Μυτιληναίος: Το κράτος παρακωλύει τις επενδύσεις και στραγγαλίζει τη βιομηχανία
Η βιομηχανία οφείλει αλλά και επιθυμεί να συμβάλει στον σχεδιασμό μίας ακόμα σημαντικότατης μεταρρύθμισης: Αυτής της ενιαίας βιομηχανικής πολιτικής, είπε μεταξύ άλλων ο αντιπρόεδρος του ΣΕΒ και πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Μυτιληναίος, κατά τη διάρκεια ημερίδας που διοργάνωσε ο αναπληρωτής υπουργός Βιομηχανίας Στέργιος Πιτσιόρλας, με θέμα «Ελληνική Βιομηχανία και τρέχουσε εξελίξεις στην Ε.Ε.».
Ο Ευάγγελος Mυτιληναίoς, προέτρεψε για πολλοστή φορά την κυβέρνηση, τον επιχειρηματικό κόσμο και όλους τους εμπλεκόμενους φορείς «σε συναίνεση και συμπράξεις, προκειμένου να προχωρήσει και αυτή η μεταρρύθμιση όπως και όλες».
Τόνισε επίσης την ανάγκη να απoενεχοποιηθεί η επιχειρηματικότητα και είπε με παραστατικό τρόπο, απευθυνόμενος προς τα στελέχη της κυβέρνησης και τους δημόσιους λειτουργούς: «Δεν υπάρχουν πια βιομήχανοι. Βλέπετε κανένα βιομήχανο σε lifestyle περιοδικό; Ούτε κατά διάνοια. Γιατί το κοινωνικό μοντέλο άλλαξε. Η εικόνα του ευτραφούς βιομήχανου με το πούρο και το παπιγιόν δεν υπάρχει πια», είπε και συνέχισε:
«Οι άνθρωποι που διευθύνουν τις βιομηχανίες είναι πάρα πολύ σκληρά εργαζόμενοι, με πλήρη συναίσθηση της ευθύνης τους για τους εργαζόμενους, την οικονομία και την κοινωνία. Καιρός είναι, σε εμάς που έτυχε να διευθύνουμε μικρότερες ή μεγαλύτερες επιχειρήσεις, να αποενοχοποιηθούμε και μαζί με τους εργαζόμενους και τους επιχειρηματικούς εταίρους να αποκαταστήσουμε το κοινωνικό προφίλ της υγιούς επιχειρηματικότητας. Και να πρωτοστατήσουμε στην επαναφορά της Ελλάδας στην πρωτοπορία της ανάπτυξης, της εργασίας και της προόδου», συμπλήρωσε.
Ο αντιπρόεδρος του ΣΕΒ περιέγραψε τα εμπόδια που υπάρχουν στην ελληνική οικονομία και αποτρέπουν τις επενδύσεις: «Παρότι έχουν γίνει κάποια βήματα τα τελευταία 6-7 χρόνια προς αυτή την κατεύθυνση, υστερούμε ακόμα πολύ στη διαμόρφωση φιλικού περιβάλλοντος για νέες επενδύσεις, που τόσο τις χρειάζεται η Ελλάδα για την ανάκαμψη από την πολύ δύσκολη κρίση. Μία κρίση που δοκίμασε τις αντοχές της κοινωνίας μας, συμπεριλαμβανομένων και των επιχειρήσεων. Ως ΣΕΒ», υπογράμμισε ο κ. Μυτιληναίος ΜΥΤΙΛ 0,00%.
«Εχουμε απαριθμήσει τόσο τις γενναίες όσο και τις πιο "εύκολες" παρεμβάσεις που απαιτούνται: Κίνητρα για επενδύσεις (φορολογικά και άλλα), επιτέλους απλοποίηση και επιτάχυνση των αδειοδοτικών διαδικασιών (το fast track θα πρέπει να γίνει ο κανόνας, όχι η εξαίρεση, αν θέλουμε η Ελλάδα να προχωρήσει με τους ρυθμούς που χρειάζονται), ειδική αντιμετώπιση και ξεκάθαρη προώθηση των στρατηγικών ή εμβληματικών επενδύσεων, απαλλαγή από απaρχαιωμένες νομικές και ρυθμιστικές αγκυλώσεις, που έχουν καθηλώσει για χρόνια τις υγιείς δυνάμεις της οικονομίας και πολλά άλλα».
Ο ίδιος σχολίασε θετικά το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης: «Το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομίας κινείται σίγουρα προς τη σωστή κατεύθυνση και οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι αφουγκράστηκε την πραγματική οικονομία και περιλαμβάνει αρκετές σωστές παρεμβάσεις. Ελπίζουμε να ακολουθήσουν και αλλά τέτοια παραδείγματα».
Από την ομιλία του κ. Μυτιληναίου δεν θα μπορούσαν να λείψουν και οι αναφορές για το ενεργειακό κόστος που αντιμετωπίζουν οι βιομηχανίες:
«Και -βεβαίως- δεν θα μπορούσα να παραλείψω την ανάγκη για στοχευμένες παρεμβάσεις με στόχο την ελάφρυνση του ενεργειακού κόστους, που για πολλές από τις βιομηχανίες μας είναι καταλυτικής σημασίας! Σε αυτή την προσπάθεια, η εκάστοτε κυβέρνηση θα πρέπει να απαλλαγεί από το ενοχικό σύνδρομο που εμπόδισε για χρόνια την εποικοδομητική συνεργασία με τις ελληνικές βιομηχανίες και επιχειρήσεις. Πρέπει να ακολουθήσει -κατ' αρχήν- τα πρότυπα και τις λύσεις που έχουν υιοθετηθεί με επιτυχία σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και να πάει πέρα από αυτά, αφού η ελληνική βιομηχανία δυστυχώς ακόμα δεν έχει, σε μεγάλο βαθμό, τις επιλογές και τις διευκολύνσεις άλλων χωρών», επισήμανε και υπογράμμισε: «Ταυτόχρονα οι θεσμοί στην Ελλάδα υπολειτουργούν ή -σε ορισμένες περιπτώσεις- παρακωλύουν τις επενδύσεις με πράξεις και παραλείψεις, ενώ μονοπωλιακές πρακτικές στραγγαλίζουν τη βιομηχανία».
Ο αντιπρόεδρος του ΣΕΒ έφερε το ακόλουθο παράδειγμα: «Στον τομέα του ενεργειακού κόστους λ.χ. ο υπουργός, κύριος Πιτσιόρλας, τόλμησε να αναλάβει μία γενναία πρωτοβουλία, για να βοηθήσει εντός και εκτός Ελλάδος την ενεργοβόρο βιομηχανία μας, όμως έχει πέσει σε τοίχο!».
Ο αντιπρόεδρος του ΣΕΒ στάθηκε επίσης στη συνεισφορά της ελληνικής βιομηχανίας στα χρόνια της κρίσης: «Παρ' όλα αυτά, οι βιομηχανίες και οι επιχειρήσεις μας έχουν και τη γνώση και την ικανότητα να επιβιώσουν και να θριαμβεύσουν στον διεθνή ανταγωνισμό, αρκεί να παίζουν επί ίσοις όροις με τους Ευρωπαίους και τους ανταγωνιστές τους από τρίτες χώρες. Άλλωστε η ελληνική βιομηχανία πάλεψε την κρίση στα ίσια. Συνέχισε να προσφέρει θέσεις εργασίας, συνέχισε να τολμά σε νέες επενδύσεις. Όχι πάντα με τους καλύτερους όρους…».
Και απαρίθμησε συγκεκριμένα στοιχεία για τη συνεισφορά της μεταποίησης: «Οι μεταποιητικές δραστηριότητες δημιούργησαν περίπου το 9,9% της Ακαθάριστης Προστιθέμενης Αξίας (ΑΠΑ) το 2016 (ή στο 8,6% του ΑΕΠ), ενώ ο ευρύτερος βιομηχανικός τομέας (μεταποίηση, εξόρυξη, ενέργεια κ.λπ.) δημιούργησε το 13,8% της ΑΠΑ, με 20,5 δισ. ευρώ άμεσα. Το 87,7% των εξαγωγών αγαθών ήταν βιομηχανικά προϊόντα (αξίας 22,3 δισ.) ή το 42,1% των συνολικών εξαγωγών. Η βιομηχανία ήταν αυτή που κατάφερε, παρά το αντίξοο οικονομικό κλίμα, να συνεισφέρει το 40% του συνολικού φόρου εισοδήματος νομικών προσώπων, ενώ χαρακτηριστικά μόνο αναφέρω, ότι τα δύσκολα χρόνια, από το 2009 έως το 2015 πραγματοποίησε 23 δισ. ευρώ επενδύσεις»
Ο κ. Μυτιληναίος ΜΥΤΙΛ 0,00% καυτηρίασε επίσης: «Η Ευρώπη κινείται στην εποχή του Industry 4.0 και εμείς ακόμα και σήμερα δεν έχουμε λύσει βασικά θέματα, όπως το ενεργειακό κόστος. Ο ΣΕΒ έχει ήδη εκθέσει τις προτάσεις του στο πλαίσιο της Επιτροπής Βιομηχανίας του Business Europe, οι οποίες και αφορούν ένα σχέδιο βιομηχανικής αναγέννησης της χώρας που εναρμονίζεται με τη στρατηγική της Ε.Ε. για τη βιομηχανική πολιτική και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς της. Η Βιομηχανία μπορεί να μπει στην πρώτη γραμμή και να συμβάλει καθοριστικά στο κτίσιμο της μετά κρίσης Ελλάδας. Με την αρωγή όλων των παραγωγικών δυνάμεων αλλά και της Πολιτείας, το μερίδιο της βιομηχανίας στο ΑΕΠ της χώρας μπορεί να φθάσει ακόμα και το 12% σε λίγο χρόνο και να συμπαρασύρει την οικονομία σε ανοδική τροχιά. Με συγκεκριμένες προτάσεις που κατευθύνονται τόσο στο παραγωγικό δυναμικό, όσο και στις συνδεδεμένες υπηρεσίες».
Ο ίδιος τόνισε: «Η εξίσωση φαίνεται απλή αλλά χρειάζεται εθνική συνεννόηση, διάλογο, τόλμη: Απλούστερο νομοθετικό πλαίσιο, κίνητρα, επενδύσεις. Και άρα περισσότερα έσοδα για το κράτος, περισσότερη εξωστρέφεια».
Ο αντιπρόεδρος του ΣΕΒ περιέγραψε και το πνεύμα των αποφάσεων της Ε.Ε. για τον περιορισμό της κλιματικής αλλαγής και την απανθρακοποίηση της οικονομίας. Σημείωσε το ασφυκτικό πλαίσιο των αποφάσεων αυτών με επιπτώσεις στην ευρωπαϊκή βιομηχανία κι ενώ στον υπόλοιπο κόσμο και ανταγωνισμό οι πολιτικές αυτές είναι πιο χαλαρές.
«Όπως όμως το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής, έτσι και ο ανταγωνισμός και η οικονομία είναι παγκόσμια. Η Ευρώπη πρέπει να το συνειδητοποιήσει αυτό καλά, γιατί -δυστυχώς- όσο μπροστάρης κι αν είναι στην προσπάθεια, αντιπροσωπεύει μόλις το 9% περίπου των παγκόσμιων εκπομπών αερίων ρύπων και έως το 2030 θα πέσει στο 6%! Και αν πιέσει υπερβολικά την εσωτερική της οικονομία χωρίς οι άλλες υπερδυνάμεις να ακολουθούν στο μονοπάτι αυτό, όχι μόνο θα χάσει η ίδια αλλά θα χάσει και ο πλανήτης», είπε χαρακτηριστικά και έφερε ως παράδειγμα τον κλάδο του αλουμινίου:
«Στον κλάδο που γνωρίζω καλά, το αλουμίνιο, η Κίνα έχει καταφέρει να εκτιναχθεί στο 60% περίπου της παγκόσμιας παραγωγής (από περίπου 10% το 2000), με αθέμιτες επιδοτήσεις και ηλεκτροδότηση σχεδόν εξ ολοκλήρου από ανθρακικές μονάδες! Σε πρόσφατη μελέτη του ΟΑΣΑ αναδεικνύονται οι στρεβλώσεις στην αγορά αυτή, κυρίως λόγω της συμπεριφοράς της Κίνας. Αλλά και η Αμερική, ανεξάρτητα τι πιστεύει κανείς για τον πρόεδρό της, αυτή τη στιγμή ακροβατεί σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής ενώ ταυτόχρονα έχει ξεκινήσει εμπορικό πόλεμο με την Κίνα και έχει κάνει κινήσεις και κατά της Ρωσίας», είπε και υπογράμμισε: «Όλα αυτά δημιουργούν ένα δύσκολο γρίφο για την ευρωπαϊκή βιομηχανία, που αγωνίζεται να συμπορευτεί με τον απαιτητικό στόχο της απανθρακοποίησης αλλά και να παραμείνει διεθνώς ανταγωνιστική, απέναντι σε κράτη και εταιρείες που δεν ακολουθούν πάντα τις ίδιες νόρμες».
Ο κ. Μυτιληναίος σημείωσε ακόμη και τις παρεμβάσεις των οργάνων εκπροσώπησης των Ευρωπαίων και Ελλήνων εργοδοτών: «Γι' αυτό, μέσα από τους συλλογικούς φορείς εκπροσώπησης στα ευρωπαϊκά fora, ο ΣΕΒ τονίζει συνεχώς την ανάγκη, η φιλοδοξία να συνοδεύεται από ρεαλισμό και από στοχευμένες δράσεις για το σήμερα και το αύριο, προκειμένου να εξασφαλίσουμε ένα level playing field για τη βιομηχανία μας σε παγκόσμιο επίπεδο.
Το ETS είναι μία χαρακτηριστική περίπτωση, σε επίπεδο άμεσων όσο και έμμεσων εκπομπών, δηλ. του κόστους ρύπων που μετακυλίεται μέσω των τιμών ηλεκτρισμού, κάτι που στην Ελλάδα η βιομηχανία έχει νιώσει βάρβαρα στο πετσί της, ιδίως από πέρυσι που οι τιμές CO2 σκαρφάλωσαν πάνω από τα 20€/tn».
