Μια ακόμα τραγωδία
Γράφει ο Κωνσταντίνος Μίχαλος, πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου
Για μια ακόμη φορά, η Ελλάδα βιώνει μια ανείπωτη τραγωδία, η έκταση της οποίας δεν έχει ακόμη αποκαλυφθεί, την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές. Αυτό που γνωρίζουμε μέχρι στιγμής είναι ότι χάθηκαν δεκάδες ανθρώπινες ζωές, χιλιάδες στρέμματα δάσους κάηκαν και εκατοντάδες συνάνθρωποί μας βρίσκονται σήμερα σε απόγνωση, έχοντας δει τα σπίτια και τις περιουσίες τους να γίνονται στάχτη μέσα σε μια νύχτα.
Δυστυχώς το δράμα ακόμη εξελίσσεται. Δεν είναι η κατάλληλη στιγμή να μιλήσουμε για ευθύνες, λάθη και παραλείψεις. Προέχει να σβήσουν οι φωτιές, να σωθούν όσοι ακόμη αγνοούνται ή κινδυνεύουν, να στηριχθούν οι οικογένειες που θρηνούν τους δικούς τους ανθρώπους. Προέχει, επίσης, να ανακουφιστούν με κάθε τρόπο οι πληγέντες από την καταστροφή.
Ανάμεσα σε αυτούς είναι και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις των πληγεισών περιοχών: είναι οι επιχειρηματίες που έχασαν στις φλόγες τους κόπους μιας ζωής, είναι οι εργαζόμενοι και οι οικογένειές τους, που βρέθηκαν ξαφνικά χωρίς δουλειά και εισόδημα. Σε αυτές τις επιχειρήσεις, σε όλους αυτούς τους ανθρώπους, η πολιτεία οφείλει να παρέχει βοήθεια και συμπαράσταση προκειμένου να επιβιώσουν και να σταθούν ξανά στα πόδια τους.
Τα ειδικά συνεργεία του ΕΒΕΑ βρίσκονται ήδη στις πληγείσες περιοχές για την καταγραφή των ζημιών στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, προκειμένου να αποτυπωθεί η κατάσταση και να ενημερωθούν σχετικά τα αρμόδια υπουργεία. Το αμέσως επόμενο βήμα θα πρέπει να είναι η λήψη των απαραίτητων μέτρων στήριξης. Αυτονόητο μέτρο είναι η αναστολή της υποχρέωσης καταβολής φόρων, εισφορών και τελών, καθώς και βεβαιωμένων οφειλών προς το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία για όλες τις επιχειρήσεις που υπέστησαν ζημιές εξαιτίας των πυρκαγιών. Παράλληλα, θα πρέπει να προβλεφθεί η καταβολή έκτακτου χρηματικού βοηθήματος στις πληγείσες επιχειρήσεις, ανάλογα με την έκταση της καταστροφής που υπέστησαν για την αντιμετώπιση άμεσων αναγκών. Τέλος, είναι απαραίτητο να δοθεί η δυνατότητα άτοκου δανεισμού, με σκοπό την αποκατάσταση των ζημιών και την επανέναρξη λειτουργίας των επιχειρήσεων.
Τώρα δεν είναι ώρα για λόγια, αλλά για πράξεις προκειμένου να δοθεί ένα χέρι βοήθειας σε όσους υποφέρουν. Η κινητοποίηση της ελληνικής κοινωνίας, των πολιτών και των επιχειρήσεων από την Αττική και κάθε σημείο της χώρας, που σπεύδουν να προσφέρουν και βοηθήσουν με όποιο τρόπο μπορούν, είναι ήδη τεράστια. Η κύρια ευθύνη, ωστόσο, για την αντιμετώπιση των κοινωνικών και οικονομικών συνεπειών αυτής της τραγωδίας ανήκει στην πολιτεία, η οποία οφείλει να δράσει με ταχύτητα και αποτελεσματικότητα.
Ωστόσο, η σιωπή μπροστά στο πένθος και την απώλεια δεν πρέπει να συγχέεται με τη λήθη. Δεν σημαίνει ότι την επόμενη μέρα θα συνεχίσουμε όπως πριν, κλείνοντας τα μάτια μπροστά στα αίτια μιας ακόμη καταστροφής. Όταν οι στάχτες απομακρυνθούν, οφείλουμε, μακριά από κομματικές σκοπιμότητες και ανούσιες αντιπαραθέσεις, να δούμε τι έφταιξε και να το διορθώσουμε. Να δούμε, επιτέλους, γιατί το ελληνικό κράτος αποδεικνύεται διαχρονικά ανεπαρκές, στην προστασία της ζωής και της περιουσίας των πολιτών απέναντι σε φυσικές καταστροφές. Να εντοπίσουμε τα λάθη και τις παραλείψεις, τις δομές και τις διαδικασίες που δεν λειτουργούν όπως θα έπρεπε, αλλά και τις αντιλήψεις, τις επιλογές και τις συμπεριφορές που καθιστούν την πατρίδα μας ευάλωτη σε τέτοια φαινόμενα. Ο πόνος και η θλίψη που νιώθουμε όλοι σήμερα, ας μετατραπεί σε αποφασιστικότητα για να αποτρέψουμε παρόμοιες καταστροφές στο μέλλον.
