Μοσχοπουλήθηκαν τα αντικείμενα του θρυλικού Ritz
Όταν πουλάει όνειρα η αγορά της τέχνης ξεφεύγει από κάθε λογική! Αυτό συνέβη και με τη μαραθώνια δημοπρασία με αντικείμενα από το θρυλικό παρισινό ξενοδοχείο Ritz, που προσέλκυσε το ενδιαφέρον των αγοραστών και τρέλανε το σφυρί!
Γράφει η Ιωάννα Ανδριοπούλου
Συνολικά 10.000 αντικείμενα, οργανωμένα σε 3.500 παρτίδες, δημοπρατήθηκαν από τον οίκο Artcurial, που μετατράπηκε με την αφορμή αυτή σε αντίγραφο του παρισινού ανακτόρου. Αν και τα αντικείμενα δεν είχαν αυτά καθαυτά ιδιαίτερη αξία, το καθένα είχε να διηγηθεί τη δική του ιστορία. Κάποια από αυτά έφεραν το λογότυπο του θρυλικού ξενοδοχείου, άλλα χρησιμοποιήθηκαν από διάσημους ένοικους. Όλα αυτά συνέβαλαν ώστε η εν λόγω δημοπρασία να φέρει αποτελέσματα που ξεπέρασαν κάθε προσδοκία. Έτσι συγκεντρώθηκαν συνολικά 7,3 εκατομμύρια ευρώ, όταν η τιμή εκτίμησης ήταν μόλις το ένα εκατομμύριο.
Τι κι αν τα έπιπλα ήταν μιας άλλης εποχής, τι κι αν ήταν χτυπημένα... μοσχοπουλήθηκαν! Για παράδειγμα οι 4 καρέκλες της σουίτας Windsor κατακυρώθηκαν στην τρελή τιμή των 15.000 ευρώ. Η περίφημη επιγραφή του ιστορικού μπαρ Hemingway είχε τιμή εκτίμησης 300 ευρώ και τελικά βρήκε αγοραστή στα 88.400 ευρώ. Η υψηλότερη τιμή πώλησης επιτεύχθηκε για ένα γραφείο και μια καρέκλα Louis XV από τη σουίτα Madame C, που πωλήθηκε για 182.000 ευρώ, τιμή 300 φορές υψηλοτέρα από την τιμή εκτίμησή της. Ο μεγάλος καπιτονέ καναπές του μπαρ Vendôme βρήκε αγοραστή στα 69.960 ευρώ, ενώ το σετ με τα σκαμπό από το μπαρ Ritz κατακυρώθηκε για 49.300 ευρώ. Όσον αφορά στα σερβίτσια, μια δωδεκάδα ποτήρια σαμπάνιας χτυπήθηκαν για 3.900 ευρώ μόνο και μόνο επειδή έφεραν το ακρωνύμιο του ξενοδοχείου χαραγμένο επάνω τους.
Ακόμη και τα αξεσουάρ έπιασαν τρελές τιμές, όπως για παράδειγμα μια παρτίδα με 65 κρεμάστρες που πολλαπλασίασαν επί 30 την τιμή εκτίμησης τους και κατακυρώθηκαν στα 3.100 ευρώ.
Μια μπανιέρα, μια ιστορία
Μία από τις πρώτες μπανιέρες του Ritz βρήκε αγοραστή στα 7.800 ευρώ, όταν η τιμή εκτίμησης ήταν μόλις 2.000 ευρώ. Για την ιστορία, να αναφέρουμε ότι ο Ελβετός ξενοδόχος Σεζάρ Ριτς (1850–1918) ήθελε να προσφέρει τις μεγαλύτερες κατά το δυνατόν ανέσεις στην πελατεία του. Είχε την επιθυμία να βάλει σε κάθε σουίτα και δωμάτιο ένα λουτρό με μια μπανιέρα σαν αυτή που δημοπρατήθηκε. «Ήταν πολύ μοντέρνο τότε» θυμίζει ο Στεφάν Ομπέρ, ένας από τους δύο δημοπράτες.
Αυτή η επιτυχία είναι ο καρπός μιας άψογης οργάνωσης και του έργου μιας ομάδας 70 ατόμων που για δώδεκα μήνες εργάστηκαν σκληρά. Όλα τα αντικείμενα φυλάσσονταν σε αποθήκη και για τις ανάγκες της δημοπρασίας χρειάστηκε να γίνει αναπαράσταση των χώρων και των σουιτών. Οι τελευταίες αναδιαμορφώθηκαν ελεύθερα αλλά πήραν ξανά τα ονόματα που είχαν στο ξενοδοχείο, όπως Κοκό Σανέλ, Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ, Ουίνδσορ, προς τιμήν των διάσημων ενοίκων τους, όπως το μπαρ Χέμινγουεϊ ή το σαλόνι Προυστ.
