφώθηκαν στα 17,6 δισ. ευρώ, εμφανίζοντας αύξηση 67,9% έναντι του 2021.
Σύμφωνα με τις επιδόσεις της βαριάς ελληνικής βιομηχανίας, οι επιχειρήσεις θα περίμενε κανείς να ακμάζουν.
Σύμφωνα με τους ειδικούς του κλάδου, μπορεί ο συνολικός τουρισμός να βρίσκεται κοντά σε επίπεδα ρεκόρ, αλλά με εξαίρεση τους μεγάλους της αγοράς, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις είναι τεράστια, συνθλίβονται κάτω από το βάρος δανείων και ανταγωνισμού, με αποτέλεσμα στην συντριπτική τους πλειονότητα, τα ξενοδοχεία να καταλήγουν σε μεγάλα επενδυτικά σχήματα από το εξωτερικό.
Είναι η δεύτερη συνεχόμενη χρονιά με τόσο μεγάλη διαθεσιμότητα ξενοδοχειακών μονάδων προς πώληση.
Σίγουρα κάθε χρόνο πραγματοποιούνται αγοραπωλησίες ξενοδοχειακών μονάδων όλων των κατηγοριών, είτε ξενοδοχειακών μονάδων 5 αστέρων, είτε μικρότερες οικογενειακές μονάδες, αλλά «δύσκολα» θα βρίσκαμε τόσο μεγάλη διαθεσιμότητα σε ιστοσελίδες αγγελιών ακινήτων.
Η αυξημένη διαθεσιμότητα για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, καταγράφει μια τάση στον συγκεκριμένο κλάδο, που μεταφράζεται σε μεγαλύτερα νούμερα διαθεσιμότητας, διότι ένα μεγάλο μέρος ξενοδοχειακών μονάδων που διατίθενται προς πώλησης δεν αναρτώνται σε ιστοσελίδες αγγελιών για ευνόητους λόγους.
Στο “κυνήγι” των μικρών ξενοδοχείων οι επενδυτές
Μεγάλη διαθεσιμότητα σύμφωνα με τις αναρτημένες αγγελίες, καταγράφεται κυρίως σε ξενοδοχεία μικρότερης κατηγορίας από 10 έως 30 δωμάτια, ξενοδοχειακές μονάδες ή/και τουριστικά καταλύματα που όλα αυτά τα χρόνια λειτουργούσαν σε οικογενειακή βάση αποτελώντας βασικό πυλώνα της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας και εν γένει τη ραχοκοκαλιάς της ελληνικής οικονομίας.
Σύμφωνα με τον Θεμιστοκλή Μπάκα, Πρόεδρο του Πανελλαδικού Δικτύου E-Real Estates οι μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες, σε μεγάλο βαθμό, δεν αποτελούν ιδιοκτησίες ελληνικών συμφερόντων αλλά αλλοδαπών και κυρίως επενδυτικών σχημάτων, με ότι αυτό συνεπάγεται για την εξαγωγή κεφαλαίων από τη χώρα.
Χτυπούν την πόρτα των Servicers για φτηνά ακίνητα πριν τον πλειστηριασμό
Το 2022, εταιρεία διαχείρισης απαιτήσεων, δημοσίευσε ότι δέχθηκε δεσμευτικές προσφορές από ενδιαφερόμενα σχήματα για την απόκτηση των 69 ξενοδοχείων που έχει βγάλει προς πώληση η εταιρεία.
Προσφορές κυρίως από ξένα funds και tour operators.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση μεγάλου αμερικανικού επενδυτικού κεφαλαίου που έχει παρουσία στη χώρα μας με υπό διαχείριση διεθνώς άνω των 45 δισ. δολάρια στοχεύει στην απόκτηση 6.000 ξενοδοχειακών δωματίων.
Σύμφωνα με τον κ. Μπάκα, οι οικονομικές εκκρεμότητες του εκάστοτε επιχειρηματία, οι διαδοχικές κρίσεις, τα δάνεια, οι λοιπές χρόνιες ρυθμίσεις, το ενεργειακό κόστος που σε συνάρτηση με τον πληθωρισμό και την ανατίμηση των αγαθών στην εφοδιαστική αλυσίδα, συρρίκνωσαν τα εισοδήματα και αύξησαν τα έσοδα.
Όπως εκτιμά, “θεωρούμε ότι η διαθεσιμότητα ξενοδοχειακών μονάδων και ιδιαίτερα μικρών – οικογενειακών μονάδων που θα διατίθενται προς πώληση θα αυξηθούν ραγδαία στο άμεσο μέλλον και η «βαριά» βιομηχανία της χώρας θα αλλάξει χέρια”.
Πλειστηριασμοί ξενοδοχειακών μονάδων
Από τις αρχές του έτους έως και 31/5, αναρτήθηκαν 111 πλειστηριασμοί ξενοδοχειακών μονάδων, ενώ στο σύνολο της περσινής χρονιάς αναρτήθηκαν 323 πλειστηριασμοί σύμφωνα με την πλατφόρμα eauction.gr.
Τα “ροζ” δάνεια και οι εξαγορές ανάγκης
Τα νέα funds ξένων ή/και εγχώριων συμφερόντων, στοχεύουν στην κτηματαγορά τόσο μέσω αγορών ακινήτων από ιδιώτες αλλά και μέσω απόκτησης ακινήτων και ξενοδοχειακών μονάδων μέσω «ροζ» δανείων.
Δηλαδή, επιχειρήσεις του τουριστικού κλάδου – ξενοδοχειακές μονάδες που δεν μπορούν να ανταπεξέρθουν στις δανειακές τους υποχρεώσεις και βρίσκονται στο όριο πλέον να γίνουν «κόκκινες».
Τα funds διαπραγματεύονται είτε την εξαγορά του δανείου και των υποθηκών μέσω «haircut» των απαιτήσεων μεταφέροντας πλέον την οφειλή – απαιτήσεις στο δικό τους χαρτοφυλάκιο, όπου ο δανειολήπτης πλέον θα είναι υπόχρεος σ΄αυτούς για την καταβολή των μηνιαίων δόσεων, είτε μέσω επαναχρηματοδότησης των εταιρειών με εγγύηση τις μετοχές και τα περιουσιακά τους στοιχεία ή/και μέσω συνδυασμού, εξαγορά δανείου μέσω «haircut» των απαιτήσεων και ταυτόχρονη επαναχρηματοδότηση.
Τέλος, όπως εξηγεί ο Πρόεδρος του Πανελλαδικού Δικτύου E-Real Estates, Θεμιστοκλής Μπάκας, την επιλογή της επαναχρηματοδότησης ή/και την εξαγορά του δανείου σε fund επιλέγουν πλέον αρκετοί ξενοδόχοι μεγάλων μονάδων σε top τουριστικούς προορισμούς λόγω των οικονομικών προβλημάτων που άφησε η πανδημική κρίση, η επιστρεπτέα προκαταβολή, των δανείων, τις λοιπές χρόνιες ρυθμίσεις, το ενεργειακό κόστος που σε συνάρτηση με τον πληθωρισμό και την ανατίμηση των αγαθών στην εφοδιαστική αλυσίδα, συρρικνώνουν τα εισοδήματα και αυξάνουν τα έξοδα.
Ο λόγος που επιλέγουν «ροζ» δάνεια είναι ότι έχουν την δυνατότητα να εξετάσουν το συγκεκριμένο δάνειο με τις εξασφαλίσεις που το διέπουν, καθώς και την μελλοντική ανάπτυξης της επιχείρησης ή/και την μελλοντική αύξηση των αξίων των asset που διαθέτει.
Παράλληλα, ένας βασικός παράγοντας που επιλέγουν τα «ροζ» δάνεια, είναι ότι γνωρίζουν ότι το μεγαλύτερο μέρος των «κόκκινων» δανείων του παρελθόντος, αφορούν επιχειρήσεις – στεγαστικά δάνεια που «έσκασαν» εν μέσω μνημονιακών χρόνων, επιχειρήσεις ή/και στεγαστικά δάνεια ακινήτων που σε μεγάλο ποσοστό ήταν υπερκοστολογημένα και παράλληλα υπερδανειοδοτημένα.
