Κατερίνα Ριμπατσιού "Τέχνη χωρίς φόβο, αλλά πάντα με πάθος…"
Συνέντευξη στη Ζέτα Τζιώτη
Η τέχνη είναι για εκείνη ένας ασφαλής τόπος και χρόνος, μέσα στον οποίο μπορεί πλέον να μπαίνει και να βγαίνει κατ’ επιλογήν, χωρίς φόβο, αλλά πάντα με πάθος… Αυτό το πάθος είναι που χαρακτηρίζει τη ζωγραφική της Κατερίνας Ριμπατσιού, η οποία παρουσιάζει τη νέα της ατομική έκθεση στην Chili Art Gallery στο Θησείο με τίτλο «Μετουσιώσεις».
Η εικαστικός συγκεντρώνει τη δυναμική της σε έργα μεγάλων διαστάσεων, σε καμβάδες που περικλείουν τον σωματικό της ρυθμό, την ακάματη δράση της δημιουργίας και ανοίγουν τους ορίζοντές τους πέρα από τα όριά τους.
Συναντήσαμε την εικαστικό στο εργαστήριό της και μιλήσαμε για τη δουλειά της και το πάθος της για αυτή, για τις επενδυτικές ευκαιρίες που παρουσιάζονται στην τέχνη στις μέρες μας και για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι νέοι κυρίως καλλιτέχνες
Γιατί προτιμάτε να ζωγραφίζετε έργα μεγάλων διαστάσεων;
Δημιουργώ έργα που αντιστοιχούν στο ύψος του σώματός μου. Ανοίγω τα χέρια μου και φτάνω στα όρια του έργου. Θέλω το σώμα μου να μπορεί να μπει μέσα στο έργο. Να το περιβάλλει και να το περιέχει. Στην ουσία με τη δουλειά μου εστιάζω στο να παράγεται μια ζωική ενέργεια.
Για τον λόγο αυτό επιλέγω αυτές τις μεγάλες διαστάσεις. Με τη ζωγραφική μου στοχεύω στο να δημιουργούνται ισορροπίες. Δεν θα μπορούσα σωματικά να ισορροπήσω δουλεύοντας ένα μικρό τελάρο. Νοιώθω ότι στη μικρή διάσταση δεν μπορώ να εκφράσω όλη την ενέργειά μου, ούτε το έργο μπορεί να μου στείλει πίσω μια αντίστοιχης πνοής ενέργεια.
Τι είναι για σας το εργαστήριό σας;
Είναι ο χώρος όπου αισθάνομαι πολύ καλά και ισορροπώ. Είναι η οικειότητα, η ασφάλεια, η περιπέτεια που στήνω εντός του. Μεγαλώνοντας όμως καταλαβαίνω ότι το εργαστήριο είναι το ίδιο το σώμα του καλλιτέχνη. Όπου και να βρεθείς, μεταφέροντας το σώμα σου, μπορείς μετά να στήσεις και το εργαστήριό σου, τον προσωπικό σου δηλαδή χωροχρόνο.
Είναι ωστόσο εύκολο να ξεκινήσει σήμερα ένας νέος Έλληνας καλλιτέχνης στη χώρα μας;
Πιστεύω ότι το βασικό είναι το πάθος. Πόσο πολύ θέλεις να ασχοληθείς με τη ζωγραφική. Να μην μπορείς να κάνεις αλλιώς. Τότε κάτι γίνεται και υλοποιείται το όνειρο. Το περιβάλλον κάθε άλλο παρά βοηθητικό είναι. Ούτε σε παροτρύνει. Το αντίθετο συμβαίνει, αλλά, αν υπάρχει το πάθος, βρίσκεις τον τρόπο να ασχοληθείς με την τέχνη γιατί δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς… Βρίσκεις τον δρόμο σου, δεν χάνεσαι… Όλα σε πετάνε έξω από αυτή τη δουλειά. Το πάθος είναι αυτό που σε κρατάει εντός της.
Η τέχνη θεωρείται επένδυση στις μέρες μας;
Εδώ και αρκετές δεκαετίες η τέχνη ήταν και εξακολουθεί να αποτελεί επένδυση. Αυτή η διάσταση της τέχνης δεν έχει σταματήσει ποτέ. Υπάρχουν καλλιτέχνες από τη μια και συλλέκτες από την άλλη οι οπαίοι επενδύουν στο έργο τους. Μπορεί να αλλάζουν τα πρόσωπα, όμως έργα πάντα πωλούνται, γίνονται δημοπρασίες, σε μερικές από τις οποίες και δη στο εξωτερικό οι τιμές εκτινάσσονται στα ύψη.
Οι συλλέκτες στην Ελλάδα επιλέγουν να επενδύσουν σε Έλληνες ή διεθνείς καλλιτέχνες;
Από αυτό που βλέπω και ακούω γύρω μου πολλοί Έλληνες συλλέκτες επενδύουν μόνο σε Έλληνες ζωγράφους. Έχουν ζηλευτές συλλογές των τελευταίων τριάντα, σαράντα ετών με Έλληνες καλλιτέχνες, ενώ ίσως να κάνουν και κάποιο άνοιγμα σε Ευρωπαίους, ή άλλους καλλιτέχνες διεθνούς βεληνεκούς.
Στην εποχή μας είναι σαφή τα όρια ανάμεσα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό όσον αφορά στην τέχνη;
Για μένα δεν υπάρχει πλέον Ελλάδα και εξωτερικό. Η πληροφορία είναι διάχυτη. Δεν τίθεται θέμα ορίων στην εποχή μας. Είναι τόσο εύκολο μέσω διαδικτύου να μπαίνουμε στα μουσεία όλου του κόσμου, να βλέπουμε εκθέσεις και να ερχόμαστε σε επαφή με την παγκόσμια τέχνη, που δεν μπορούμε να θέσουμε και να περιορίσουμε τον Έλληνα καλλιτέχνη στα γεωγραφικά όρια της πατρίδας του. Όπως αντίστοιχα κανέναν καλλιτέχνη δεν μπορούμε να εγκλωβίσουμε στα σύνορα της χώρας του. Παράλληλα, είναι πολύ δύσκολο να πούμε ότι κάνουμε αμιγώς ελληνική τέχνη.
Τον προηγούμενο Σεπτέμβριο συμμετείχα στην Art Istanboul με την γκαλερί Binyil. Στην ουσία, αν δεν γνώριζα ότι βρισκόμουν στην Κωνσταντινούπολη, κι έμπαινα από το ξενοδοχείο κατευθείαν στον χώρο της έκθεσης, δεν θα γνώριζα σε ποια χώρα βρίσκομαι. Σήμερα η τέχνη δεν είναι εγχώριο προϊόν για καμμία χώρα. Μιλάμε βεβαίως για το πεδίο της σύγχρονης παραγωγής που εμπεριέχει και πολύ πειραματισμό.
Πιστεύετε ότι η τέχνη σας έχει παγκοσμιότητα;
Ναι το πιστεύω. Βλέπω το έργο μεγάλων, σοβαρών, σημαντικών, διεθνών καλλιτεχνών με τους οποίους νιώθω ότι συναντιόμαστε, ή επικοινωνούμε μέσα από τη δουλειά μας.
Τέχνη τι σημαίνει για σας;
Τέχνη σημαίνει δημιουργία που συνδέεται άμεσα και αδιάρρηκτα με τη ζωή του καλλιτέχνη και γίνεται το κύριο συστατικό το οποίο την τρέφει. Σε δυναμώνει να αντιμετωπίσεις τα ανθρώπινα, να αντεπεξέλθεις στην καθημερινότητα και να συνεχίσεις. Προχωράω επειδή έχω το κομμάτι της δημιουργίας. Αν δεν δημιουργείς πέφτεις στο κενό. Η δημιουργία τρέφει την ίδια τη ζωή…
Την επιμέλεια της έκθεσης έχει η ιστορικός τέχνης, Νικολένα Καλαϊτζάκη.
Info:
Κατερίνα Ριμπατσιού «Μετουσιώσεις»
Διάρκεια έκθεσης έως τις 16 Μαΐου
Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα έως Παρασκευή 10.30 - 18.00, Σάββατο, Κυριακή κλειστά
CHILI ART GALLERY: Δημοφώντος 13-15, Θησείο 11851, Αθήνα, τηλ.210-7292564, 6936755599 www.chiliart.gr email: [email protected], [email protected]
Σελίδα της έκθεσης στο facebook:
https://www.facebook.com/events/204674510146400/
Who is who
Η Κατερίνα Ριμπατσιού σπούδασε ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας και μάλιστα στο εργαστήριο του Νίκου Κεσσανλή. Εκπόνησε το μεταπτυχιακό της με θέμα «Συναισθησία και εικαστικές τέχνες» στο τμήμα Γραφικών Τεχνών και Πολυμέσων του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου. Έχει κάνει τρεις ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα, είναι ιδρυτικό μέλος της καλλιτεχνικής πλατφόρμας «Ορίζοντας των γεγονότων» και έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις σε Ελλάδα, Γαλλία και Ιταλία.
Τον προηγούμενο Σεπτέμβριο η Κατερίνα Ριμπατσιού συμμετείχε με επιτυχία στην Art Istanboul με την γκαλερί Binyil.
Ατομικές εκθέσεις
«Ορίζοντας γεγονότων», Αθήνα 2008
Πολιτιστικό Κέντρο Χαλκίδας, Αύγουστος 2010
«Μορφογένεσις» Art Zone 42, Αθήνα 2013
