Μηνύματα που κινούνται γύρω από την ισορροπία της φύσης

 

Σε ένα ψηλοτάβανο νεοκλασικό οικοδόμημα στην Κυψέλη, με ανάγλυφες γύψινες διακοσμήσεις στην οροφή συναντήσαμε τον εικαστικό Ανδριανό, έναν αναμφισβήτητα ταλαντούχο καλλιτέχνη της νεότερης γενιάς. Μιλώντας μαζί του και παρατηρώντας τα έργα του αντιλαμβάνεται κανείς ότι ο καλλιτέχνης θέτει ηθικά και υπαρξιακά ερωτήματα, στα οποία απαντά χρησιμοποιώντας την τέχνη.

Παρατηρώντας τους πίνακές του διαπιστώνουμε ότι χρησιμοποιεί σύμβολα που σχετίζονται με την απληστία, τη λαγνεία, τη θρησκεία και εμπνέεται από τον κύκλο της ζωής απεικονίζοντας τη ματαιοδοξία του ανθρώπου μέσα από τα ένστικτά του. Πορτρέτα, γυναικείες φιγούρες, κάποιες αποκαλυπτικές και θελκτικές, κάποιες άλλες που υμνούν το θαύμα της μητρότητας αποτελούν μέρος της θεματολογίας του. Οι δεσμίδες φωτός, οι σκιές απασχολούν πολύ τον ζωγράφο.

Στο διπλανό δωμάτιο γλυπτά - κατασκευές και στερεοφωνικές συσκευές καταλαμβάνουν τον χώρο. «Είναι νέες μου δουλειές», είπε, «με ενδιαφέρει να δημιουργώ αντικείμενα με κάποια χρησιμότητα». Κάτσαμε στο ευρύχωρο σαλονάκι του ατελιέ και ξεκινήσαμε την κουβέντα μας.

-Με τι θεματικές ενότητες έχετε καταπιαστεί ως σήμερα στη δουλειά σας;

- Όταν πρωτοξεκίνησα ως τελειόφοιτος ζωγράφος της Σχολής Καλών Τεχνών έψαχνα μία εξιδανικευμένη πόζα για ζωγραφική. Θα τις έλεγα μελαγχολικές πόζες ή μελαγχολικές φιγούρες. Οπότε θα έλεγα η «Μελαγχολία» αλλά και η «Νύκτα» είναι ένα πολυαγαπημένο μου θέμα. Επίσης, άλλα αγαπημένα μου θέματα είναι ο θάνατος, η φύση, η θρησκεία με την τεχνολογία, η απληστία και ο πόλεμος. Τον τελευταίο καιρό ασχολούμαι με μια ζωγραφική που την ονομάζω οντολογική.



- Παρατηρούμε ότι στους τελευταίους σας πίνακες απαθανατίζετε στιγμές της μητέρας με το μωρό της. Η θεματολογία σας είναι ενίοτε βιωματική;

- Ασφαλώς κι αυτό που ζω με επηρεάζει άμεσα. Μάλιστα από τότε που έγινα πατέρας και παρατηρώ τη σχέση της μητέρας με το παιδί ανακαλύπτω πόσο έντονη είναι και η ύπαρξη της μητριαρχικής θρησκείας και της δικής μας, δηλαδή της Παναγίας με το θείο βρέφος άλλα και αρχαιότερων πολιτισμών όπως της Ίσιδας και του γιου της, του Ώρου. Μεγαλώνουμε με τις εικόνες της Παναγίας και του θείου βρέφους, αλλά οι περισσότεροι ανακαλύπτουμε το τι σημαίνει και γιατί έχει κατακυριεύσει την εικονογραφία που μας περιβάλλει αφότου φέρουμε παιδί στον κόσμο.

- Στις προσωπογραφίες τι είναι αυτό που σας τραβάει την προσοχή σε κάποιο πρόσωπο και το επιλέγετε;

- Κατά κύριο λόγο επιλέγω ένα πρόσωπο για το πώς γράφει το φως επάνω του. Κάτι το οποίο δεν μπορώ να σας περιγράψω καλύτερα μιας και ο λόγος είναι η μορφή. Σε γενικές γραμμές, μου αρέσουν κεφάλια με έντονα σχήματα από τα οποία προκύπτουν πιο εξπρεσιονιστικά σχήματα και όχι πολύ απαλά και αψεγάδιαστα πρόσωπα, τα οποία είναι και πολύ απλά.

Δεν είναι της προτίμησής μου να κάνω ένα πρόσωπο σαν της Μαρίας Αντουανέτας ή σαν του Fragonard, αν και η ολοκλήρωση ενός ζωγράφου επιβάλει να κάνω και αυτό. Αντιθέτως, παλαιότερα είχα αγάπη για τα εξπρεσιονιστικά κεφάλια του Ρέμπραντ, για τα ζωγραφικά πορτρέτα που έχει κάνει ο Φράνσις Μπέικον και τα τελευταία χρόνια μου κεντρίζουν το ενδιαφέρον κυρίως τα φαγιούμ και μία ζωγραφική που τα περιβάλλει όπως της αρχαίας Πομπηίας.

- Είχατε επιλεγεί κατόπιν διαγωνισμού να συμμετάσχετε στην εικαστική Ολυμπιάδα του Λονδίνου στο Barbican Center στο Λονδίνο όπου και τιμηθήκατε με χρυσό μετάλλιο. Τι αποκομίσατε από αυτή σας τη συμμετοχή;

- Το πιο σημαντικό θεωρώ πως είναι η εικόνα των ζωγράφων απόόλα τα μέρη του κόσμου. Ήταν η πρώτη φορά που ήρθα σε επαφή με Αμερικάνους, Νοτιοαμερικάνους και Κινέζους ζωγράφους.

- Πρόσφατα παρουσιάσατε τη δουλειά σας στην Galerie «f » της Καρδίτσας. Πιστεύετε ότι το κοινό εκτός Αθήνας είναι φιλότεχνο;

- Πρόσφατα παρουσίασα έργα μου στην Καρδίτσα όπου δέχτηκα ιδιαίτερη αγάπη για τη δουλειά μου και τους ευχαριστώ για αυτό. Από ό,τι φάνηκε η Καρδίτσα έχει ανθρώπους που αγαπούν τις τέχνες και ειδικότερα τη ζωγραφική

- Κάποιες φορές τα έργα σας κρύβουν αλληγορικά μηνύματα. Μιλήστε μας για τα μηνύματα που θέλετε να εκφράσετε;

- Δεν προσπαθώ να κρύψω κάποιο μήνυμα. Κυρίως χρησιμοποιώ συμβολισμούς για κάποια πράγματα και πολλές φορές δύο σύμβολα μαζί μπορούν να δημιουργήσουν μια αλληγορία. Τα μηνύματα είναι πολλά. Πάντως, γενικά τα μηνύματά μου κινούνται γύρω από την ισορροπία της φύσης.

- Έχετε δουλέψει πολύ έργα σας στα οποίο τα είδωλα αντανακλώνται, καθρεφτίζονται. Θα θέλατε να μας μιλήσετε για τα έργα αυτά;

- Η σειρά των έργων «Αντανακλάσεις» απορρέει από μια μακροχρόνια –ίσως από πάντοτε– εμμονή που έχω με τους καθρέπτες. Η εμμονή αυτή δεν είναι στο να κοιτάζομαι εγώ, αλλά στο παράδοξο του ότι ένας καθρέπτης είναι μια πιστή απομίμηση του κόσμου μας.

Με συγκινεί το γεγονός ότι η οπτική μας αίσθηση μπορεί να ξεγελαστεί πλήρως από μία επίπεδη επιφάνεια. Δύο κόσμοι, ο ένας υπαρκτός και ο άλλος ανύπαρκτος, αυτή είναι η αντανάκλαση. Λέγοντας αυτό μπορούμε να τονίσουμε το ότι η ίδια η ζωγραφική είναι μία επίπεδη επιφάνεια και άρα είναι εντός της απομίμησης των αισθήσεών μας. Κλείνοντας θα αναφερθώ στη διαφωνία του Πλάτωνα ως προς τους περιορισμούς της ζωγραφικής ως κατώτερη τέχνη, πράγμα που χρησιμοποιήθηκε υπέρ του κυβισμού. Εμάς, στον σύγχρονο κόσμο μάς ενδιαφέρει η ζωγραφική όπως είναι στον νου, a priori –με τη φιλοσοφική έννοια– και ως ιδέα. Στις αντανακλάσεις δημιουργώ ένα τέλειο είδωλο, απόλυτα συμμετρικό δηλαδή, μία τέλεια αντανάκλαση και θέλοντας να το πάω ένα βήμα παραπέρα κλείνω την όλη αντανάκλαση μέσα σε έναν καθρέπτη. Θα έλεγα πως «φυλακίζω» το φως αλλά αυτή η ερμηνεία δεν μπορεί παρά να μείνει στην άποψη και αντίληψη του θεατή.



- Τι νέο ετοιμάζεστε να μας παρουσιάσετε;

- Χαίρομαι που η ερώτησή σας συμπίπτει με τη νέα μου εργασία, η οποία είναι και η διπλωματική μου για το δεύτερο πτυχίο σπουδών μου στη γλυπτική της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών.

Είναι γλυπτά κατασκευές και στερεοφωνικές συσκευές ταυτόχρονα, κάτι σαν «juke box» τα οποία θέλω να είναι χρηστικά αντικείμενα και είναι και αυτά οντολογικής προέλευσης. Και η νέα μου ζωγραφική δουλειά αλλά και τα γλυπτά πραγματεύονται τη ζωή ή τις μορφές ζωής γενικά θα έλεγα. Είναι οντολογική και εν μέρει σίγουρα βιωματική καθώς τα συγκεκριμένα έργα προκύπτουν αυθόρμητα και από ανάγκη και όχι εγκεφαλικά και προμελετημένα.