Γ. Στουρνάρας για Novartis: Η μεγαλύτερη σκευωρία της μεταπολίτευσης
Ο κ. Στουρνάρας κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι πρώτα έφερε το όλο θέμα στη δημοσιότητα και κατόπιν «ένιψε τα χέρια της», καθώς φοβάται την αποκάλυψη ότι εάν αποκαλυφθεί όλη η αλήθεια στην όλη υπόθεση θα βρεθούν εμπλεκόμενα και κυβερνητικά στελέχη.
Ο διοικητής της ΤτΕ στράφηκε και κατά των μαρτύρων, υποστηρίζοντας ότι έχουν δεχθεί πιέσεις από την κυβέρνηση, ενώ εμφανίστηκε πλήρως αντίθετος με το γεγονός ότι δεν παρουσιάζονται αλλά χρησιμοποιούν ψευδώνυμα και κρύβονται.
«Δεν υπάρχει προηγούμενο στον ανεπτυγμένο κόσμο, με ασυνάρτητες μαρτυρίες τριών ανώνυμων μαρτύρων, υπό αμφισβητούμενο καθεστώς προστασίας, με εκκρεμότητες στη Δικαιοσύνη και τη Φορολογική Διοίκηση, υποκείμενων σε πιέσεις ή ακόμη και εκβιασμούς, χωρίς στοιχεία, χωρίς καν ενδείξεις, να στέλνονται δέκα επιλεγμένα, νυν και πρώην, πολιτικά πρόσωπα κατηγορούμενα στη Βουλή, δύο πρώην Πρωθυπουργών συμπεριλαμβανομένων, να ανοίγονται οι τραπεζικοί λογαριασμοί τους, όπως και των συγγενικών τους προσώπων, να στοχοποιούνται και να διαπομπεύονται», υπογράμμισε χαρακτηριστικά ο διοικητής της ΤτΕ.
Ειδική αναφορά φρόντισε να πραγματοποιήσει ο κ. Στουρνάρας τόσο στον υπουργό Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο όσο και στον εαυτό του, επικαλούμενος τους προγόνους τους.
Όπως τόνισε χαρακτηριστικά στην ομιλία του «Ο στρατηγός Θρασύβουλος Τσακαλώτος, για παράδειγμα, είμαι βέβαιος ότι θα ήταν περήφανος να βλέπει στα έδρανα της Κυβέρνησης, υπουργό Οικονομικών τον ανιψιό του, απόφοιτο της Οξφόρδης, και άξιο συνάδελφο, Ευκλείδη Τσακαλώτο.
Ο πατέρας μου, Θανάσης Στουρνάρας, απλός αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης, Γραμματέας του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΕΑΜ) Φθιώτιδας και Εύβοιας, που μεγάλωσε εμένα και τα αδέλφια μου κρυπτόμενος επί σειρά ετών, είμαι βέβαιος ότι θα ήταν περήφανος να βλέπει στη Διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδος και στο Δ.Σ. της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, τον υποφαινόμενο, επίσης απόφοιτο της Οξφόρδης.
Και οι δύο όμως θα θλίβονταν βαθύτατα για τη δολοφονία χαρακτήρων που επιχειρείται, για τη διχαστική, αταβιστική και φασίζουσα ιδεολογική παλινδρόμηση σε πολιτική ρητορική, σε μεθοδεύσεις και σε πρακτικές, που χαρακτηρίζουν την υπόθεση Novartis».
