Εδώ και καιρό η κυβέρνηση σχεδιάζει να βγει στις αγορές. Έστω και με μια μικρή έκδοση ενός 5ετους ομολόγου, για να πάρει 2-2,5 δισ. ευρώ.
Δεν είναι μόνο ότι με αυτά τα λεφτά θα καλυφθεί το ομόλογο που λήγει στις 17 Απριλίου, το λεγόμενο «ομόλογο Σαμαρά», αλλά θα σηματοδοτήσει τη σταδιακή επιστροφή της χώρας στην κανονικότητα. Η πρώτη έκδοση ομολόγου μετά το τέλος των μνημονίων, χωρίς προγράμματα και δανειακές συμβάσεις. Ακόμα και αν η απόδοση του 5ετους ελληνικού ομολόγου κυμαίνεται εδώ και μέρες ανάμεσα στο 3%-3,1%, φαίνεται πως οι εξελίξεις δεν επιτρέπουν στον ΟΔΔΗΧ να πάρει αυτήν τη στιγμή την απόφαση της εξόδου.
Τα κόκκινα δάνεια «παγώνουν» την έξοδο
Το να βγάλεις ένα ομόλογο (που ούτως η άλλως είναι «ντιλαρισμένο» ως έκδοση) δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Μπορεί να έχουν βρεθεί οι επενδυτές, μπορεί το επιτόκιο να είναι πάνω-κάτω γνωστό, ωστόσο υπάρχει μια μεγάλη ανησυχία: ο τρόπος μείωσης των κόκκινων δανείων.
Δεν είναι τυχαίο που οι «θεσμοί» κατά την επίσκεψή τους στην Αθήνα συζήτησαν το σχέδιο της κυβέρνησης, ενώ αντίστοιχες συζητήσεις έγιναν με τους τραπεζίτες αλλά και προ ολίγων 24ωρων με τον νέο επικεφαλής του εποπτικού μηχανισμού της ΕΚΤ, τον SSM. Λέγεται, μάλιστα, ότι ο SSM παρακολουθεί στενά το τελευταίο χρονικό διάστημα και τις τραπεζικές μετοχές, που κινούνται σε ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα και η χρηματιστηριακή τους αξία βρίσκεται στα… τάρταρα. Αιτία; Δεν υπάρχει ξεκάθαρο σχέδιο για το μεγάλο βαρίδι, τη μείωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων.
Διόλου τυχαίο δεν θα πρέπει να θεωρείται και κάτι ακόμα: η απόφαση κυβέρνησης-«θεσμών» να απεμπλέξουν το σχέδιο για τη μείωση των κόκκινων δανείων από την καθοριστική έκθεση της Κομισιόν για την ελληνική οικονομία, η οποία θα δημοσιευθεί έως τις 27 Φεβρουαρίου.
Τα δύο σχέδια και ο ρόλος της DGComp
Φαίνεται πως η κυβέρνηση δεν θα περιοριστεί σε ένα σχέδιο. Δεν θα διαλέξει δηλαδή αυτό που προωθεί ο υπουργός Οικονομικών ή ο κεντρικός τραπεζίτης της χώρας. Θα επιλέξει και τα δύο, με τη λογική ότι τελικά το ένα μπορεί να «κουμπώσει» πάνω στο άλλο, ή, να το πούμε διαφορετικά, το ένα να συμπληρώσει το άλλο για να μην υπάρχουν αμφιβολίες ότι το σχέδιο χωλαίνει κάπου. Προς το παρόν, σύμφωνα με πληροφορίες, θα συσταθεί ειδική επιτροπή που θα εξετάσει και τα δύο σχέδια, ώστε στη συνέχεια να τα καταθέσει στην επιτροπή ανταγωνισμού της Κομισιόν. Με τον χρόνο να πιέζει, όμως, θα πρέπει να βρεθεί η κατάλληλη φόρμουλα ώστε και το σχέδιο να περάσει αλλά και να δοθεί λύση στο κρίσιμο θέμα, που θα φέρει και τη χώρα ξανά στις αγορές αλλά και τις ίδιες τις τράπεζες πιο κοντά στη ρευστότητα, επίσης από τις αγορές.
Έχει περάσει ήδη από την Κομισιόν
Το ιταλικό σχέδιο (Asset Protection Sheme) προβλέπει ότι θα τιτλοποιηθούν κόκκινα δάνεια 15 – 20 δισ. ευρώ με έκδοση τραπεζικών ομολόγων που θα φέρουν εγγύηση Δημοσίου. Το θετικό της υπόθεσης εδώ είναι ότι αυτό το σχέδιο έχει… προηγούμενο. Έχει εφαρμοστεί στην Ιταλία και συνεπώς έχει λάβει ήδη το πράσινο φως από την Επιτροπή Ανταγωνισμού της Ε.Ε. Με άλλα λόγια, η απάντηση θα είναι θετική και άμεση. Ωστόσο, εκτιμάται ότι και το σχέδιο της ΤτΕ έχει πολλά θετικά στοιχεία, που αν… περάσουν από την DGComp θα συμπληρωθεί αποτελεσματικά το σύνθετο παζλ των κόκκινων δανείων.
Ο φόβος για να μη θεωρηθεί κρατική χρηματοδότηση
Το σχέδιο της ΤτΕ, που πρακτικά προβλέπει τη δημιουργία μιας bad bank, ενέχει πρόβλημα που θα πρέπει να ξεπεραστεί. Λόγω του αναβαλλόμενου φόρου, το κράτος θα πρέπει να επενδύει ένα σημαντικό ποσό ετησίως σε αυτό το όχημα ειδικού σκοπού, κοντά στα 700 εκατ. Αυτό μπορεί να θεωρηθεί, όμως, κρατική χρηματοδότηση, κάτι που θα είναι αρκετό για να απορριφθεί ολόκληρη η πρόταση από την Επιτροπή Ανταγωνισμού.
Γιαυτό επιλέγουν συνδυασμό των δύο σχεδίων, ώστε να δοθεί μια τελική φόρμουλα αξιόπιστη και αποτελεσματική. Όλα αυτά θα πρέπει να γίνουν άμεσα. Όχι μόνο για να βγει η χώρα στις αγορές, αλλά και γιατί φτάνει η ώρα για τα ελληνικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα να υποβάλουν στον SSM το δικό τους… μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα με όλους τους στόχους και τις κινήσεις τους, έως το 2021.
