Δεν χωρεί αμφιβολία ότι το αποτέλεσμα των δεύτερων βουλευτικών εκλογών στην Γαλλία και ο αιφνιδιασμός Μακρόν από την ετυμηγορία της κοινής γνώμης, που του στερεί την αυτοδυναμία, προκαλεί προβληματισμό σε Μαξίμου και κυβέρνηση και εγείρει πολλά ερωτηματικά, ιδίως ενόψει της προκήρυξης πρόωρων εκλογών τον Αύγουστο, που αναμένεται να διεξαχθούν περί τα τέλη Σεπτεμβρίου – αρχές Οκτωβρίου!
Το γεγονός είναι ότι το εκλογικό αποτέλεσμα τούτο, δεν ήταν αναμενόμενο με βάση τις δημοσκοπήσεις, οι οποίες έπεσαν έξω αδυνατώντας να προσμετρήσουν τις αντιδράσεις μιας κοινωνίας που πιθανότατα βρίσκεται σε απόγνωση υπό την πίεση της ακρίβειας, του πληθωρισμού, της ενεργειακής κρίσης!
Και παρά το γεγονός ότι στις Προεδρικές εκλογές υπήρξε μια «στρατιωτική πειθαρχία» από την κοινωνία όσον αφορά την εκλογή Μακρόν και την αποφυγή της «περιπέτειας» Λεπέν, ιδίως όσον αφορά το μέλλον της ΕΕ, εντούτοις στις βουλευτικές εκλογές υπήρξε μια πιο χαλαρή ψήφος, διαμαρτυρίας υπό μίαν έννοια, που οδήγησε στο εν λόγω αποτέλεσμα.
Επιπροσθέτως, εκ του αποτελέσματος προκύπτει, όπως καταδείχθηκε και στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών, ότι τόσο η Άκρα Δεξιά, της Λεπέν όσο και η Αριστερά του Μελανσόν, εισπράττουν την απογοήτευση και την αγανάκτηση συντηρητικών κυρίως ψηφοφόρων που βιώνουν την ώρα τούτη συνθήκες εξαθλίωσης και η ψήφος τους συνοδεύεται από οργή απέναντι στο κυβερνητικό κατεστημένο και την ελίτ της Εξουσίας!
Είναι επομένως προφανές πως η εκλογική συγκυρία τούτη, που παρατηρείται στην Γαλλία, μια χώρα με πολλά κοινά χαρακτηριστικά με την Ελλάδα όσον αφορά τις συνθήκες αλλά και την αντίδραση και ιδιοσυγκρασία της κοινωνίας, εγείρει ζητήματα στο Μαξίμου, το οποίο θα πρέπει πλέον να διαθέτει μια πιο ευκρινή και πλήρη εικόνα της αντίδρασης του σώματος των ψηφοφόρων!
Και τούτο διότι στην Ελλάδα όπως και στη Γαλλία, υφίσταται την ώρα τούτη μια εξαθλίωση της κοινωνίας λόγω της ακρίβειας, του πληθωρισμού, της αύξησης της τιμής του ρεύματος και των πρώτων υλών, καθώς και των επιτοκίων που ανεβάζουν τις δόσεις των δανείων!
Υπό αυτή την έννοια πολλοί φοβούνται ότι η αντίδραση δεν είναι προσμετρήσιμη και δεν προκύπτει σε όλο της το εύρος μέσα από τις δημοσκοπήσεις!
Ιδίως μάλιστα από τη στιγμή που είναι ασαφές εάν μέσα από τα γκάλοπ προσδιορίζεται και γίνεται αντιληπτό από το δείγμα των ψηφοφόρων εάν μιλάμε για την πρώτη εκλογή με απλή αναλογική ή για την δεύτερη με ενισχυμένη!
Υπάρχει μια ασάφεια και μια σύγχυση που κατά τη γνώμη ειδικών και πολιτικών αναλυτών δεν οδηγεί στον σχηματισμό μιας απολύτως καθαρής εικόνας!
Υπό το πρίσμα τούτο ορθώς διατυπώνεται μια ανησυχία στους καλά γνωρίζοντες, διότι στην πράξη προκύπτει μέσα από την ανάλυση του φαινομένου της Γαλλίας, ότι:
Πρώτον, η οργή και η αντίδραση των ισοπεδωμένων από την κρίση κοινωνικών και επαγγελματικών στρωμάτων μπορεί να είναι ισχυρή, μη απολύτως ορατή και μη προσμετρήσιμη την ώρα τούτη. Ένα «βουβό κύμα» δηλαδή!
Δεύτερον, η αδυναμία των δημοσκόπων να εντοπίσουν το εύρος της οργής της κοινής γνώμης, το οποίο απεκρύβη προφανώς από τους ψηφοφόρους και εκφράστηκε μόνο στην κάλπη!
Τρίτον, η σύγχυση και η ασάφεια που προκύπτει για τους δημοσκόπους από τις «διπλές» εκλογές που θα προκηρυχθούν, καθώς εικάζεται ότι η πρώτη εκλογική αναμέτρηση με την απλή αναλογική πιθανόν να εκληφθεί από το εκλογικό σώμα όπως οι …ευρωεκλογές! Και η ψήφος να είναι χαλαρή κατευθυνόμενη σε μικρότερα κόμματα!
Τέταρτον, η διέξοδος, έστω αντανακλαστική, όπως προκύπτει από το αποτέλεσμα των Γαλλικών εκλογών, που βρίσκει η εξαγριωμένη και εξαθλιωμένη κοινωνία τόσο προς την Αριστερά, όσο και την Άκρα Δεξιά! «Σημάδια» προβληματισμού προς την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας!
Πέμπτον, δεν αρκεί ένας πρωθυπουργός σοβαρός, αξιόπιστος, με ειδικό βάρος και διεθνείς αναφορές για να κερδηθούν οι εκλογές.
Η περίπτωση Μακρόν, που εκτός των άλλων το πολιτικό του εκτόπισμα αναδείχθηκε χαρακτηριστικά και μέσα από την εμπόλεμη κατάσταση Ρωσίας – Ουκρανίας αλλά και την συνολική διαχείριση της Ευρωπαϊκής κρίσης, είναι στην προκειμένη περίπτωση χαρακτηριστική!
Κέρδισε, αλλά χωρίς αυτοδυναμία, γεγονός που αποδίδεται πέραν πάσης αμφιβολίας, στην αντίδραση της κοινής γνώμης που υποφέρει και εξαθλιώνεται, όχι στενά απέναντι στο πρόσωπο αλλά στις πολιτικές, εσωτερικές και ευρωπαϊκές, αλλά και στην ελίτ μιας εξουσίας που έχει απομακρυνθεί από τη βάση, δεν πιάνει το σφυγμό της και δεν κατανοεί τα προβλήματα της!
Είμαι βέβαιος, ότι όλα τούτα, όσο η κρίσιμη και καθοριστική 20η Αυγούστου θα πλησιάζει, ημερομηνία όπου όπως φημολογείται θα προκηρυχθούν οι πρόωρες εκλογές, θα συζητηθούν και θα διερευνηθούν περαιτέρω από τους αναλυτές, τους δημοσκόπους και τα εκλογικά επιτελεία, που οφείλουν να αντιμετωπίσουν την κατάσταση με τη δέουσα σοβαρότητα για να μη βρεθούν προ δυσάρεστων εκπλήξεων, όπως ο Μακρόν στην Γαλλία, που άλλα περίμενε, για άλλα τον είχαν προδιαθέσει και άλλα τελικώς προέκυψαν στην πράξη…
