Αμήχανη η Ευρώπη από τη νίκη Όρμπαν
Νέα θητεία κατάφερε να εξασφαλίσει ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Βίκτορ Όρμπαν στις εκλογές που πραγματοποιήθηκαν την προηγούμενη εβδομάδα, προκαλώντας ακόμα έναν πονοκέφαλο για την Ευρώπη, κυρίως λόγω της μεταναστευτικής του πολιτικής. Πώς πρόκειται να χειριστεί η Ευρώπη το ζήτημα αυτό και τι σημαίνει η νίκη του Όρμπαν για την Ευρώπη. Μία πεντακάθαρη νίκη κατάφερε να εξασφαλίσει ο δεξιός εθνικιστής Βίκτορ Όρμπαν αφού κατάφερε να αποσπάσει την απόλυτη πλειοψηφία στο κοινοβούλιο καθώς η διχασμένη αντιπολίτευση, που υπέστη βαριά ήττα, εισέρχεται σε περίοδο ενδοσκόπησης. Ο ίδιος εξασφάλισε τρίτη συναπτή θητεία –και τέταρτη συνολικά στην καριέρα του– στο αξίωμα. Ο 54χρονος σήμερα, πρωθυπουργός της Ουγγαρίας είχε βοηθήσει μαζί με άλλους στην ίδρυση του κόμματος Fidesz το 1988 και ανέβηκε στην εξουσία ως πρωθυπουργός το 1998 μέχρι το 2002, ενώ εκλέχθηκε και πάλι πρωθυπουργός το 2010 μέχρι σήμερα.
Πεντακάθαρη νίκη
Το κόμμα του Όρμπαν συγκέντρωσε ποσοστό 48,9% και 133 - 134 έδρες από το σύνολο των 199 εδρών, σύμφωνα με τα αποτελέσματα που δημοσιοποίησε η εθνική εκλογική επιτροπή. Το ποσοστό του είναι κατά τέσσερεις εκατοστιαίες μονάδες υψηλότερο από εκείνο που εξασφάλισε το κυβερνών κόμμα πριν από τέσσερα χρόνια και θα επιτρέψει στον Όρμπαν να διατηρήσει την πλειοψηφία των δύο τρίτων στην ουγγρική Βουλή όπως το 2010 και το 2014. Στην ουσία η πλειοψηφία των δύο τρίτων στο κοινοβούλιο δίνει στον επικεφαλή της εκτελεστικής εξουσίας στην Ουγγαρία τη δυνατότητα να νομιμοποιεί τις αποφάσεις του, προχωρώντας έτσι σε νέα αλλαγή του συντάγματος, ολοκληρώνοντας τις μεταρρυθμίσεις που ξεκίνησε το 2011 και οι οποίες επικρίθηκαν έντονα ως υπερβαίνουσες τα όρια για τις θεσμικές ισορροπίες μιας δημοκρατικής ευρωπαϊκής κοινωνίας. Ο Όρμπαν αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση για την ευρωπαϊκή οικογένεια από τότε που εγκαινιάστηκε η νέα εποχή διεύρυνσης προς την ανατολική Ευρώπη, καθώς για τα ευρωπαϊκά δεδομένα θεωρείται ο πρωτεργάτης του μονοκομματικού κράτους. Υπό το διεθνές πρίσμα συντάσσεται στην ίδια τάξη με τους εκφραστές του μοντέλου της «δημοκρατικής δικτατορίας» πλάι στον Πούτιν και τον Ερντογάν. Όλοι αυτοί είναι πολέμιοι των ιδεών που επί δεκαετίες όχι μόνο δεν αμφισβητήθηκαν αλλά χαρακτήριζαν την έννοια της ευρωπαϊκής συνοχής: δημοκρατία, ελευθερία του λόγου και του τύπου, κράτος δικαίου.
Η εικόνα της αντιπολίτευσης
Με τη θριαμβευτική νίκη του ο Όρμπαν οδήγησε τους αντιπάλους του σε μία περίοδο βαθιάς ενδοσκόπησης. Η αντιπολίτευση, τόσο το κεντροαριστερό Σοσιαλιστικό Κόμμα, όσο και το εθνικιστικό κόμμα Γιόμπικ, προεκλογικά κατήγγειλαν το πελατειακό κράτος, την αποσάθρωση των κρατικών υπηρεσιών, την ανεπαρκή αγοραστική δύναμη των Ούγγρων, που παρά το ότι η ανεργία βρίσκεται σε ιστορικό χαμηλό (3,8%) εξωθεί πολλούς να μεταναστεύουν. Αποπειράθηκε να εκμεταλλευθεί την αποστροφή μέρους τουλάχιστον του εκλογικού σώματος έναντι του Όρμπαν και του πολιτικού του λόγου. Αλλά ηττήθηκε. Το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης, το ακροδεξιό Γιόμπικ, που κατέβαλε προσπάθειες να προβάλει πιο «κεντρώα» και μετριοπαθή εικόνα, δεν κατάφερε να βελτιώσει την προ τετραετίας επίδοσή του και περιορίζεται στο 19,8% των ψήφων. Ο ηγέτης του Γκάμπορ Βόνα υπέβαλε την παραίτησή του. Το κεντροαριστερό Σοσιαλιστικό Κόμμα (MSZP) είδε το ποσοστό του να περιορίζεται στο 12,4%. Το προεδρείο του επίσης υπέβαλε την παραίτησή του, όπως ανακοίνωσε ο πρόεδρος των Σοσιαλιστών Γκιούλα Μόλναρ. Το κόμμα των πρασίνων (LMP) συγκεντρώνει το 6,9% των ψήφων. Με βάση αυτά τα αποτελέσματα, η συμμαχία Fidesz - KDNP αναμένεται ότι θα καταλάβει 133 ως 134 έδρες στο επόμενο κοινοβούλιο, επί συνόλου 199, το Γιόμπικ 26 και οι Σοσιαλιστές 20.
Η σχέση με την Ευρώπη
Κατά τη διάρκεια διεξαγωγής των εθνικών εκλογών στην Ουγγαρία, η Ευρώπη είχε εκεί στραμμένο το βλέμμα της καθώς ο φόβος της ήταν η διαφορά με την οποία ο Όρμπαν θα κατάφερνε να νικήσει στις εκλογές και αυτό για να μη γίνουν αμετάκλητες, μέσω συνταγματικής τροποποίησης, οι αποφάσεις που έχει λάβει η κυβέρνησή του από το 2011 μέχρι σήμερα. Παρ’ όλα αυτά όμως ο Όρμπαν με την Ευρώπη δεν διέθετε ποτέ καλές σχέσεις, ιδιαίτερα αν υπολογίσει κανείς ότι ο ισχυρός άνδρας της Ουγγαρίας ανήκει στη σφαίρα επιρροής της Ρωσίας και της Τουρκίας, με αρκετές απαγορεύσεις στα μέσα ενημέρωσης και περιορισμούς στην ελευθερία του Τύπου και του λόγου, αδύναμη δημοκρατία αλλά και αρκετή διαφθορά σε κυβερνητικές οργανώσεις και όχι μόνο. Το αποτέλεσμα που κατάφερε να αποσπάσει στις εκλογές του δίνει και συνταγματικές εξουσίες πράγμα που σημαίνει περισσότερη κόντρα και τριβή της κυβέρνησης της χώρας με τις Βρυξέλλες που ήδη έχουν κάνει αρκετές συστάσεις για τους χειρισμούς της κυβέρνησης Όρμπαν, ειδικά σε θέματα μεταναστευτικής πολιτικής αλλά και της ελευθερίας του Τύπου, καθώς και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καθώς και βασικών ελευθεριών των ατόμων. Σημαντικό σημείο αντιπαράθεσης στις εκλογές είναι το μεταναστευτικό αφού η Ουγγαρία είναι στην καρδιά της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής κρίσης από το 2015, ενώ ήδη έχουν γίνει αρκετά επεισόδια στα σύνορα της χώρας με τον πρωθυπουργό Βίκτορ Όρμπαν να απειλεί ότι θα κλείσει τα σύνορα.
