Καταπέλτης η απόφαση για τον Γιάννη Λίτινα

Ο κύριος Λίτινας

Θεώρησα τη μαρτυρική κατάθεση του κυρίου Λίτινα εξ ολοκλήρου μη πειστική στο σύνολό της. Ένα παράδειγμα ήταν η κατάθεσή του ότι όταν ένας κάποιος κύριος Βοζιάνοφ εξέφρασε αντιρρήσεις το 2014, εκείνος (ο κύριος Λίτινας) είχε προσπαθήσει να προκαλέσει αυτή την έκφραση αντιρρήσεων ώστε να ασκήσει πίεση στον κύριο Δασκαλέα. Δεν ήταν αυτή η αλήθεια. Είμαι επίσης απόλυτα βέβαιος ότι η κατάθεσή του σ’ εμένα σχετικά με το γιατί η εξιστόρηση μιας επαφής του με τον κύριο Δασκαλέα, την οποία παρείχε σε μεταγενέστερη μαρτυρική κατάθεση, δεν είχε περιληφθεί στην πρώτη μαρτυρική του κατάθεση, ήταν ψευδής μαρτυρία. Ο κύριος Λίτινας δεν ήταν ειλικρινής όταν κατέθεσε σχετικά με τους τρόπους κατά τους οποίους όσο υψηλότερο ήταν το ποσό που ζητείτο για την αξία κάποιου κεφαλαίου τόση περισσότερη ωφέλεια είχε ο ίδιος. Ούτε εξήγησε με ειλικρίνεια γιατί δεν αύξησε τη δική του επένδυση ενώ ενθάρρυνε άλλους να κάνουν αυτό ακριβώς, εφόσον πραγματικά είχε την πεποίθηση, την οποία ζητά από το δικαστήριο να αποδεχθεί ότι είχε, ως προς το ύψος των ποσών των συναλλαγών και των υπολοίπων.

Ωστόσο, ένας επιπλέον λόγος για τον οποίο η μαρτυρική κατάθεση της κυρίας Κιτρομηλίδου δεν με βοήθησε έγκειτο στο ότι, κατά την κρίση μου, δεν ήταν αξιόπιστη. Ένα παράδειγμα ήταν το αποδεικτικό στοιχείο της μαρτυρικής κατάθεσής της ότι οι ελεγκτές των εναγουσών, δηλαδή η εταιρεία GMA, «κατά περιόδους ζητούσαν και λάμβαναν» επιβεβαιώσεις από την Ikon Finance (ή από άλλον από τους εναγομένους Ikon). Αυτό ήταν λανθασμένο, παρά ταύτα επέμεινε σε αυτή την κατάθεση στη διάρκεια της δίκης. Η κατάθεσή της ήταν καιροσκοπική. Παρακάτω παραθέτω αλληλογραφία από τον Οκτώβριο του 2014 που αφορά σε υπόλοιπα τα οποία είχαν κεντρική σημασία στη δίκη. Επισημάνθηκε η αντίθεση ανάμεσα στην έλλειψη προσοχής σε αυτά κατά την κατάθεση της κυρίας Κιτρομηλίδου και την προφορική μαρτυρία της στη διάρκεια της δίκης. Ο κύριος Paul McGrath QC για λογαριασμό των εναγομένων Ikon δεν υπερβάλλει όταν αναφέρει στις προτάσεις του ότι «στην προφορική της κατάθεση τα παρουσίασε σαν να ήταν τόσο σημαντικά ώστε χωρίς αυτά τα κεφάλαια ενδεχομένως δεν θα είχαν συνεχίσει να λειτουργούν». Το άτομο που ενθάρρυνε τους επενδυτές να αγοράσουν μετοχές των εναγουσών ήταν ο κύριος Λίτινας. Αγόρασε και ο ίδιος μετοχές για τον εαυτό του. Επιπρόσθετα θα λάμβανε μια αναλογία των αμοιβών διαχείρισης που συνδεόταν με βεβαιωμένες αυξήσεις της αξίας των κεφαλαίων που συμμετείχαν.

Τα πραγματικά περιστατικά και το δόλιο σχέδιο

Στην πραγματικότητα, είναι σαφές ότι οι ενάγουσες δεν είχαν μεταφέρει αυτά τα μεγάλα ποσά. Αυτή είχε γίνει η θέση που υιοθέτησαν οι ενάγουσες κατά τον χρόνο έναρξης της δίκης. Εξάλλου, είναι ξεκάθαρο για μένα ότι ο κύριος Λίτινας και η κυρία Κιτρομηλίδου γνώριζαν πάντοτε ότι δεν μεταφέρθηκε κανένα ποσό ύψους 202 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ. Κανένας από τους δύο δεν μπορούσε να μου εξηγήσει ικανοποιητικά πώς οι ίδιοι ή (μέσω αυτών) οι ενάγουσες θα μπορούσαν πραγματικά να έχουν πιστέψει το γεγονός αυτό. Ούτε ο κύριος Λίτινας ούτε η κυρία Κιτρομηλίδου έκαναν κάποια ουσιώδη ενέργεια για να εξακριβώσουν αυτή τη θέση.
Στην πράξη, βόλευε επιπρόσθετα τον κύριο Λίτινα να αφήσει αδιατάρακτη τη φαεινή ιδέα ότι μια αρχική επένδυση που είχε κάνει ύψους 5,45 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ ήταν τώρα με κάποιον τρόπο αξίας 45 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ μετά τη διαπραγμάτευση στην αγορά συναλλάγματος. Αυτή ήταν μια ιδέα που (διαπιστώνω ότι) δεν πίστευε, αλλά τον βόλευε διότι του επέτρεπε να δικαιολογεί τη λήψη ενός ποσοστού ως αμοιβής, το οποίο υπολογιζόταν επί των βεβαιωμένων συνόλων.

Λογαριασμοί demo

Ο κίνδυνος που προέκυπτε από την αλληλογραφία ήταν, προφανέστατα, ότι όπως ήταν διατυπωμένη, αν κάποιος την επιδείκνυε σε υποψήφιο αγοραστή μετοχών των εναγουσών, ο οποίος αγνοούσε τους λογαριασμούς demo, θα διακινδύνευε να παραπλανήσει τον εν λόγω επενδυτή. Αυτή η δίκη, ωστόσο, αφορά σε μια απαίτηση των εναγουσών και όχι σε μια απαίτηση επενδυτών που ήταν αγοραστές μετοχών των εναγουσών. Δεν άκουσα κανένα άμεσο αποδεικτικό στοιχείο από οποιονδήποτε επενδυτή εκτός από τον κύριο Λίτινα, και ο τελευταίος δεν πρόσθεσε κεφάλαια στην αρχική του επένδυση που είχε ξεκινήσει το 2009, χρόνια πριν από τη σύσταση των εναγουσών και προγενέστερα της αλληλογραφίας του Οκτωβρίου του 2014. Δεν έχω καμία εμπιστοσύνη ότι οποιοσδήποτε επενδυτής πραγματοποίησε περαιτέρω επενδύσεις «με βάση τις αναπαριστάμενες επιδόσεις», όπως αναφέρει η διατύπωση σε εκείνη την αλληλογραφία, σε αντίθεση με οποιαδήποτε διαβεβαίωση θα μπορούσε να τους έχει δώσει ο κύριος Λίτινας. Πάνω απ’ όλα θα ήθελα να καταστήσω σαφές ότι, έχοντας ακούσει τις καταθέσεις τους (και οτιδήποτε θα μπορούσαν να πιστέψουν «μεγάλοι Ρώσοι επιχειρηματίες» εάν τους είχε επιδειχθεί υπογεγραμμένη, εκ νέου, η επιστολή της 17ης Οκτωβρίου 2014), δεν δέχομαι ότι ούτε ο κύριος Λίτινας ούτε η κυρία Καταπέλτης για τον πρωταγωνιστή του σκανδάλου με την πυραμίδα που εξαπάτησε ανυποψίαστους επενδυτές είναι η απόφαση του δικαστηρίου επιχειρηματικών υποθέσεων και ιδιοκτησίας της Αγγλίας. Ο Λίτινας, ο οποίος άγνωστο με ποιον τρόπο εξασφάλισε διαβατήριο για να πηγαινοέρχεται στο Κίεβο, χαρακτηρίζεται από το αγγλικό δικαστήριο πρόσωπο κλειδί στο γιγαντιαίο αυτό σκάνδαλο. Χαρακτηριστικές είναι οι αναφορές που περιλαμβάνονται στην απόφαση του αγγλικού δικαστηρίου. και, κατά συνέπεια, ούτε οι ενάγουσες πίστευαν, σε οποιονδήποτε χρόνο, ότι τα πραγματικά υπόλοιπα είχαν οποιαδήποτε σχέση ως προς το ύψος τους με τα μεγέθη που καταγράφονταν στην προαναφερθείσα αλληλογραφία ή, εν πάση περιπτώσει, στις ενδιάμεσες οικονομικές καταστάσεις που οριστικοποιήθηκαν στα τέλη Ιανουαρίου του 2015. Κανένα ποσό τέτοιου ύψους δεν είχε μεταφερθεί στους λογαριασμούς και κανένα ποσό τέτοιου ύψους δεν μπορούσε, υπό τις περιστάσεις της παρούσας υπόθεσης, να πιστέψει κανείς ότι αποτελούσε κέρδος από συναλλαγές με ποσά που μεταφέρθηκαν.

Η υπόθεση των εναγουσών

Πράγματι, οι ίδιες οι ενάγουσες, μέσω πρωτίστως του κυρίου Λίτινα, οφείλουν να δώσουν πολλές εξηγήσεις σε εκείνους που ενδέχεται να έχουν επενδύσει κάποια στιγμή. Η παρούσα δίκη μού φάνηκε ως τίποτα περισσότερο από μια περίπλοκη και δαπανηρή, αβάσιμη και τώρα αποτυχημένη απόπειρα να τις απαλλάξω από την ευθύνη που έχουν επιρρίπτοντάς την στους ώμους των εναγομένων Ikon και του κυρίου Jagannath.