Στους λάτρεις του παλιού καλού ελληνικού σινεμά, των μιούζικαλ και των χαρισματικών πρωταγωνιστών της δεκαετίας του 1960 και των υπέροχων ταινιών της Φίνος Φιλμς έχουν μείνει ανεξίτηλες στη μνήμη, μιούζικαλ, ερμηνείες και ατάκες!
Τα «κορίτσια για φίλημα» ακόμη και σήμερα 50 χρόνια μετά την πρώτη προβολή της, αποτελεί μια από τις πιο αγαπημένες ταινίες του ελληνικού κοινού.
Η οποία επιπροσθέτως ήταν η πρώτη έγχρωμη ελληνική ταινία που υπό την μαεστρία του Δαλιανίδη γυρίστηκε με στερεοφωνικό ήχο, γεγονός που επέτρεψε την προβολή της μόνο από τον ιστορικό κινηματογράφο «Αττικόν»!!! Έκοψε μάλιστα 629.236 εισιτήρια!
Η υπόθεση είναι ξεκαρδιστική, όπου κυριαρχούν ερμηνείες πρωταγωνιστών εξαιρετικές, όπως αυτή του Κώστα Βουτσά, ο οποίος υποδύεται τον βιομήχανο Ανδρέα Ράμογλου (αν και ο ίδιος είναι ο…Κώστας Καλιακούδας)!
Και ως …Ράμογλου ο Κώστας Βουτσάς απευθυνόμενος στην Ρένα Βλαχοπούλου εκστόμισε την ατάκα που άφησε εποχή «έχω και κότερο, πάμε μια βόλτα»;
Στις μέρες μας, προφανώς επηρεασμένοι από τον …Ράμογλου ή τον …Καλιακούδα και τις σύγχρονες εκδοχές τους, οι «εμπνευσμένοι» της δημοσιογραφίας και των καθ’ υπαγόρευση αγιογραφιών, χαρακτηρίζουν και κατατάσσουν τους επιχειρηματίες επί τη βάσει των μέτρων που έχουν τα σκάφη τους!
Γεγονός που δίνει το δικαίωμα και την δυνατότητα, στον κάθε τυχάρπαστο, νταραβεριτζή, τοκιστή και σουλατσαδόρο, που έχει στην κατοχή του ένα «νοικιάρικο» δήθεν σούπερ γιοτ, πληρωμένο (και αν) με λεφτά από το ΕΣΠΑ, να εμφανίζεται ως …μεγαλοκατασκευαστής, που – και καλά- κάνει δουλειές στα Εμιράτα ή τη Μέση Ανατολή και τη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου!
Δυστυχώς η λογική αυτή, των …κροίσων Ράμογλου, που στην πραγματικότητα είναι …άφραγκοι Καλιακούδες, και πλασάρονται στους αφανείς ως μεγιστάνες επειδή «έχουν και ένα κότερο», παραπέμπει όχι στην ορίτζιναλ και αυθεντική ταινία «Κορίτσια για φίλημα», που έχει και ένα χιούμορ εδώ που τα λέμε, αλλά στη σημερινή εκδοχή της, μια σύγχρονη – παρωδία, που καταδεικνύει στην πράξη πως στην Ελλάδα τα τελευταία 50 χρόνια τίποτα δεν άλλαξε!
«Έχω και κότερο, πάμε μια βόλτα»; Και μετά «θα σου χτίσω όλη την παραλιακή Αθήνα»…
