Το 1961, ο 27χρονος Στάνλει Μίλγκραμ, επίκουρος καθηγητής ψυχολογίας στο Γέιλ, αποφάσισε να μελετήσει το κοινωνικό φαινόμενο της υπακοής στην εξουσία. Τελικά, προέκυψε ένα απ’ τα πιο γνωστά αντιδεοντολογικά πειράματα της ψυχολογίας, το πείραμα που έμεινε γνωστό στην ιστορία ως «το πείραμα του Μίλγκραμ». To 1961 η ανθρωπότητα δεν είχε ξεχάσει ακόμα τα εγκλήματα των ναζί. Η επιστημονική κοινότητα προσπαθούσε να κατανοήσει το παράλογο της συμπεριφοράς των απλών στρατιωτών και αξιωματικών των SS, που είχαν εξολοθρεύσει εκατομμύρια άμαχους. Μέχρι το το πείραμα του Μίλγκραμ η κυρίαρχη εξήγηση έλεγε πως ο λόγος αυτής της πειθήνιας συμπεριφοράς είχε να κάνει με την αυταρχική διαπαιδαγώγηση και την καταπιεσμένη παιδική ηλικία των Γερμανών. Ο Μίλγκραμ ήταν ένας από εκείνους που δεν ήταν πεπεισμένος για αυτή την εξήγηση. Και επιχείρησε να το αποδείξει μέσω του πειράματός του. Τα υποκείμενα του πειράματός του συμμετείχαν εθελοντικά και ήταν κατά βάση φοιτητές, που θα αμοιβόντουσαν. Το ίδιο το πείραμα είχε ως εξής:
Οι φοιτητές χωρίζονταν σε ζεύγη και έπειτα από μια εικονική κλήρωση, ο ένας έπαιρνε το ρόλο του μαθητή και ο άλλος εκείνον του δασκάλου. Ο «μαθητής» δενόταν χειροπόδαρα σε μια ηλεκτρική καρέκλα και του περνούσαν ηλεκτρόδια σε όλο το σώμα. Στη συνέχεια του έδιναν να μάθει δέκα ζεύγη λέξεων. Ο «δάσκαλος», από την μεριά του, καθόταν μπροστά σε μια κονσόλα ηλεκτρικής γεννήτριας έχοντας μπροστά του δέκα κουμπιά με ενδείξεις: 15 βολτ, 30 βολτ, 50 βολτ κλπ. Το τελευταίο κουμπί έγραφε: «450 βολτ. Προσοχή! Κίνδυνος»! Πίσω από τον «δάσκαλο» στεκόταν ο Μίλγκραμ που έδινε τις εντολές: «Θα λέτε την πρώτη λέξη απ’ τα ζεύγη στο μαθητευόμενο. Αν κάνει λάθος θα σηκώσετε το πρώτο μοχλό και θα υποστεί ένα ηλεκτροσόκ 15 βολτ. Σε κάθε λάθος θα σηκώνετε τον αμέσως επόμενο μοχλό».
