Μνημόνια τέλος. Και τώρα;
Γράφει ο Κωνσταντίνος Μίχαλος, πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου
Η έξοδος της Ελλάδας από τα μνημόνια, όπως και η πρόσφατη συμφωνία για το χρέος, έχει εξελιχθεί το τελευταίο διάστημα σε πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης, με πανηγυρισμούς από τη μια πλευρά και καταστροφολογία από την άλλη. Το κλίμα όξυνσης που έχει δημιουργηθεί, κάθε άλλο παρά διευκολύνει την προσπάθεια της χώρας να κάνει το επόμενο βήμα. Μια προσπάθεια που παραμένει δύσκολη και για αυτό απαιτεί σχέδιο, συναίνεση και γενναίες αποφάσεις.
Η λήξη του τελευταίου προγράμματος προσαρμογής σημαίνει ότι η κύρια ευθύνη για την πορεία της ελληνικής οικονομίας επιστρέφει στα δικά μας χέρια. Η συμφωνία για τη ρύθμιση του χρέους παρέχει ένα περιθώριο περίπου δέκα ετών, ώστε η Ελλάδα να κερδίσει τη μάχη της ανάπτυξης και να καταστήσει το χρέος της και μακροπρόθεσμα βιώσιμο. Η δέσμευση για υψηλά δημοσιονομικά πλεονάσματα στα επόμενα χρόνια, περιορίζει ασφυκτικά τα περιθώρια για τολμηρές φορολογικές μειώσεις και υψηλότερες δημόσιες επενδύσεις. Απαιτείται, επομένως, ένα εθνικό σχέδιο μεταρρυθμίσεων και μέτρων με στόχο να δημιουργηθεί ο δημοσιονομικός χώρος για ένα διαφορετικό μείγμα πολιτικής, ευνοϊκό προς την ανάπτυξη. Το σχέδιο αυτό θα πρέπει να εστιάζει σε συγκεκριμένους τομείς προτεραιότητας.
Στη δημόσια διοίκηση με επιτάχυνση του ψηφιακού μετασχηματισμού, νέα οργανογράμματα, θέσπιση ποσοτικών και ποιοτικών στόχων, σύστημα αξιολόγησης και σύνδεση των αποδοχών με την παραγωγικότητα, αλλά και διατήρηση της αναλογίας 1 προς 5 στις προσλήψεις, ώστε να είναι δυνατή η ενίσχυση των αμοιβών των δημοσίων υπαλλήλων και των ασφαλιστικών ταμείων. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να καταρτιστεί συγκεκριμένο σχέδιο και χρονοδιάγραμμα δράσης, για την επιτάχυνση της διαδικασίας απονομής δικαιοσύνης.
Στην εκπαίδευση με την κατάργηση του κρατικού μονοπωλίου στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, αξιόπιστο σύστημα αξιολόγησης και στενότερη διασύνδεση με τον κόσμο της αγοράς.
Στην προσέλκυση επενδύσεων με νέα κίνητρα και μέτρα διευκόλυνσης, με θεσμοθέτηση της ηλεκτρονικής έκδοσης αδειών, δημιουργία ηλεκτρονικού χάρτη με τις θεσμικά χαρακτηρισμένες ζώνες, με περαιτέρω αξιοποίηση της αυτοχρηματοδότησης και δημιουργία νέων χρηματοδοτικών εργαλείων για τη δημιουργία και αναβάθμιση σημαντικών υποδομών.
Στη φορολογία με την καθιέρωση ενιαίου flatrate συντελεστή φορολογίας εισοδήματος για τις επιχειρήσεις, στα επίπεδα του 20%, υπολογισμό του φορολογητέου εισοδήματος με βάση το σύστημα «έσοδα μείον έξοδα», θέσπιση δύο μόνο συντελεστών φορολογίας εισοδήματος, 22% και 33%, για όλα τα φυσικά πρόσωπα και αναθεώρηση του συστήματος χρηματοδότησης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Στην αναβάθμιση του χρηματοδοτικού περιβάλλοντος με ταχύτερη αποκατάσταση της παροχής πιστωτικής γραμμής στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, με ανταγωνιστικά επιτόκια.
Στην ασφάλιση, με μείωση των ασφαλιστικών εισφορών στο 10%, αναγνώριση της δαπάνης για προγράμματα ομαδικής ασφάλισης εργαζομένων και τον σχεδιασμό της πολιτικής κοινωνικών επιδομάτων με κριτήριο την καταπολέμηση της ακραίας φτώχειας.
Στην αγορά εργασίας με διατήρηση των μεταρρυθμίσεων και σύνδεση του κατώτατου μισθού με τη διεθνή ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας.
Στην ασφάλεια και τη δημόσια τάξη με μια νέα μεταναστευτική πολιτική και με αποτελεσματικότερη προστασία των πολιτών και των επιχειρήσεων από την αύξηση της εγκληματικότητας και την ανεξέλεγκτη δράση εξτρεμιστικών ομάδων.
Με σχέδιο και αποφασιστικότητα η Ελλάδα μπορεί ξανά να πιστέψει και να στηριχθεί στις δικές της δυνάμεις. Αρκεί ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και να αγωνιστούμε από κοινού για το παρόν και το μέλλον του τόπου.
