Σωτήρης Πίκουλας: Το δόγμα «μικρές νίκες κάθε μέρα»
Το δόγμα «μικρές νίκες κάθε μέρα» είναι αυτό που
ακολουθεί η κυβέρνηση μέχρι τώρα και φαίνεται ότι αποδίδει. Creta Farms, το
Ελληνικό, το νέο επιτελικό κράτος, μετακλητοί, αντικαπνιστικός νόμος,
φορολογικό νομοσχέδιο, πανεπιστημιακό άσυλο, βρεφονηπιακοί σταθμοί,
αντιμετώπιση της ΔΕΗ είναι λίγες από τις μικρές-μεγάλες νίκες που δείχνουν πόσο
διαφορετική είναι αυτή η κυβέρνηση από όλες τις προηγούμενες. Στο ίδιο μοτίβο
θα συνεχίσει η κυβέρνηση και από τον Σεπτέμβρη. Δεν πρόκειται να αφήσει να
λιμνάζουν όλα αυτά που κληρονόμησε από τον ΣΥΡΙΖΑ. Άλλωστε, οι περισσότεροι από
τους υπουργούς διακρίνονται ως doers και αυτή η εικόνα είναι κάτι που έλειπε.
Την περίοδο της συγκυβέρνησης Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ το ίδιο πνεύμα είχε και ο Αντώνης
Σαμαράς, αλλά προφανώς όλα τα κρίσιμα ζητήματα κολλούσαν στην πασοκική αντίληψη
του βλέποντας, κάνοντας και αναπροσαρμόζοντας. Αφού, λοιπόν, η κυβέρνηση είναι
αρκετά δυνατή στον προγραμματισμό και στην θέληση να διορθώσουν τα κακώς
κείμενα, θα πρέπει το ίδιο το Μαξίμου να περιλάβει στα σοβαρά και άλλο ένα
κομβικό ζήτημα. Η νέα διακυβέρνηση δεν μπορεί να στηρίζεται μόνο στους νέους
υπουργούς, υφυπουργούς και γραμματείς. Θα πρέπει να προχωρήσει στην αναζήτηση
των ανθρώπων που θα στελεχώσουν πολύ σημαντικούς οργανισμούς. Το σύστημα παλιό ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ
έχει ανθρώπους του που όχι μόνο ετσιθελικά ελέγχουν την διοίκηση αλλά
δημιουργούν και μαγαζάκια που κερδίζουν εντός, εκτός και επί του έργου... Και
είμαι σίγουρος ότι τέτοια μαγαζάκια είναι αρκετά γνωστά στους υπουργούς και
στους επιτελείς του Μεγάρου Μαξίμου. Θα πρέπει να βρεθεί τρόπος να σπάσουν «μικρά
αποστήματα» κάθε φορά ώστε να κερδίσεις το στοίχημα να ρολάρεις την δημόσια
διοίκηση στο πεδίο του εκσυγχρονισμού της. Να τεθεί εν τοις πράγμασι στην
υπηρεσία του κόσμου, του απλού φορολογούμενου πολίτη. Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι
η κυβέρνηση Μητσοτάκη, από τις πρώτες κινήσεις αλλά και από τις πρώτες
αντιδράσεις των αγορών, θα κερδίσει το στοίχημα της ανάπτυξης, των επενδύσεων
και της ανόρθωσης της ελληνικής οικονομίας. Αυτό που μένει είναι να κερδίσει
και το στοίχημα της καθημερινότητας του πολίτη, της ενστάλαξης στην ζωή του
ενός αισθήματος δικαίου που έλειπε συνεχώς. Ότι τα χρήματά του πιάνουν τόπο,
ότι οι υπηρεσίες είναι σύμμαχος, ότι η φορολογική και ασφαλιστική του υποχρέωση
θα αποδώσει καρπούς. Και, κυρίως, ότι αξίζει σε αυτή την Ελλάδα να ζεις και να
δημιουργείς οικογένεια.
