1.Το έργο μαμούθ του 1,8 δισ.
Σε μία εξαιρετικά κρίσιμη χρονικά συγκυρία που η κυβέρνηση Μητσοτάκη σε μικρό χρονικό διάστημα έχει ήδη θέσει τις βάσεις για να επιταχυνθεί η ανάπτυξη, τώρα καλείται να δείξει έργο στην πράξη και να προωθήσει τέσσερα μεγάλα πρότζεκτ τα οποία σε κάθε περίπτωση εάν και όταν υλοποιηθούν θα διαμορφώσουν εξαιρετικά ευνοϊκό κλίμα για επενδύσεις. Αναμφίβολα στην πρώτη γραμμή βρίσκεται το έργο του μετρό της Αθήνας και συγκεκριμένα η υλοποίηση της γραμμής 4. Το έργο είχε βαλτώσει επί μακρόν μετά από προσφυγές των ομίλων Μυτιληναίου και ΤΕΡΝΑ σχετικά με την νομιμότητα υποβολής προτάσεων στον διαγωνισμό εταιριών που είχαν εμπλακεί με το καρτέλ. Ωστόσο με νομοθετική ρύθμιση της κυβέρνησης αλλά και ταυτόχρονη απόφαση του ΣτΕ ο διαγωνισμός απεγκλωβίζεται, δεν ακυρώνεται και προχωρά το άνοιγμα των προσφορών των δύο κοινοπραξιών που υπέβαλαν πρόταση. Πρόκειται για ένα έργο μαμούθ ύψους 1,8 δισ. το οποίο αλλάζει τον χάρτη της Αθήνας και πέραν του κατασκευαστικού αντικειμένου και των προμηθειών θα δώσει νέες θέσεις εργασίας και θα έχει θετική επίδραση στο real estate των περιοχών από όπου η γραμμή θα περάσει. Μολονότι υπάρχουν ακόμα αρκετές εκκρεμότητες και οι προσφορές δεν έχουν ανοίξει, στην πιάτσα φημολογείται μετ’ επιτάσεως ότι η προσφορά της ΑΒΑΞ είναι καλύτερη από εκείνη της ΕΛΛΛΑΚΤΩΡ, εξ ου και το ράλι στης μετοχής στο χρηματιστήριο.
2. Το παρασκήνιο, οι καθυστερήσεις, οι μεσάζοντες και τα δύο συναρμόδια υπουργεία
Οι νέες ελληνικές ταυτότητες θα έπρεπε να είναι ήδη έτοιμες, καθώς ο χρόνος πιέζει ασφυκτικά και τα dead lines που έχουν τεθεί από τη διεθνή κοινότητα ως προς τα νέα έγγραφα εθνικής ασφάλειας είναι ασφυκτικά. Ο διαγωνισμός είχε προκηρυχθεί, ωστόσο μετά από ίντριγκες, ζυμώσεις και παρεμβάσεις ακυρώθηκε και επαναπροκηρύσσεται. Πρόκειται για ένα πρότζεκτ περίπου 500 εκατ. ευρώ στο οποίο εμπλέκονται δύο συναρμόδια υπουργεία στα οποία προΐστανται Χρυσοχοΐδης και Πιερρακάκης, με ό,τι τούτο συνεπάγεται. Και από την άλλη πλευρά, είναι προφανές ότι τη μεγάλη αυτή πίτα θα την διεκδικήσουν και αρκετοί εγχώριοι παίκτες, ισχυρά ελληνικά συμφέροντα τα οποία όπως λένε οι πληροφορίες αυτή την ώρα κρύβονται πίσω από την εκδήλωση ενδιαφέροντος των μεγάλων ξένων παικτών. Είναι ένα έργο σύνθετο που προϋποθέτει υψηλά στάνταρ ασφαλείας, εξειδικευμένη γνώση, και για τον λόγο αυτόν ήδη εμπλέκονται πολλοί και διάφοροι νταραβερητζήδες που κάνουν τους ενδιάμεσους για να χωθούν στη δουλειά. Το βέβαιο είναι ότι δεν χωρούν άλλες καθυστερήσεις. Οι εταιρίες αυτές είναι:
Μια από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις είναι η γαλλική Idemia, που ο έλεγχος του μετοχικού της κεφαλαίου όμως έχει περάσει σε αμερικανικό επενδυτικό κεφάλαιο και ειδικότερα στην Advent International.
Ανταγωνίστρια είναι μεταξύ άλλων η βρετανική DeLaRue αλλά και η βελγική Pitkit Zetes Smartech. Ακόμα, διακρίνονται διεθνώς δύο γερμανικές εταιρίες, η μία μάλιστα με ελληνικό ενδιαφέρον: Η πρώτη είναι η Muehlbauer που ειδικεύεται στις εκτυπώσεις ασπρόμαυρου laser και η άλλη είναι η Veridos.
Η Veridos έχει αγοράσει το 60% της ελληνικής εταιρίας Ματσούκης Α.Ε. Επίσης υπάρχει και άλλη μια ελληνικών συμφερόντων εταιρία, η Inform P. Lykos S.A., που από το 2007 ξεκίνησε συνεργασία με την αυστριακή Austria Card και το 2011 εξαγόρασε το 100% του μετοχικού της κεφαλαίου.
Κολοσσός παγκόσμιος είναι και η ιαπωνική Toppan Printing. Η Toppan είναι αυτή που υπέγραψε δεκαετή σύμβαση με την Ελληνική Αστυνομία το 2006 και λειτουργεί ακόμα σήμερα με παράταση που υπογράφτηκε το 2017.
Στη διεθνή αυτή αγορά πάντως σημαντικά μερίδια έχουν επίσης και οι 3M, Cadena, Formas Intelligence, Gemalto, Luminescence International, Madras Security Printers, Oriental Security Printing Solutions, Sun Chemical Corporation, Troy Group, Thomas Greg & Sons De Columbia και TraceTag International.
3. Το καζίνο τους 1 δισ. και άνω
Ένα επίσης πολύ σημαντικό πρότζεκτ που βρίσκεται σε εξέλιξη είναι αυτό του καζίνου στο Ελληνικό. Οι διεκδικητές είναι δύο κατά σύμπτωση «ινδιάνοι»: Η αμερικανική Mοhigan με συνεταίρο τη ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ και η επίσης αμερικανική Hard Rock με συνεταίρους άγνωστους, μολονότι στην αρχή είχε ειπωθεί ότι υπάρχει συμφωνία με τον όμιλο Κόκκαλη για το κατασκευαστικό κομμάτι. Πρόκειται για ένα πρότζεκτ άνω του 1 δισ., η επιτυχής έκβαση του οποίου θα σημάνει και την τυπική έναρξη του μεγάλου έργου του Ελληνικού.
4. Η χρυσοτόκος όρνιθα του Ελ Βενιζέλος
Με καθαρά κέρδη 171 εκατ. το 2018 και με EBIDA άνω των 350 εκατ. το Ελ. Βενιζέλος φαντάζει χρυσοτόκος όρνιθα. Η περαιτέρω αύξηση των αφίξεων σε συνδυασμό με τα υψηλά επίπεδα του ελληνικού τουρισμού, που έχουν πια καθιερωθεί, συνιστά το ΔΕΑ μια εξαιρετικά προσοδοφόρο επένδυση. Ο στόχος του ΤΑΙΠΕΔ για 1,1 δισ. θεωρείται πολύ εύκολο με τα σημερινά δεδομένα να επιτευχθεί για την πώληση του 30%, ενώ θυμίζεται ότι από την αναθεωρημένη σύμβαση με το Ελληνικό Δημόσιο το PSP που κατέχει το 40% κατέβαλε στο Δημόσιο 1,4 δισ. για επέκταση 20 χρόνων. Πρόκειται για ένα ακόμη τεράστιο πρότζεκτ που θα δώσει τεράστια ώθηση την ανάπτυξη και θα καταδείξει πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα στην επιχειρηματική ζωή του τόπου. Θυμίζεται ότι για την απόκτηση του 30% των μετοχών έχουν εμφανιστεί δέκα μνηστήρες, που είναι: η ADP GROUPE, η APG ASSET MANAGEMENT, η AVIALLIANCE, η FERROVIAL INTERNATIONAL, η FIRST STATE INVESTMENTS, η GLOBAL INFRASTRUCTURE PARTNERS, η VINCI AIRPORTS, η κοινοπραξία ARDIAN INFRASTRUCTURE FUND S.C.A., SICAR και ARDIAN INFRASTRUCTURE FUND V B S.C.S. SICAV – RAIF, άλλη μία κοινοπραξία εταιρειών του fund KKR και της κατασκευαστικής EGIS και η κοινοπραξία εταιριών των MEIF 6 ATTIC INVESTMENT, RAFFLES INFRA HOLDING και CHENGDONG INVESTMENT.
