XRP: Η επανάσταση στις συναλλαγές

Διαστημικές
ταχύτητες 5G, αποικίες στον Άρη, κι όμως το χρήμα ακόμη... σέρνεται. Ένα
«φιλοτραπεζικό» κρυπτονόμισμα τα βάζει με τη SWIFT
και διεκδικεί το μεγάλο βραβείο: την αγορά του χρήματος.

Γράφει ο Γιάννης
Τσιρογιάννης

Ο βασικότερος λόγος που τα κρυπτονομίσματα
δυσκολεύονται να εδραιωθούν στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα είναι επειδή στην
πραγματικότητα... δεν το θέλουν. Ένα κρυπτονόμισμα, όπως π.χ. το Bitcoin, είναι
εκ φύσεως αντι-συστημικό και δεν έχει διάθεση αλλά ούτε και μπορεί να συμβιώσει
με την καθεστηκυία τάξη του χάρτινου προπάτορά του - του δολαρίου. Δεν
ταιριάζουν τα χνότα τους. Ο όρος "ανατρεπτική τεχνολογία" χρησιμοποιείται
κυριολεκτικά και όχι κατ’ ευφημισμόν. Το blockchain δεν είναι εδώ για να
διορθώσει το (λειτουργικό μεν, ελαττωματικό δε) ισχύον οικονομικό σύστημα -
είναι εδώ για να το ανατρέψει.

Κι αυτό όχι γιατί το νεαρό αντιδραστικό Bitcoin κάνει την επανάστασή του στο παλιό κατεστημένο, αλλά επειδή πράγματι δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Αν η ανατροπή φαντάζει εξωφρενικά δύσκολη, η συμβιβαστική συμβίωση είναι ακόμη πιο απίθανη, αλλά και ανούσια. Σε έναν κόσμο που κομμάτι-κομμάτι ψηφιοποιείται, τα κρυπτονομίσματα αποτελούν τη ψηφιακή εξέλιξη του χρήματος, εφάμιλλη αυτής που έφερε στις αλογο-κρατούμενες μεταφορές το αυτοκίνητο. Οι άμαξες κι οι αλογατάρηδες ήταν οι κυρίαρχοι του παιχνιδιού, όμως το αυτοκίνητο γύρισε ανάποδα το ταμπλό κι έθεσε νέους κανόνες. Το να χαλιναγωγούνται τα κρυπτονομίσματα και να καθορίζονται από αρχές μια άλλης εποχής είναι σαν το μηχανοκίνητο όχημα να σέρνεται από τα άλογα, αντί να οδηγεί - είναι άτοπο και πρακτικά αδύνατο.

Η περίπτωση του Bitcoin είναι "do
or die". Είτε εκθρονίζει το βασιλιά των μετρητών σκοτώνοντας τον, είτε
οπισθοχωρεί για πάντα στο σκοτεινό περιθώριο, να χρησιμοποιείται ως
ανταλλακτικό μέσο σε τελειωμένες οικονομίες και χώρες με απαξιωμένα νομίσματα
(όπως Βενεζουέλα) ή σε σκιώδεις συναλλαγές εγκληματικών οργανώσεων. Στην
πραγματικότητα ο σκοπός του Bitcoin ανέκαθεν ήταν να γίνει χαλίφης στη θέση του
χαλίφη. Οποιαδήποτε ιστορία περί παράλληλων νομισμάτων δεν είναι παρά ένας
Δούρειος Ίππος, μια τακτική εισχώρησης στο σύστημα προκειμένου αυτό να
ανατραπεί εκ των έσω. Ακούγεται τρομαχτικό ή απίθανο; Δεν (θα) είναι καν η
πρώτη φορά που συμβαίνει στην ιστορία του χρήματος. Ο κανόνας του χρυσού εγκαταλείφθηκε
χωρίς να ανοίξει ρουθούνι. Οι Αμερικανοί τύπωσαν το πρώτο χάρτινο δολάριο με
την υπόσχεση αυτό να αντιστοιχεί σε συγκεκριμένης ποσότητας χρυσό, μια υπόσχεση
που στη συνέχεια αθέτησαν, μεταβαίνοντας έτσι -ύπουλα- στην εποχή του χάρτινου
χρήματος. Αντίστοιχα η μετάβαση στη ψηφιακή εποχή θα συμβεί το ίδιο
ανεπαίσθητα, και ίσως ο κόσμος που έβλεπε ως αδιανότητα τα κρυπτονομίσματα, να
βρεθεί στην ίδια θέση με τους καβαλάρηδες που στη θέα του πρώτου αυτοκινήτου
αναφώνησαν πως είναι βαρύ, αργό και δεν υπάρχει δρόμος να το οδηγήσει κανείς...

Και αν μέχρι τώρα είχατε ως δεδομένο ότι
τα ψηφιακά νομίσματα δε συμφέρουν τους ισχυρούς του πλανήτη, σκεφθείτε το ξανά.
Το ίδιο το οικονομικό σύστημα στρώνει το έδαφος στη νέα εποχή, περιορίζοντας
όλο και περισσότερο τη χρήση μετρητών, ενώ τελευταία παγκόσμιοι οργανισμοί όπως
το ΔΝΤ εκθειάζουν τα πλεονεκτήματα των κρυπτονομισμάτων. Ίσως να μην απέχουμε
πολύ από την ανεπαίσθητη αυτή μεταστροφή του κλίματος που θα μετατρέψει τα
ψηφιακά νομίσματα από "εργαλεία εγκληματικών οργανώσεων" σε
"επανάσταση των συναλλαγών". Πριν καλά-καλά το καταλάβουμε άλλωστε,
το Ίντερνετ από όργανο διακίνησης παιδικής πορνογραφίας έγινε βασικό κομμάτι
της ζωής μας. Πόσο ρεαλιστικό όμως είναι κάτι αντίστοιχο και για τα
κρυπτονομίσματα; Κάποιες εφευρέσεις είναι πολύ μπροστά από την εποχή τους.
Ακόμη κι αν το Bitcoin (ή κάποιο άλλο crypto) είναι η εξέλιξη του χρήματος,
αυτό δε θα σημαίνει τίποτα αν οι συνθήκες δεν είναι αρκετά ώριμες.

Πράγματι ο πλανήτης δεν είναι ακόμη
έτοιμος. Τα κρυπτονομίσματα παραείναι "αναρχικά" για να εφαρμοσθούν
στο ισχύον σύστημα. Το Bitcoin απαρνείται την 
τράπεζα, όχι για λόγους ιδεολογίας, αλλά γιατί πολύ απλά δεν τη
χρειάζεται, και στο ψηφιακό σύμπαν οτιδήποτε μη αποδοτικό αφαιρείται για χάριν
βελτιστοποίησης (κι ας είναι δυστοπικό για κάποιους). Η εμπιστοσύνη (πάνω στην
οποία βασίζεται η έννοια του χρήματος) αντλείται από το ίδιο το blockchain, και
δεν απαιτείται ύπαρξη του μεσάζοντα χρηματοπιστωτικού ιδρύματος. Είναι ένα
νόμισμα από το λαό, για το λαό, χωρίς τρίτους. Πόσο εφαρμόσιμο είναι όμως κάτι
τέτοιο στα τωρινά δεδομένα; Αυτός είναι κι ο λόγος που πολλοί παρομοιάζουν το
Bitcoin με τον κομμουνισμό - όμορφο στη θεωρία, άσχημο όπου έχει εφαρμοσθεί
μέχρι τώρα στην πράξη!

Ίσως αυτό που χρειάζεται είναι μια "γέφυρα". Ένα πιο "συστημικό" κρυπτονόμισμα που φέρει αν όχι όλα, τα περισσότερα πλεονεκτήματα των ψηφιακών νομισμάτων, και ταυτόχρονα μιλά τη γλώσσα του σημερινού χρηματοπιστωτικού συστήματος, ούτως ώστε να επιτρέψει μια πιο ομαλή μετάβαση στην αμιγώς ψηφιακή εποχή του χρήματος. Μια τέτοια γέφυρα αποτελεί το XRP, ένα πολλά υποσχόμενο κρυπτονόμισμα, όχι μόνο για τη χρηστική, αλλά και την επενδυτική αξία της επαναστατικής αυτής τεχνολογίας.

Πίσω από τον πολύπλοκο κώδικά του κρύβεται
η μαθηματική διάνοια David
Schwartz
και η εταιρεία Ripple. Το XRP (X
– διότι δεν εκδίδεται από χώρα, και RP – Ripple) εκτός από όλα τα πλεονεκτήματα που
μοιράζεται με τα άλλα κρυπτονομίσματα, είναι ευέλικτο, ταχύτατο και σχεδόν
μηδενικού κόστους συναλλαγής. Αυτό που το κάνει όμως να ξεχωρίζει είναι πως
επιλύει ένα υπαρκτό και σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι τράπεζες – αυτό
των συναλλαγών. Ζούμε στην εποχή των smartphone, ιπτάμενων ταξί, τηλεπικοινωνιών 5G, ακόμη και
(σύντομα) αποικιών στον Άρη, και όμως οι συναλλαγές βρίσκονται στη… Λίθινη
Εποχή. Ο κόσμος κινείται με διαστημικές ταχύτητες, και το χρήμα… με το κάρο. Τα
δε κόστη είναι το λιγότερο παράλογα – γι’ αυτό άλλωστε και πρωταγωνιστούν στην
επικαιρότητα οι εξωφρενικές κρατήσεις των ΑΤΜ. Στην πραγματικότητα δεν
ευθύνονται οι τράπεζες για τις χρεώσεις (που μετακυλούν στον καταναλωτή), αλλά
η πεπαλαιωμένη τεχνολογία που διαχειρίζεται τις συναλλαγές.

Win-win
για τράπεζες αλλά και καταναλωτές

Μέσω της επίλυσης αυτού του
προβλήματος και της βελτιστοποίησης των συναλλαγών, το XRP μπορεί να φέρει τη
μεγαλύτερη οικονομική επανάσταση του αιώνα, εκτοξεύοντας εμπόριο και μπίζνες
παγκοσμίως. Σε αντίθεση με το Bitcoin που αφαιρεί τον παράγοντα της τράπεζας από την εξίσωση, το XRP αποτελεί win-win κατάσταση τόσο
για το χρηματοπιστωτικό ίδρυμα όσο για τον καταναλωτή, καθώς εξοικονομείται
χρόνος και χρήμα σε κάθε συναλλαγή. Όντας «φιλο-τραπεζικό» όμως δε μετατρέπεται
σε «εχθρό» ή ανταγωνιστή των υπόλοιπων κρυπτονομισμάτων. Ίσα ίσα, το XRP
στοχεύει ως συναγωνιστής τους να αποτελέσει τη γέφυρα που θα «παντρέψει»
αρμονικά τα ανατρεπτικά αυτά χρηματοοικονομικά assets με το οικονομικό σύστημα,
να αποτελέσει μια παγκόσμια οικονομική σταθερά (εξ ου και το μόττο του «XRP the
standard»).

Για να συμβεί όμως αυτό θα πρέπει
πρώτα να εισχωρήσει στο τραπεζικό σύστημα, προκειμένου να βελτιώσει τις
ατέλειές του. Ενός τραπεζικού συστήματος που από το 1970 δεν ασχολήθηκε ποτέ να
εξελίξει το σύστημα συναλλαγών του, το οποίο χρησιμοποιείται μέχρι και σήμερα,
το SWIFT. Το SWIFT (Society for Worldwide Interbank Financial
Telecommunication) είναι ουσιαστικά ένα chat μεταξύ των τραπεζών του πλανήτη,
ένα σύστημα επικοινωνίας μέσω του οποίου ανταλλάζουν μηνύματα και πιστώσεις,
χωρίς να μεταφέρουν πραγματικό χρήμα. Χρησιμοποιείται τόσο στις εγχώριες όσο
και στις διασυνοριακές συναλλαγές.

Αν είστε ένας μετανάστης στις ΗΠΑ και
θέλετε να στείλετε 1000 δολάρια πίσω στην Ελλάδα, το σύστημα SWIFT χρησιμοποιείτε.
Όμως αυτή η μεταφορά απαιτεί τρεις εργάσιμες ημέρες στην καλύτερη (αν μεσολαβεί
και σ/κ μπορεί να φτάσει τις επτά). Είναι κυριολεκτικά πιο γρήγορο να βάλεις τα
χρήματα σε μια βαλίτσα και να ταξιδέψεις με το αεροπλάνο στην άλλη μεριά της
Γης, παρά να πατήσεις ένα κουμπί και να περιμένεις να σταλθούν! Παράλληλα
κρατείται σημαντική προμήθεια, ενώ δεν αποκλείονται και τα λάθη, τα οποία
μάλιστα συμβαίνουν σε ποσοστό 6%, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ίδιας της SWIFT. Τα
κρυπτονομίσματα μηδενίζουν χρόνους, αποστάσεις, κόστη και περιθώρια ανθρώπινου
λάθους.

Τo ΧRP τα βάζει με ένα ξεπερασμένο
σύστημα που κοντεύει να κλείσει τα 50 του χρόνια. Αυτό είναι το πλεονέκτημα
αλλά και το μειονέκτημα του. Από τη μία μισός αιώνας δικτύωσης είναι δύσκολο να
«ξεριζωθεί», από μια τεχνολογία αιχμής που μοιάζει με το e-mail κόντρα στο
ταχυδρομείο. Αυτό ακριβώς τροφοδοτεί τη ραδγαία αναπτυσσόμενη Ripple, που από
μικροσκοπική εταιρεία της Silicon
Valley
ξεπέρασε κατά πολύ σε μέγεθος την Uber, κλείνοντας ήδη συμφωνίες με πάνω από
200 χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, όπως SBI Holdings, Santander, American Express, Moneygram κ.α.

Πως λειτουργεί

Ουσιαστικά το XRP αντί να αντικαθιστά
το δολάριο και ευρώ στις τσέπες μας, δρα ως «μεσάζοντας». Έστω ότι θέλεις ως
μετανάστης στις ΗΠΑ να στείλεις 1.000 δολάρια στην Ελλάδα. Μια τράπεζα που
χρησιμοποιεί το XRP, μετατρέπει επιτόπου τα 1.000 δολάρια σου σε XRP, τα
στέλνει μέσω xRapid (ο ψηφιακός δίαυλος της Ripple – το αντίστοιχο SWIFT) στην ελληνική
τράπεζα η οποία με τη σειρά της τα μετατρέπει επιτόπου σε 1.000 ευρώ.

Προϋπόθεση αποτελεί φυσικά οι
συμβαλλόμενες τράπεζες να χρησιμοποιούν το XRP/xRapid. Έστω πως βρισκόμαστε στην εποχή όπου
κυριαρχούν οι άμαξες. Μόλις έχει εφευρεθεί το αυτοκίνητο... Όμως δεν υπάρχουν
ακόμη ασφαλτοστρωμένοι δρόμοι. Αν το XRP είναι για τις τράπεζες το
«αυτοκίνητο», τότε το xRapid είναι το «οδικό δίκτυο». Φανταστείτε πως θα είναι
ο κόσμος εάν το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα δικτυωθεί κατά αυτόν τον
τρόπο μέσω xRapid/XRP προκειμένου να αναβαθμίσει το υπάρχον δίκτυο της SWIFT,
το οποίο με χρόνο συναλλαγής 1 εώς 7 ημέρες μοιάζει με... άλογο, σε σύγκριση με
το XRP που «τρέχει» σα Ferrari !

Μέσα σε λιγότερο από 4 δευτερόλεπτα το
χρήμα μέσω XRP ταξιδεύει οπουδήποτε στον κόσμο, και είναι άμεσα διαθέσιμο στο
λογαριασμό σου (μπορείς να το «τραβήξεις» επιτόπου από ΑΤΜ ευρώ ή XRP), 24 ώρες
το 24ωρο, οποιαδήποτε μέρα, εργάσιμη ή όχι, με σχεδόν μηδενική προμήθεια (κάτι
λιγότερο από 0,004$).

Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, της
προσφυγικής κρίσης και των ολοένα εξελισσόμενων μεταφορών που ενώνουν κάθε
γωνιά του πλανήτη, οι διασυνοριακές συναλλαγές αποτελούν τεράστιο κομμάτι της
καθημερινότητας του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Η ιδεά και μόνο είναι
ασύλληπτη, οι προοπτικές και εφαρμογές σε εμπόριο/μπίζνες δε απεριόριστες!

Γιατί να μη φτιάξουν οι τράπεζες δικό
τους «XRP», ίσως ρωτήσει κάποιος. Γιατί να πάρουν της Ripple; Η απάντηση είναι
ανταγωνιστικότητα. Μια τράπεζα που εξοπλίζεται τώρα με αυτήν την τεχνολογία
γίνεται αυτομάτως ασύγκριτα πιο ανταγωνιστική σε σχέση με τις υπόλοιπες.
Άλλωστε προς το παρόν δεν την ενδιαφέρει ολόκληρος ο πλανήτης να χρησιμοποιεί
XRP, αρκεί η ίδια, και οι δικές της τράπεζες ανά τον κόσμο να το χρησιμοποιούν.
Την ίδια στιγμή, οι τράπεζες που χρησιμοποιούν ήδη XRP αναφέρουν πως
εξοικονομούν από 40% έως και 70% σε έξοδα!

Καλά όλα αυτά, εγώ που κερδίζω;

Ένας από τους κύριους λόγους που
πολλοί καταπιάνονται με τα κρυπτονομίσματα, είναι πως όντας ανατρεπτική
τεχνολογία με μεγάλες προοπτικές, διαθέτει (εκτός από χρηστική) μεγάλη
επενδυτική αξία, καθώς βρισκόμαστε ακόμη σε βρεφικό στάδιο. Ένα ερώτημα που
εγείρουν επομένως τα παραπάνω είναι το εξής: Τι αντίκτυπο θα έχουν όλα αυτά
στην τιμή του XRP (και στην τσέπη του επίδοξου επενδυτή);

Αν και είναι ουσιαστικά αδύνατον να
υπολογίσει κανείς τα ακριβή νούμερα πίσω από μια ενδεχόμενη επικράτηση του XRP στον κόσμο των
παγκοσμίων συναλλαγών, μπορούν να γίνουν εκτιμήσεις. Το XRP διεκδικεί μερίδιο (αν
όχι ολόκληρη) της αγοράς συναλλαγών που διαχειρίζεται η SWIFT, το χρήμα δηλαδή
που διακινείται καθημερινά παγκοσμίως και που ανέρχεται σε 5,5 τρις. δολάρια. Ο
συνολικός αριθμός των XRP είναι 100 δις., εκ των οποίων γύρω στα 50 δις. βρίσκονται σε
κυκλοφορία (τα υπόλοιπα είναι κλειδωμένα προς το παρόν στο λεγόμενο escrow – περισσότερα σε
μελλοντικό άρθρο). Έτσι 5,5 τρις. / 50 δις. = 110 δολ. ανά XRP ή αλλιώς 100
ευρώ. Με άλλα λόγια στο αισιόδοξο (αλλά εφικτό) σενάριο που η Ripple αναλάβει την
αγορά συναλλαγών έναντι της SWIFT, η τιμή του XRP από 0,25€ που είναι σήμερα, θα φτάσει περίπου τα 100€. Πρόκειται
για απόδοση της τάξεως του 400, δηλαδή αν κάποιος πόνταρε 100 ευρώ σήμερα θα
είχε μέγιστο κέρδος 40.000€. Αν η απόδοση αυτή σας φαίνεται απίθανη,
σημειώνεται πως τη χρονιά του 2017 το XRP έκλεισε με απόδοση 360 φορές πάνω, κατακτώντας
άνετα την πρωτιά σε ποσοστό κέρδους, με το Bitcoin να έρχεται 14ο.

Υπάρχουν πολλοί που παραλληλίζουν την
πορεία της Ripple με αυτήν των Amazon, Google, E-Bay στην εποχή της
τεχνολογικής φούσκας, όταν και χιλιάδες ιντερνετικές εταιρείες-φούσκες
ξεπηδούσαν καθημερινά (όπως συμβαίνει τώρα με τα κρυπτονομίσματα που είναι
χιλιάδες, σχεδόν 2.000 διαφορετικά), οδηγούμενες μετά όλες μαζί στην
κατάρρευση, πλην ελαχίστων που άξιζαν και ξεχώρισαν...

Όταν έσκασε η τεχνολογική φούσκα, και
παρότι εταιρείες όπως η Amazon έφτασαν να χάνουν εώς και το 95% της αξίας του
(όπως περίπου συνέβη με τα κρυπτονομίσματα όταν το Bitcoin κατέρρευσε από το
υψηλό των 20.000 δολαρίων έως και τα 6.000 δολάρια), δεν το έβαλαν κάτω.
Συνέχισαν σιωπηλά, στο παρασκήνιο, να χτίζουν κάτι που δεν έκαναν οι υπόλοιπες
εταιρείες-φούσκες: τα θεμελιώδη τους. Χρειάστηκε να περάσουν χρόνια προτού
αναγνωριστεί η αληθινή αξία τους και εξελιχθούν στους κολοσσούς που κυριαρχούν
στον πλανήτη σήμερα. Φυσικά όποιος είχε επενδύσει σε αυτές τότε είναι το
λιγότερο εκατομμυριούχος σήμερα...

Όσοι ασχολούνται σοβαρά με επενδύσεις
κατανοούν την αξία των θεμελιωδών. Και λέμε «σοβαρά», διότι αντικειμενικά ο
μέσος επενδυτής κρυπτονομισμάτων αυτή τη στιγμή είναι για... γέλια, καθώς
κοιτάζει εντυπωσιακά διαγράμματα και αγνοεί θεμελιώδη, οικονομικά αποτελέσματα,
βιώσιμη ανάπτυξη. Η Ripple δε χάνει καθόλου χρόνο να απαντά σε ερωτήσεις τύπου
"πότε θα ανέβει το XRP;" κλπ. Ωσάν άλλη Google που προσπέρασε τον
προπάτορά της Alta Vista έχει επικεντρωθεί σε ένα και μόνο πράγμα: Χτίζει το προϊόν
της, με το 2019 να αποτελεί χρονιά-ρεκόρ σε deals με τράπεζες.

Όλα καταλήγουν στο λεγόμενο use case, δηλαδή τη χρηστική αξία. Το XRP είναι ένα από τα λίγα κρυπτονομίσματα με ρεαλιστική εφαρμογή στην
οικονομία, κάτι παραπάνω από μια επένδυση. Στο επόμενο μεγάλο ράλι ενδεχομένως
όλα τα crypto θα ακολουθήσουν ανοδικά το Bitcoin. Στο φινάλε όμως, όταν γίνει ταμείο, ελάχιστα θα είναι αυτά που θα
απορροφηθούν και θα επιβιώσουν στην παγκόσμια οικονομία, παρά μόνο όσα
προσφέρουν λύσεις σε πραγματικά προβλήματα και αναβαθμίζουν τις ζωές των ανθρώπων.