Ο ανασχηματισμός του απόλυτου αμοραλισμού
Μόνο έτσι μπορώ να χαρακτηρίσω αυτό που στον δικό μου αξιακό κώδικα φαντάζει αδιανόητο. Ίσως είμαι αφελής δεν ξέρω, Ίσως είμαι μία από τους χιλιάδες πολίτες που δεν αντέχουν άλλο να βλέπουν γυρολόγους να επιβραβεύονται. Που αισθάνονται μια απίστευτη αποστροφή για την πολιτική. Που αποφεύγουν να παρακολουθούν πλέον ειδήσεις για να μην οργίζονται και κυρίως για να προστατευθούν από μια κατάθλιψη που σιγά σιγά γίνεται μια μόνιμη κατάσταση. Μια κανονικότητα.
Αυτό το γιατί επιτέλους σε αυτή τη χώρα κάποιοι στερούν το δικαίωμα από τους πολίτες να σχεδιάζουν με κάποια στοιχειώδη αξιοπρέπεια το μέλλον τους. Δεν θα σταθώ στα πρόσωπα του ανασχηματισμού γιατί η ιστορία τους είναι λίγο έως πολύ γνωστή σε όλους. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν είναι πως έφερε ό,τι πιο παλιό και αποτυχημένο στην πρώτη γραμμή. Δεν είναι ότι χρησιμοποιεί μόνο επικοινωνιακούς όρους χωρίς να έχει κανένα σοβαρό σχεδιασμό ή στρατηγική για τη χώρα.
Είναι ότι επιβραβεύει και υιοθετεί τον απόλυτο αμοραλισμό. Μια πολιτική χωρίς ιδεολογικό άξονα, χωρίς μίνιμουμ ηθική και κυρίως μια πολιτική βαθιά προσβλητική και υποτιμητική για τους πολίτες. Μπάτε σκύλοι αλέστε και είδα φως και μπήκα. Η πολιτική συνέπεια μετατρέπεται σε συνώνυμο της αφέλειας για να το θέσω ευγενικά. Προσωπικές φιλοδοξίες μωροφιλόδοξων γυρολόγων. Με γελοιότητες περί «σοσιαλδημοκρατικής στροφής» που προφανώς περιλαμβάνει και ολίγον... ψεκασμένη ούλτρα Δεξιά.
Και τις αδιανόητες μπουρδολογίες περί αντιδεξιού και προοδευτικού τάχα μου μετώπου. Μεγάλη μερίδα πολιτών παρακολουθεί και γράφει πλέον στα παλαιότερα των υποδημάτων της τόσο τους πολιτικούς όσο και τους θεσμούς. Σε μια τόσο δύσκολή περίοδο για τη χώρα ο κ. Τσίπρας, δείχνοντας την απόλυτη περιφρόνηση προς τον ελληνικό λαό, του ρίχνει κατάμουτρα μια κυβέρνηση τσίρκο. Την ίδια ώρα η Μόρια «το χειρότερο στρατόπεδο προσφύγων στον κόσμο» σύμφωνα με το BBC έχει μετατραπεί σε μια σύγχρονη κόλαση. Μια παγκόσμια ντροπή για τη χώρα.
Eνώ χιλιάδες παιδιά σε όλη την Ελλάδα φαίνεται να μένουν εκτός του προγράμματος ΕΣΠΑ για τους Παιδικούς Σταθμούς, τα Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης και των ΚΔΑΠ, ΚΔΑΠ ΜΕΑ. Συγκεκριμένα από τις περίπου 160.000 αιτήσεις που υποβλήθηκαν και τις 140.000 που κρίθηκαν ως έγκυρες, μόνο 93.000 παιδιά θα ενταχθούν στο πρόγραμμα.
Οι 47.000 οικογένειες, αυτές που κατά τεκμήριο αδυνατούν να καταβάλουν τα τροφεία στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς ή δεν βρίσκουν θέση σε αυτούς, θα βρεθούν σε σοβαρό αδιέξοδο. Με την οικονομική κρίση να πλήττει, δε, όλο και περισσότερες οικογένειες, το κόστος ενός ιδιωτικού παιδικού σταθμού, είναι για πολλούς απαγορευτικό. Και όλα αυτά ενώ μεγάλος αριθμός οικογενειών δεν μπόρεσε καν να υποβάλει σχετική αίτηση, καθώς αποκλείονταν από τα κριτήρια του προγράμματος. Ψιλά γράμματα θα μου πείτε. Καληνύχτα και καλή τύχη...
