Αν κάποιος ήθελε να κάνει ανάλυση δεδομένων με ψυχραιμία και απαλλαγμένος από κάθε είδους οπαδικά αντανακλαστικά και «εκλογικές επιθυμίες» θα έβλεπε πως ο «οδικός χάρτης» ως τις εθνικές κάλπες παρουσιάζει πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά από αυτά που επιχειρούν να εμφανίσουν οι δημοσκοπήσεις που διεξάγονται τώρα, εκτός πραγματικού εκλογικού χρόνου, με ή χωρίς επιστημονική τεκμηρίωση. Κι αν εν πάση περιπτώσει οποιοσδήποτε μπει σε αυτήν τη διαδικασία πρέπει μάλλον να ξεκινήσει από μια παραδοχή. Πως ακόμη κι αν δεν εξαντληθεί η τετραετία, τουλάχιστον ο χρόνος των εκλογών θα προσεγγίσει αρκετά αυτό το όριο. Και, πάντως, ότι ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας δεν έχει μπροστά του κάποιο ορόσημο που να οδηγεί αυτόχρημα σε πτώση της κυβέρνησης, ή σε κυβερνητική μεταβολή.
Γράφει ο Γιάννης Βασιλακόπουλος
Στην παρούσα φάση ο πρωθυπουργός έχει μπροστά του ένα ορόσημο και τρία «δύσκολα» στοιχήματα από τα οποία όμως δε φαίνεται να μπορεί άμεσα να επωφεληθεί η αξιωματική αντιπολίτευση, ακόμη κι αν τα στοιχήματα αυτά «χαθούν». Το ορόσημο αφορά την έξοδο της χώρας από το πρόγραμμα στήριξης, τον προσεχή Αύγουστο. Πηγές κοντά στην κυβέρνηση λένε πως «το φθινόπωρο του 2018 θα είναι χρόνος αφομοίωσης στην ελληνική κοινωνία του ότι αλλάξαμε σελίδα και πως η χώρα βρίσκεται πια σε μεταμνημονιακή εποχή. Θα πρέπει πριν από οποιαδήποτε πολιτική πρωτοβουλία οι πολίτες να νιώσουν αυτή τη μεταβολή στην καθημερινότητά τους.
Σε αυτόν τον «δρόμο» ένα από τα «αγκάθια» που, σύμφωνα με πολιτικούς και διπλωματικούς αναλυτές, θα επανακάμψει στο προσκήνιο και ο χειρισμός του μπορεί να αποβεί καταλυτικός στις εξελίξεις είναι το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων. Όχι γιατί η αξιωματική αντιπολίτευση μπορεί να φέρει κάποια εναλλακτική πρόταση στο τραπέζι με βάση την εθνική θέση η οποία έχει συνυπογραφεί από το 2008, αλλά διότι η εξέλιξη στην ουσία του προβλήματος μπορεί να επηρεάσει τα δεδομένα –κυρίως– στη Βόρεια Ελλάδα όπως είναι λογικό.
Το μπάχαλο
Την ίδια ώρα, ο Αλέξης Τσίπρας δείχνει να έχει «παγιδεύσει» –κυρίως– τη Ν.Δ. με κινήσεις που αποκαλύπτουν εσωκομματικό πρόβλημα στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Κλασικό παράδειγμα στάθηκε το περίφημο νομοσχέδιο για την αναδοχή από ζευγάρια που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης – δεν αναφέρει πουθενά ξεχωριστά τα ομόφυλα ζευγάρια, απλώς δεν τα εξαιρεί. Σ’ αυτό λοιπόν ακόμη και η εισηγήτρια της Ν.Δ., πρώην βουλευτής της ΔΗΜ.ΑΡ. και του Ποταμιού, Κατερίνα Μάρκου, εισηγήθηκε καταψήφιση και η ίδια υπερψήφισε! Το ίδιο έπραξαν και άλλα κορυφαία στελέχη της Ν.Δ. με προεξάρχουσα την κυρία Ντόρα Μπακογιάννη. Παράλληλα, καθ’ οδόν προς την εσωκομματική διαδικασία που είναι προγραμματισμένη για αύριο στη Ν.Δ. αναδεικνύεται ένας κομματικός μηχανισμός κάθε άλλο παρά έτοιμος για μια εκλογική μάχη, καθώς, για παράδειγμα, στη Γλυφάδα… διορίστηκε επί της ουσίας πρόεδρος της οικείας Τοπικής Οργάνωσης προκειμένου να αποφευχθεί η… κοσμογονική σύγκρουση, ενώ στη Β’ Πειραιώς, υποψήφιος πρόεδρος αποσύρθηκε με καταγγελίες κατά στενότατου συνεργάτη του Κ. Μητσοτάκη.
Το ενδεχόμενο ακόμη σχηματοποίησης φορέα παλαιών «καραμανλικών» στελεχών φαίνεται να τρομάζει την ηγετική ομάδα της Ν.Δ. και τούτο διότι μια απλή καταγραφή του εκτιμάται, πως μπορεί να είναι αρκετή ώστε να βγάλει τη Ν.Δ. εκτός στόχων – όπως αυτοί αποτυπώνονται σήμερα. Πολιτικοί αναλυτές περιμένουν ακόμη και εσωκομματικό πόλεμο στον Κώστα Καραμανλή – του οποίου η παρουσία στη Θράκη την περασμένη εβδομάδα θορύβησε την Πειραιώς.
Η έξοδος από το μνημόνιο και το διεθνές προφίλ
Ο Αλέξης Τσίπρας είναι βέβαιο ότι θα επιχειρήσει να κεφαλαιοποιήσει πολιτικά, εκτός από την έξοδο της χώρας από τον μηχανισμό στήριξης, και την ενίσχυση του προσωπικού ηγετικού του προφίλ που του προσφέρουν οι διαδοχικές συναντήσεις του με κορυφαίες προσωπικότητες της διεθνούς πολιτικής σκηνής και πανίσχυρους παίκτες της παγκόσμιας σκακιέρας. Η πρόσφατη επίσκεψη του διαδόχου του βρετανικού θρόνου στην Αθήνα εκτιμάται πως εκτίναξε τις «μετοχές» του Έλληνα πρωθυπουργού, ενώ κρίσιμη για μια σειρά από λόγους θεωρείται η επικείμενη επίσκεψή του στη Μόσχα, μετά από πρόσκληση του Βλαντίμιρ Πούτιν. Πολιτικοί παρατηρητές πάντως εκτιμούν πως «από τον Αύγουστο και μετά ο πρωθυπουργός θα πρέπει να τρέξει το σχέδιο εμπέδωσης της Ελλάδας μετά το μνημόνιο από τους πολίτες, γιατί αν αυτό δεν συμβεί είναι ενδεχόμενο να βρεθεί αντιμέτωπος με τον μόνο παράγοντα που στην πραγματικότητα φοβάται. Την αποχή, που θα προέρχεται από μια ενδεχόμενη απογοήτευση από τις προσεχείς εκλογές οψέποτε και αν αυτές γίνουν. Στη Ν.Δ. την ίδια ώρα κάνουν στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους λόγο για «εκλογικό πήχυ της τάξης του 32%» ομολογώντας, πάντως, ότι με βάση τη φωτογραφία της στιγμής αυτός ο στόχος φαντάζει αρκετά δύσκολο να επιτευχθεί. Πολιτικοί παρατηρητές σημειώνουν με νόημα ότι «στη διάρκεια της πιο σκληρής τριετίας του μνημονίου, ο Αντώνης Σαμαράς απώλεσε το 2015 μόνον το 1,8 % της εκλογικής του δύναμης του 2012. Ο Αλέξης Τσίπρας ξεκινά από πιο ψηλά και αν έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων είναι δύσκολο να χάσει περισσότερο».
