Το μεγάλο κόλπο με το ωράριο – Ποιοι προσπάθησαν να το «στήσουν» και τι θα σήμαινε
Σε περίπτωση κατά την οποία η πρόταση γινόταν αποδεκτή από την κυβέρνηση, οι παρενέργειες θα ήταν καταστροφικές.
Αυτή τη φορά τα αντανακλαστικά του Μαξίμου και του Άδωνι λειτούργησαν ακαριαία και δεν έπεσαν στη λούμπα που πήγαν να τους στήσουν οι έμποροι.
Γιατί αυτή η πρωτοβουλία του εμπορικού συλλόγου για τη μείωση του ωραρίου με πρόσχημα την εξοικονόμηση ενέργειας έκρυβε πολλές εκπλήξεις.
Σε περίπτωση κατά την οποία η πρόταση γινόταν αποδεκτή από την κυβέρνηση, οι παρενέργειες θα ήταν καταστροφικές.
Πρώτον: Η μείωση του ωραρίου θα προκαλούσε απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων. Οι συμβάσεις εργασίας θα μετατρέπονταν σε μερικής απασχόλησης, με ό,τι συνεπάγεται μια τέτοια εξέλιξη για τους εργαζόμενους.
Δεύτερον: Οι έμποροι θα πρόβαλλαν διεκδικήσεις για αποζημίωση από το κράτος για τον μειωμένο τζίρο.
Τρίτον: Μπορούσε να προκαλέσει ανάλογες πρωτοβουλίες για μείωση ωραρίου και σε νευραλγικούς τομείς του ιδιωτικού τομέα.
Όπως αντιλαμβάνεστε, στα δύο χρόνια της πανδημίας διάφοροι επαγγελματίες χτυπήθηκαν από το σύνδρομο των επιδοτήσεων αφού εισέπρατταν τεράστιες επιδοτήσεις από το δημόσιο.
Γι’ αυτό αναζητούσαν ευκαιρία να συνεχίσουν το πάρτι με το δημόσιο χρήμα.
Η αντίδραση της κυβέρνησης στην πρόταση των εμπόρων συνιστά μήνυμα προς όλες τις επαγγελματικές ομάδες και τις συντεχνίες.
Ό,τι δώσαμε, δώσαμε. Σε δύο χρόνια, πενήντα δισεκατομμύρια ευρώ πήγαν σε επιδοτήσεις.
