ΣΕΒ: Πέντε προτάσεις για μείωση της υπερφορολόγησης
Στο κλείσιμο του 8ετούς μνημονιακού κύκλου, η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με μια σημαντική πρόκληση: την αποκατάσταση του σημαντικού επενδυτικού κενού, ύψους 100 δισ. ευρώ, που αφήνει πίσω της η μακροχρόνια κρίση και ύφεση, τονίζειο ΣΕΒ στο εβδομαδιαίο δελτίο για την οικονομία.
Εμπόδια σε αυτή την πρόκληση αποτελούν η χαμηλή μη μισθολογική ανταγωνιστικότητα (λόγω υπερβολικής επιβάρυνσης με φόρους και εισφορές της εργασίας), η δύσκολη και ακριβή πρόσβαση σε χρηματοδότηση (ειδικά για τις ΜμΕ), τα πολλά εμπόδια στο επιχειρηματικό περιβάλλον και οι υψηλοί φόροι παντού.
Συγκεκριμένα, πέρα από την εκλογίκευση των επιβαρύνσεων στη μισθωτή εργασία, ο ΣΕΒ προτείνει:
1) τη συνδυαστική και σταδιακή μείωση κατά 30% των φόρων στα επιχειρηματικά κέρδη και τα διανεμόμενα μερίσματα, περιλαμβανομένων των ασφαλιστικών εισφορών, καθώς όπως προέκυψε από τη συζήτηση στο Επενδυτικό Συνέδριο μείωση κατά 10% του επιχειρηματικού φορολογικού συντελεστή αυξάνει 1,3% το ΑΕΠ
2) τον εξορθολογισμό του μίγματος των έμμεσων και ειδικών φόρων, τελών, εισφορών, και επιβαρύνσεων σε -κρίσιμες για τον παραγωγικό μετασχηματισμό- δραστηριότητες, όπου αυτές ξεπερνούν τον μέσο όρο των αντίστοιχων επιβαρύνσεων σε άλλες χώρες της Ε.Ε.
3) την εφαρμογή επενδυτικών φορολογικών κινήτρων για την προσέλκυση παραγωγικών επενδύσεων οι οποίες θα δημιουργήσουν νέες δουλειές και έσοδα στο δημόσιο
4) την επιθετική προώθηση των ηλεκτρονικών συναλλαγών και τιμολόγησης σε όλο το μήκος της εφοδιαστικής αλυσίδας στα πλαίσια της προσπάθειας αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής και του λαθρεμπορίου
5) Λαμβάνοντας υπόψη τα δύσκολα δημοσιονομικά της χώρας, και εφόσον θεσμοθετηθούν τα παραπάνω, προτείνεται από τον ΣΕΒ να μένει -σε κάθε περίπτωση- προς φορολόγηση τουλάχιστον 30% από τα φορολογητέα κέρδη των επιχειρήσεων ετησίως
Ο ΣΕΒ επιμένει πως ένα κράτος πρέπει να προσφέρει ένα σταθερό και αξιόπιστο φορολογικό πλαίσιο για την επιχειρηματική δράση. Ταυτόχρονα, πρέπει να παρέχει υπηρεσίες αδειοδότησης, απονομής δικαιοσύνης, εποπτείας της αγοράς, καθώς και υψηλής ποιότητας κοινωνικές υπηρεσίες υγείας και εκπαίδευσης αντίστοιχου επιπέδου των πλέον ανεπτυγμένων χωρών της Ε.Ε., εφόσον επιθυμεί να τιμολογεί με τους υψηλότερους φορολογικούς συντελεστές της Ευρώπης. Για να διατυπώσει η χώρα μια πειστική πρόταση σε επενδυτές και εργαζόμενες οικογένειες δεν είναι απαραίτητο να έχει τους χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές. Αλλά πρέπει να αποφύγει τις αντιπαραγωγικές υπερβολές και ταυτόχρονα να εγγυάται την ανταποδοτικότητα που αρμόζει σε μια χώρα της Ε.Ε.
Η χώρα μπορεί να ανακάμψει δυναμικά με την προϋπόθεση να προωθηθούν οι ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις που δεν περιλήφθηκαν ποτέ στα προγράμματα προσαρμογής, να υλοποιηθούν σωστά αυτές που εκκρεμούν, να μειωθεί η φορολογική αβεβαιότητα και το μη μισθολογικό κόστος που επιβαρύνει ειδικά τη μισθωτή εργασία και τις εργαζόμενες οικογένειες του ιδιωτικό τομέα και να εκλογικευτούν μια σειρά από φορολογικές υπερβολές που δρουν ανασταλτικά στις επενδύσεις. Έτσι θα αποκτήσει μακροπρόθεσμους ρυθμούς ανάπτυξης και μια δημογραφική δυναμική που θα είναι συμβατή, μεταξύ άλλων, με τη μακροχρόνια δημοσιονομική φερεγγυότητα της χώρας και την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους.
