Με 7 τερματοφύλακες δεν κέρδισε κανείς, αλλά στην εθνική Κ15 δεν το ξέρουν…
Πονεμένη ιστορία είναι οι κλήσεις στις μικρές εθνικές
ομάδες της Ελλάδας. Αποδεικνύεται περίτρανα από τις επιλογές για προπονήσεις
στο Καρπενήσι της Κ15 ετών. Είναι η ομάδα που θα φτιαχτεί για να εκπροσωπήσει
τη χώρα του χρόνου στα προκριματικά της UEFA. Μπαίνεις, λοιπόν, να δεις τους
παίκτες που κλήθηκαν και ο κατάλογος είναι ατελείωτος. Μιλάμε για 72
ποδοσφαιριστές, αν μέτρησα σωστά και δεν μου ξέφυγε κάποιος, εκ των οποίων 7
τερματοφύλακες!
Μάλιστα, από τον ΠΑΟΚ έχουν κληθεί 2 γκολκίπερ, λες
και όταν παίζει η πρωταθλήτρια (πήρε το φετινό Final-4 στη Λαμία) βάζει δύο
πορτιέρο κάτω από την εστία της. Και απορεί κανείς πώς είναι δυνατόν σε ένα
τριήμερο (22-25 Απριλίου) στο Καρπενήσι να βγάλει άκρη ο προπονητής ποιοι είναι
οι καλύτεροι στην παρούσα φάση για να φτιάξει την Εθνική Κ15.
Στην πραγματικότητα αυτό είναι ένα σόου για να τους
κρατάμε όλους ευχαριστημένους. Να καλέσουμε τον γιο του πρώην, που είναι φίλος
μας, να πάρουμε και από την Εύβοια, την Κρήτη ή το… Νευροκόπι κάποιον για να
λαδώνει τις… μηχανές, να φέρουμε και τον άλλο που πήγε καλά με τις μικτές για
να μην μας κράζουν, να έχουμε μέσα παίκτες από 6-7 ατζέντηδες για να μην μας
λένε μονόχνοτους και πάει λέγοντας.
Φυσικά αυτό δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται και
δεν είναι το μοναδικό αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της Ελλάδας, που δεν βγάζεις
άκρη με τις κλήσεις. Απλά είναι μία αφορμή για να αποδειχθεί ότι στο εγχώριο
ποδόσφαιρο λίγοι παίρνουν στα σοβαρά τις υποδομές, όμως αποτελούν σταγόνα στον
ωκεανό σε σχέση με τους υπόλοιπους. Απλά κάποιος θα πρέπει να ενημερώσει και
την ΕΠΟ ότι με 7 τερματοφύλακες δεν έπαιξε και δεν κέρδισε ποτέ κανείς.
ΡΩΤΗΣΤΕ ΤΟΝ ΦΕΡΝΑΝΤΟ ΣΑΝΤΟΣ
Τελικά ο μόνος που δεν ευθύνεται για όλη αυτή την
κατάσταση είναι ο προπονητής και το λέω πραγματικά, χωρίς να θέλω να χαϊδέψω
αυτιά. Οι επιρροές στην ΕΠΟ ανέκαθεν είναι πολλές και οι παράγοντες κάνουν τις
Εθνικές ομάδες παραμάγαζό τους.
Για να γίνει σοβαρή δουλειά θα πρέπει το μεγαλύτερο
μπάτζετ για προπονητές και ανιχνευτές ταλέντων να δίνεται στις μικρές ηλικίες
από την Ελληνική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου, ώστε να υπάρχει μια πλειάδα ανθρώπων
που θα πληρώνεται καλά και θα κάνει σωστά τη δουλειά. Είναι απαράδεκτο, για
παράδειγμα, στα πρωταθλήματα των προεθνικών ομάδων των Ενώσεων να μην υπάρχει
σε κάθε παιχνίδι ένας άνθρωπος από τις εθνικές ώστε να τσεκάρει τα παιδιά. Δεν
είναι δα δύσκολο να υπάρχει ηλεκτρονική καταγραφή για τους παίκτες που
ξεχωρίζουν, ώστε η παρακολούθηση για την εξέλιξή τους να είναι συστηματική και
όχι τυχαία.
Μα τι λες τώρα (;) θα μου πει κανείς. Πού να βρεθούν
τόσα χρήματα και τόσοι άνθρωποι να δουλέψουν; Έλα ντε κι εγώ αυτό σκέφτομαι,
αλλά δεν είμαι στα οικονομικά της ΕΠΟ για να σας πω τι πρέπει να γίνει. Ίσως να
ρωτήσουν τον Φερνάντο Σάντος, ο οποίος είχε δώσει έναν σχεδιασμό για τις
υποδομές του ελληνικού ποδοσφαίρου και τώρα πρέπει να βρίσκεται στην… ανακύκλωση,
γιατί θα τον έχουν πετάξει οι υπάλληλοι της Ομοσπονδίας.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι τα πράγματα στο ελληνικό
ποδόσφαιρο προχωρούν βάσει της… τύχης και της φιλοσοφίας «ό,τι κάτσει». Αν
ρωτήσει κανείς στις Ενώσεις και κατ’ επέκταση στην ΕΠΟ πόσες ποδοσφαιρικές
εγκαταστάσεις (γήπεδα) χρειάζονται ανά νομό για να προπονούνται σωστά παιδιά
και να είναι ευπαρουσίαστα τα πρωταθλήματα, θα νομίζουν ότι τους μιλάς… κινέζικα.
Γιαυτό λοιπόν θα αφιερώσω ένα κινέζικο ρητό στους
ιθύνοντες της ΕΠΟ: «Καλύτερα να πας σπίτι και να φτιάξεις ένα δίχτυ, αντί να
βουτάς για ψάρια στην τύχη».
Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΖΩΡΖΟΣ στο newsacademies.gr
