Βλάντιμιρ Πούτιν: Αδιαμφισβήτητος ηγέτης!
Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας ο Πούτιν ήταν φειδωλός στις πολιτικές του τοποθετήσεις, ενώ το αφήγημα που χρησιμοποίησε είναι ότι η Ρωσία βρίσκεται στο στόχαστρο της Δύσης και χρειάζεται τη σιδηρά πυγμή ενός ισχυρού πολιτικού ηγέτη για να επιβιώσει. Βασιζόμενος στο παραπάνω αφήγημα παρουσίασε οπλικά συστήματα τεχνολογίας αιχμής –αρκετοί στη Δύση αμφισβήτησαν αν όντως έχουν αναπτυχθεί τέτοια συστήματα– που θα βοηθήσουν τη Ρωσία να αντιμετωπίσει τις «απειλές», από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους. Ωστόσο, ο Πούτιν βρίσκεται αντιμέτωπος με μια σειρά προκλήσεων που σχετίζονται με την οικονομία, το δημογραφικό πρόβλημα αλλά και τις εξωτερικές σχέσεις της χώρας. Η μεγαλύτερη, ωστόσο, πρόκληση για τον «τσάρο» είναι η μορφή που θα λάβει η χώρα μετά το τέλος της τελευταίας του θητείας.
Η οικονομία
Από την έναρξη της μακρόχρονης θητείας του ο Βλαντιμίρ Πούτιν διαπραγματεύτηκε ένα άτυπο κοινωνικό συμβόλαιο με τους πολίτες, το οποίο περιλαμβάνει φερέγγυες πληρωμές, ασφάλεια συντάξεων, ένα αξιόπιστο τραπεζικό σύστημα, κρατική στήριξη σε στρατηγικά περιουσιακά στοιχεία και ευκαιρίες για τη νέα γενιά. Καθ’ όλη τη διάρκεια της εφαρμογής του νέου οικονομικού μοντέλου που εισήγαγε ο Πούτιν η Ρωσία κατάφερε να ανακάμψει οικονομικά και να διαμορφώσει μία ισχυρή θέση στην αγορά της ενέργειας και ιδιαίτερα του φυσικού αερίου, ενώ αυτή τη στιγμή ο Ρώσος ηγέτης έχει διαμορφώσει ισχυρές συμμαχίες στον τομέα της ενέργειας με όλη τη νοτιοανατολική Ευρώπη και την ανατολική Μεσόγειο. Ωστόσο η χώρα αυτή τη στιγμή εισέρχεται σε μία περίοδο στασιμότητας μετά τη μεγάλη ύφεση που τη «χτύπησε». Το επίπεδο φτώχειας αυξάνεται με τον ταχύτερο ρυθμό εδώ και δύο δεκαετίες, ενώ ο κατώτατος μισθός βρίσκεται κάτω από τα επίπεδα επιβίωσης. Ο μέσος Ρώσος ξοδεύει το 50% του μισθού του σε φαγητό και πάνω από το 25% αναφέρει συχνές διακοπές ή μειώσεις στην αμοιβή του.
Η διαφθορά
Η διαφθορά επίσης προκαλεί δυσαρέσκεια στη Ρωσία, η οποία κατατάσσεται στις τελευταίες 45 χώρες στον δείκτη διαφάνειας. Ο ρωσικός λαός αγνόησε σε μεγάλο βαθμό την αχαλίνωτη διαφθορά που υπήρξε στα ανώτατα κλιμάκια των πολιτικών και οικονομικών ελίτ, κατά τη διάρκεια της ευημερίας, όμως μετά από πλειάδα διαδηλώσεων κατά της διαφθοράς αλλά και λόγω της στασιμότητας το πρόβλημα έχει αρχίσει να διογκώνεται.
Το δημογραφικό
Ένα άλλο βασικό πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει ο Πρόεδρος της Ρωσίας είναι το δημογραφικό που πλήττει τη Ρωσική Ομοσπονδία. Ο ρωσικός πληθυσμός της χώρας καταγράφει μεγάλη πτώση, με τα Ηνωμένα Έθνη να προβλέπουν μια συνολική πτώση 10% ως το 2030. Η πτώση αυτή συνοδεύεται από μια απότομη αύξηση του μουσουλμανικού πληθυσμού, από 13 εκατομμύρια το 1990 σε πάνω από 20 εκατομμύρια το 2030, συνεπώς η τάση αυτή διογκώνει τις εντάσεις ανάμεσα στις διάφορες εθνοτικές ομάδες, ειδικά γιατί πολλές μουσουλμανικές περιοχές, όπως η Τσετσενία και το Νταγκεστάν, λαμβάνουν χρηματοδότηση από το Κρεμλίνο. Η δημογραφική αυτή μετατόπιση αυξάνει την επιρροή μουσουλμάνων ηγετών όπως ο Καντίροφ και τη δυνατότητά τους να ασκήσουν εξουσία. Η Ρωσία είναι αντιμέτωπη και με την εναλλαγή των γενεών, καθώς το ένα τρίτο του πληθυσμού της χώρας γεννήθηκε πριν από την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991. Σε γενικές γραμμές, η δημογραφική αυτή τάξη έχει γνωρίσει μόνο τον Πούτιν ως ηγέτη της χώρας και δεν έχει καμμία ανάμνηση της χαοτικής δεκαετίας του 1990.
Η αντιπαράθεση με τη Δύση
Η ατροφία του κοινωνικού συμβολαίου και το ευρύτερο δημογραφικό πρόβλημα έχουν προκληθεί από την προσπάθεια που καταβάλλει ο Ρώσος Πρόεδρος να διατηρήσει την ηγετική θέση της χώρας στο διεθνές σύστημα. Αυτή τη στιγμή η Ρωσία είναι αντιμέτωπη με μια παρατεταμένη αντιπαράθεση με τη Δύση, η οποία επιδεινώνει την οικονομική κατάσταση που έχουν επιφέρει στο εσωτερικό οι κυρώσεις των ΗΠΑ. Για να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις με τη Δύση και να ενισχύσει τη θέση της χώρας ο Πούτιν επεκτείνει ακόμα περισσότερο το φιλόδοξο πρόγραμμα επανεξοπλισμού. Σε γενικές γραμμές, η εθνική άμυνα της χώρας είναι ένα ζήτημα στο οποίο ο Πούτιν έχει επανειλημμένα αρνηθεί να κάνει πίσω και ρίχνει ακόμα περισσότερα κεφάλαια στον αμυντικό τομέα, ενώ παράλληλα σφίγγει το ζωνάρι σε ό,τι αφορά τη δημοσιονομική πολιτική. Από την άλλη, με τις σχέσεις με τη Δύση να επιδεινώνονται διαρκώς, η Ρωσία διευρύνει τους δεσμούς με την Κίνα και πολλές χώρες της Μέσης Ανατολής. Εκτός από τη βιομηχανία όπλων, η Ρωσία επενδύει σε ακριβές ενεργειακές συνδέσεις με την Τουρκία, την Κίνα και άλλες χώρες για να αποκτήσει μεγαλύτερη ευελιξία και να μην είναι εξαρτημένη από τη δυτική ενεργειακή αγορά.
