«H ακροδεξιά δεν μπορεί να είναι μέσα στη Ν.Δ.» ανέφερε σε συνέντευξή του Ευάγγελος Μεϊμαράκης, ενώ τόνισε ότι καμμία ακραία και λαϊκιστική άποψη δεν μπορεί να εκφραστεί από τη Νέα Δημοκρατία. Η τελευταία παρέμβαση του πρώην προέδρου της Νέας Δημοκρατίας εντάσσεται σε μια σειρά πολιτικών δηλώσεων που σκοπό έχει αφενός να δώσει την εικόνα ενός ενεργού πόλου μέσα στη Νέα Δημοκρατία, αφετέρου να προειδοποιήσει για αυτά που έρχονται σε εσωκομματικό επίπεδο στην Πειραιώς.
Του Περικλή Σωτηρίου
Είναι ξεκάθαρο ότι ο ερχομός στην εξουσία για τη Νέα Δημοκρατία είναι θέμα χρόνου, ίσως λίγων μηνών. Ωστόσο, όσο κυριαρχεί η κατάσταση της προσμονής πολλά θέματα θα κρύβονται κάτω από το χαλί. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα αναγκαστεί να δοκιμάσει τις αντοχές του πρώτα σε ένα crash test κατά τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης. Εάν συμφωνήσουμε ότι θα είναι αυτοδύναμος, τότε θα έχει να λύσει μια εξίσωση επιλογής των στελεχών εκείνων που θα δώσουν νέα πνοή στο κυβερνητικό έργο, και μάλιστα έχοντας μια σχετική πολιτική αυτονομία στις αποφάσεις μακριά από τη δαμόκλειο σπάθη των «θεσμών»…
Ενώ, λοιπόν, ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας έχει αποφασίσει με τη μεγάλη είσοδο των Οννεδιτών να «σχηματίσει» τη δική του ομάδα ή και φράξια μέσα στο κόμμα, αυτό δεν σημαίνει ότι θα μπορεί να πράξει το ίδιο κατά τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης. Το κόμμα αυτή τη στιγμή έχει τομεάρχες, σκιώδεις υπουργούς που παίζουν τον ρόλο των υπουργοποιήσιμων, ή κατ’ άλλους την επιτελική αρχηγική ομάδα του Κυριάκου. Αν κάποιος από αυτούς δεν αξιοποιηθεί είναι σίγουρο ότι θα υπάρξει γκρίνια αν όχι σύγκρουση. Τον δεύτερο μεγάλο γρίφο που πρέπει να λύσει ο πρόεδρος της Ν.Δ. είναι ότι trend της εισόδου στην κυβέρνηση τεχνοκρατών οι οποίοι, με μαθηματική ακρίβεια, θα απογοητεύσουν την κομματική βάση.
Εκτός, όμως, από τη σύνθεση της νέας κυβέρνησης ο κ. Μητσοτάκης θα πρέπει να αναλάβει και άλλη μία καυτή πατάτα. Αυτή της διαχείρισης των μεγαλοστελεχών όπως είναι ο Άδωνις Γεωργιάδης, ο Κωστής Χατζηδάκης, ο Μάκης Βορίδης, ο Νίκος Δένδιας και πολλοί άλλοι πρωτοκλασάτοι. Είναι βέβαιο –και μάλιστα έχει φανεί και τώρα– ότι ο κάθε ένας από αυτούς θέλει να δημιουργήσει τη δική του σφαίρα επιρροής και αυτό θα γίνει και κατά τη σύνθεση του υπουργικού συμβουλίου. Ποιος θα αντέξει να μείνει εκτός;
Από την άλλη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα πρέπει να πάρει θέση για την ακροδεξιά τάση του κόμματος, και όχι μόνο. Θα πρέπει να αποφασίσει ποιος θα είναι ο λόγος που θα εκπροσωπεί το κόμμα και την κυβέρνηση. Στοιχεία ακρότητας, πολιτικής και φραστικής, θα τα αφήσει; Κοινώς, θα πρέπει να δει τι θα κάνει με τα στελέχη που δεν είναι οπαδοί των ήπιων τόνων και της χαλαρής κριτικής. Με άλλα λόγια, θα σκεφτεί τα λόγια του Βαγγέλη Μεϊμαράκη που επίσης δεν βρίσκεται σε άριστη σχέση με τα πρωτοκλασάτα στελέχη της Πειραιώς. Και έπειτα, αφού ξεκαθαρίσει τι θα κάνει με αυτά τα στελέχη θα πρέπει να δει πώς θα αντιμετωπίσει την περίπτωση του Βαγγέλη Μεϊμαράκη, ο οποίος ναι μεν θα βρίσκεται στην Ευρωβουλή, από την άλλη, όμως, δεν θα μείνει με σταυρωμένα χέρια εάν δει ότι το κόμμα έχει ακραίες τάσεις.
Παρομοίως, ο κ. Μητσοτάκης θα δει μπροστά του να ορθώνεται ένα νέο πολιτικό μέγεθος στη Νέα Δημοκρατία με άκρες και πολυποίκιλη επιχειρηματική στήριξη. Ο κ. Γιώργος Πατούλης, ο οποίος διεκδικεί με μεγάλη πιθανότητα την περιφέρεια Αττικής, μία από τις πιο πλούσιες σε κονδύλια, έχει συγκεκριμένες βλέψεις, ιδεολογικές προσεγγίσεις, προφίλ αλλά και φίλους. Μπορεί ιδεολογικά να βρίσκεται κοντά στον Άδωνι Γεωργιάδη, ωστόσο έχουν και οι δύο φιλοδοξίες. Τι θα γίνει, κανείς δεν ξέρει…
Η διαχείριση της καραμανλικής τάσης
Και μένει και το τελευταίο, το κατά πολλούς κερασάκι στην τούρτα. Τι θα κάνει ο Κυριάκος –ενώ πιέζεται πολύ– με το θέμα του Προκόπη Παυλόπουλου και γενικά με την καραμανλική τάση που έχει συμπιεστεί βιαίως στο κόμμα; Ο κ. Μεϊμαράκης τόνισε στην ίδια συνέντευξη τα εξής: «Δεν έχει πει επισήμως το κόμμα ότι τον ψηφίζουμε, ότι θα στηρίξουμε την επανεκλογή του Προκόπη Παυλόπουλου στην προεδρία της δημοκρατίας, αλλά φαίνεται προς τα εκεί πάμε. Είναι ένας πολύ επιτυχημένος Πρόεδρος ο οποίος θα μπορεί να έχει μία ακόμη θητεία. Δεν έχω κρύψει την άποψή μου γι’ αυτό» είπε σχετικά με την προεδρική εκλογή του 2020. Ωστόσο, μεγάλη μερίδα της Ν.Δ. είναι κατά της επανεκλογής του για τη στάση του που κράτησε κατά τα 4 χρόνια κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Εάν μάλιστα δεν υπάρξει αυτοδυναμία και συνυπολογιστεί το ΚΙΝΑΛ ως κόμμα πιθανώς συνεργαζόμενο ή έστω απλώς φίλιο, θα θέλει «πράσινο» Πρόεδρο. Αυτό κατά πόσο θα επηρεάσει τον νέο πρωθυπουργό; Όλα αυτά τα ερωτήματα θα πρέπει να τα λύσει από τώρα ο κ. Μητσοτάκης, διότι όταν θα εγκατασταθεί στο Μέγαρο Μαξίμου δεν θα έχει την πολυτέλεια χρόνου και κινήσεων.
