Με μια σειρά κινήσεων και ενεργειών η κυβέρνηση βάζει τις βάσεις προκειμένου να αναμορφωθεί πλήρως το επενδυτικό περιβάλλον στη χώρα μας και κατά συνέπεια να αλλάξει πλήρως ο χάρτης των επιχειρήσεων. Και με τις κινήσεις αυτές η κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη καταδεικνύει απολύτως και στην πράξη ότι οι υποσχέσεις της δεν ήταν προεκλογικές και ότι πράγματι ενδιαφέρεται να δημιουργήσει ένα φιλοεπιχειρηματικό κλίμα, το οποίο θα τονώσει τη ζήτηση και θα δρομολογήσει την ανάπτυξη μέσω της οποίας θα επιτευχθούν τα πρωτογενή πλεονάσματα για τα οποία η χώρα έχει δεσμευθεί απέναντι στους εταίρους της.
Η πρώτη κίνηση αφορά στον τραπεζικό τομέα και στα κόκκινα δάνεια, όπου μετά από διαβουλεύσεις καιρού κατέληξε στην εφαρμογή του ιταλικού μοντέλου με σύμβουλο την JP MORGAN. Επί του προκειμένου, τώρα, στις τράπεζες επέρχεται μια απαλλαγή κόκκινων δανείων ύψους 30 δισ. ευρώ, διπλάσια από ότι είχε αρχικά προβλεφθεί ότι θα βγάλουν οι τράπεζες από τα χαρτοφυλάκιά τους μέσω του Asset Protection Scheme (APS). Τα δάνεια αυτά, που θα μεταφερθούν με την ίδια μέθοδο και διαδικασία που ίσχυσε στην Ιταλία, θα τιτλοποιηθούν και οι μισές από τις ομολογίες που θα εκδοθούν θα έχουν την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου. Έτσι η τράπεζες εξυγιαίνονται σε μεγάλο βαθμό, τα κόκκινα δάνειά τους από 76 δισ. μειώνονται σε 46, και θα έχουν πλέον τη δυνατότητα να εξυγιάνουν τους ισολογισμούς τους και να μπορέσουν να χρηματοδοτήσουν επιχειρήσεις και νοικοκυριά. Υπό αυτό το πρίσμα οφείλουν οι τραπεζίτες υπό τις νέες συνθήκες να λειτουργήσουν προς όφελος των επιχειρήσεων και της κοινωνίας και να χρηματοδοτήσουν υγιείς επιχειρήσεις και όχι να αναλώνονται σε χαριστικές και σκανδαλώδεις ρυθμίσεις μεγαλομπαταχτσήδων φίλων τους ή να χρηματοδοτούν επιχειρηματίες του εκάστοτε συστήματος. Και η δημιουργία ενός τραπεζικού ολιγοπωλίου, που θα έχει μάλιστα εξυγιανθεί, θα πρέπει στο τέλος να λειτουργήσει προς όφελος της κοινωνίας και όχι να οδηγηθεί σε λογικές καρτέλ.
Η δεύτερη και η τρίτη κίνηση αφορούν πρώτον στο επενδυτικό νομοσχέδιο-οδοστρωτήρας που κατέθεσε ο Άδωνις Γεωργιάδης και το οποίο απεγκλωβίζει τις επενδύσεις από τη γραφειοκρατία. Και όλοι έχουμε νωπές στη μνήμη μας τις περιπτώσεις που εδώ και χρόνια λιμνάζουν στο Ελληνικό, στις Σκουριές, στον ΟΛΠ και αλλού. Επιπροσθέτως, με το εργασιακό νομοσχέδιο που επίσης είναι φιλοεπιχειρηματικό καθορίζονται εργασιακές σχέσεις, αίρονται εγκλωβισμοί και ταυτόχρονα δεσμεύονται οι επιχειρηματίες ως προς την κατοχύρωση ικανού και άξιου δυναμικού το οποίο πρέπει να αμείβουν καλά και να σέβονται.
Στις τρεις αυτές νομοθετικές κινήσεις και ενέργειες της κυβέρνησης πρέπει να προστεθεί και η ποσοτική χαλάρωση του Μάριο Ντράγκι! Το QE το χάσαμε ήδη κάμποσες φορές, ωστόσο την ώρα τούτη παρουσιάζεται για τη χώρα μας μια μοναδική ευκαιρία να προλάβουμε την τελευταία εκδοχή του. Το σημαντικό είναι ότι ο κεντρικός τραπεζίτης δεν έβαλε χρονικό περιορισμό και στην πράξη αυτό σημαίνει ότι αν η Ελλάδα ανέβει επίπεδο στην επενδυτική βαθμίδα θα έχει τη δυνατότητα να πάρει μέρος σε αυτό το πάρτι της έμμεσης χρηματοδότησης!!! Απαραίτητη προϋπόθεση να μην υπάρξει παρέκκλιση ούτε εκατοστό από την οικονομική πολιτική.
