Ένας ανελέητος «πόλεμος» μαίνεται εδώ και καιρό γύρω από την ελληνική οικονομία. Για να το πούμε πιο συγκεκριμένα, γύρω από το τραπεζικό σύστημα. Απώτερος στόχος το ελληνικό banking, αλλά και ο έλεγχος των επιχειρήσεων της χώρας μέσω των… κόκκινων δανείων.
Η κερδοσκοπία έχει… σκοπό
Εδώ και καιρό, όπως γράφουμε σχεδόν κάθε εβδομάδα στην «Α», πραγματοποιούνται άγριες κερδοσκοπικές επιθέσεις πάνω στις τραπεζικές μετοχές. Ξένα funds προσπαθούν να ρίξουν… στα τάρταρα τις τραπεζικές μετοχές, με αντίστοιχες κινήσεις ή έστω προσπάθειας να γίνονται συνεπικουρούμενες από εγχώρια κέντρα, γνωστούς «νταραβεριτζήδες» και ΜΜΕ που υποκινούνται από επιχειρηματικά συμφέροντα. Στόχος τους να προκαλέσουν αναταραχή, αίσθηση αβεβαιότητας γύρω από το τραπεζικό σύστημα με διαρροές και τάχα πληροφορίες για νέες αυξήσεις κεφαλαίου.
Επιθέσεις για… θέσεις
Αυτές οι κερδοσκοπικές επιθέσεις στις τραπεζικές μετοχές έχουν στόχο τα «λάφυρα» των τραπεζών και της κρίσης: τα «κόκκινα» επιχειρηματικά δάνεια. Όσο πιο χαμηλά κινούνται οι αξίες των ελληνικών τραπεζών τόσο πιο φθηνά θα πάρουν «πακέτα» δανείων. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσουν να πάρουν «τζάμπα» τον έλεγχο ενός μεγάλου μέρους του ελληνικού επιχειρηματικού χάρτη. Μην ξεχνάμε ότι από τη στιγμή που θα μπει σε αναδιάρθρωση ένα «κόκκινο» δάνειο υπάρχει η δυνατότητα να αλλάξει σε… μια νύχτα ολόκληρο το Δ.Σ. της εταιρείας.
Είναι αμέτοχοι οι τραπεζίτες;
Εδώ υπάρχει ένα θέμα. Οι τραπεζίτες δεν μπορούν να βάλουν την υπογραφή τους στην πώληση δανείων σε εξευτελιστικά χαμηλές τιμές. Από τη στιγμή, όμως, που οι τραπεζικές μετοχές, οι αξίες και οι καλύψεις συρρικνώνονται συνεχώς με φόντο τις (κερδοσκοπικές) επιθέσεις μέσω του χρηματιστηρίου, αναγκάζονται να πουλήσουν δάνεια σε πολύ χαμηλές τιμές. Κάτω και από το επιτρεπόμενο –ίσως– όριο. Κερδισμένα φυσικά τα funds που αγοράζουν μαζικά δάνεια σε εξευτελιστικές τιμές.
Κρίσιμα ερωτήματα
Οι τραπεζίτες έχουν «δεμένα» τα χέρια και αναγκάζονται να πουλήσουν χαμηλά για να πιάσουν τους αυστηρούς στόχους του SSM για τη μείωση των κόκκινων δανείων; Μπορούν να αντιδράσουν και γιατί «ανέχονται» τέτοιες επιθέσεις; Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς γνωρίζει το θέμα; Το παρακολουθεί και τι κινήσεις-ελέγχους κάνει; Πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν υπερχρεωμένες επιχειρήσεις και να πωλούνται τα δάνειά τους σε ξένα funds έναντι πινακίου φακής; Γιατί αν δεν έχουν καμμία βιωσιμότητα, τι να τα κάνουν αυτά τα δάνεια οι ξένοι;
Ποιοι «σορτάρουν» τράπεζες και ΔΕΗ
Φαίνεται πως ενώ η αγορά προσπαθεί να κινηθεί ανοδικά, υπάρχει μια σειρά από funds που έχουν θέσεις short σε τράπεζες, μέχρι και στη ΔΕΗ. Για παράδειγμα, η Oceanwood Capital Management έχει short θέσεις σε Alpha bank, Eurobank και Εθνική Τράπεζα. Το Lansdowne έχει short θέσεις σε Πειραιώς, Eurobank και ΔΕΗ, ενώ το Marschall στην Πειραιώς. Ένα άγριο «παιχνίδι» στο ταμπλό που κρατά μήνες τώρα (μην πούμε χρόνια) και με μια σειρά ακόμα ξένων funds. Και για να πούμε όλο το… ιστορικό, πίσω από τα ξένα funds ουδείς γνωρίζει τους πραγματικούς εντολείς, που μπορεί να είναι ακόμα και στο εσωτερικό της χώρας!
Η «ευάλωτη» ΔΕΗ και η κερδοσκοπία
Αυτό που γίνεται το τελευταίο χρονικό διάστημα θα πρέπει να μας απασχολήσει. Γιατί δεν είναι μόνο οι τράπεζες που δέχονται κερδοσκοπικές επιθέσεις, αλλά και ΔΕΚΟ, όπως η ΔΕΗ. Μια επιχείρηση με κεφαλαιοποίηση σχεδόν 390 εκατ. ευρώ, που «έσπασε» μετά την απόσχιση του ΑΔΜΗΕ. Μια εταιρεία με τεράστιες υποχρεώσεις και πολλά «φέσια». Αυτή την εταιρεία βρήκαν τα funds και κερδοσκοπούν πάνω της. Αλλά για να μην τα ρίχνουμε όλα αλλού, είναι η επιχείρηση που αναγκάστηκε να πουλά ρεύμα φθηνά για να μην έχει το μονοπώλιο στην αγορά, προσπαθεί να αντεπεξέλθει στον ανταγωνισμό. Αλλά δεν έφτασε τυχαία έως εδώ. Ουδείς ξεχνά τους συνδικαλιστές της ΔΕΗ που συνέβαλαν καθοριστικά τα προηγούμενα χρόνια στην κατάρρευσή της, με τα τεράστια «φαγοπότια» που έγιναν.
Τα αλληλοκαρφώματα των τραπεζιτών
Εδώ και καιρό σάς έχουμε ενημερώσει για τις διαμάχες ανάμεσα σε τραπεζίτες. Νυν και πρώην τραπεζικά στελέχη «αλληλοκαρφώνονται» στέλνοντας επιστολές σε όποιον βρουν. Φυσικά, εδώ και έναν χρόνο οι κατηγορίες που αποδίδει ο ένας στον άλλον για κακοδιαχείριση, λάθη και παραλείψεις του παρελθόντος έχουν φτάσει ακόμα και στα αυτιά των δανειστών. Οι νυν προσπαθούν να διατηρήσουν τις θέσεις τους και οι πρώην να ξαναμπούν στο παιχνίδι. Γιαυτό και επιτίθενται, προσπαθούν να κατηγορήσουν ή να «αδειάσουν» τον Στουρνάρα που επιχειρεί να στηρίξει τις τράπεζες και το ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα. Γιαυτό βγαίνουν κάποιοι και ισχυρίζονται ότι ακόμα και να έκαναν λάθη στο παρελθόν, αυτοί δεν φταίνε γιατί δεν τους έκανε έλεγχο η Τράπεζα της Ελλάδας που τους εποπτεύει! Άρα (λένε), δεν υπάρχει αδίκημα για τα τραπεζικά στελέχη που έβαλαν υπογραφές!
