Γεννήθηκε, ως πρωτότοκος γιός του προκρίτου Αντωνίου Κορμά, το 1780 στο Κεφαλινού Μεσσηνίας. Με το θάνατο του πατέρα του αναλαμβάνει την αρχηγία της οικογένειας και της περιοχής των Κοντοβουνίων. Φλογερός πατριώτης, μορφωμένος και ορμητικός, γίνεται φίλος με τον Παπαφλέσσα που τον μυεί στη Φιλική Εταιρεία.Κηρύττει την Επανάσταση στην επαρχία Ιθώμης την οποία καθαρίζει από Τούρκους και Αλβανούς. Συμμετέχει σε όλες τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Μεσσηνία. Κατά την πολιορκία της Τρίπολης, βοηθά στις νίκες στο Βαλτέτσι και την Πιάνα και με τους μεγάλους της Επανάστασης απελευθερώνει την πρωτεύουσα του Μοριά. Ακολουθεί με τον Παπαφλέσσα τον Κολοκοτρώνη στα Δερβενάκια, όπου διακρίνεται για την ανδρεία του. Γι’αυτό και ο Αρχιστράτηγος Κολοκοτρώνης τον ορίζει Υπασπιστή του. Θέση που δεν κράτησε πολύ, αφού οι συμπατριώτες και συμπολεμιστές του τον ζητούσαν πίσω ως αρχηγό τους. Μαζί εκστρατεύουν στον Ισθμό, στα παράλια της Μεσσηνίας και όπου αλλού τους ζητά η Πατρίδα.Πρέπει να τονιστεί η συμμετοχή του στις δύο πρώτες και Ιστορικές Εθνοσυνελεύσεις, στο Άστρος και την Επίδαυρο. Συμμετείχε ως πληρεξούσιος Ανδρούσης, με τους Στρατιωτικούς. Εν τω μεταξύ διαδοχικά ανεβαίνει ιεραρχικά. Την 1η Μαΐου 1825 προάγεται σε Αντιστράτηγο. 19 ημέρες μετά, επικεφαλής 100 συμπατριωτών του, ενώνεται με τον φίλο του Παπαφλέσσα και μαζί στέκονται στο Μανιάκι και ως νέοι Σπαρτιάτες περνούν στο πάνθεον των ηρώων του έθνους!
Από προφορικές μαρτυρίες πιστεύετε ότι οι στρατιώτες του Ιμπραήμ κατάφεραν να το συλλάβουν. Με την απάνθρωπη εξόντωση του, αντιλαμβανόμαστε τις απώλειες που τους είχε προκαλέσει κατά τη διάρκεια της μάχης! Αφού τον έγδαραν, τον έκαψαν ρίχνοντας του μπαρούτι. Ήρωας και μάρτυρας της Εθνεγερσίας!
