Τα βασικά σημεία του APS
-
Θα αφορά 30 δισ. NPEs
-
Θα τιτλοποιηθούν πρακτικά έως 30 δις. NPEs
-
Θα εκδοθούν 3 είδη ομολόγων –senior, mezzanine και junior– όπου το κράτος θα
εγγυάται στα seniorbond των τραπεζών
-
Τα seniorbond θα είναι 9 με 10 δισ. συνολικού ύψους
-
Θα φέρουν βαθμολογία BB-
-
To επιτόκιο - προμήθεια που θα πληρώνουν οι τράπεζες θα είναι 2%
-
Θα έχει θετική επίδραση στα RWA στο μέσο σταθμισμένο ενεργητικό
Το
ζήτημα του επιτοκίου που έχει κλειδώσει στο 2% περίπου δεν ήταν ποτέ ουσιώδες
πρόβλημα.
Να
σημειωθεί ότι αρχικά είχε εξεταστεί επιτόκιο 3%, μετά ήθελαν οι τράπεζες 2,5%,
ακολούθως 2% μετά κάτω από 2%, αλλά στην πράξη έπρεπε να τεθεί και ένα όριο
άπαξ, και η Ελλάδα δεν είναι Ιταλία καθώς δεν διαθέτει επενδυτική βαθμίδα.
Το
βασικό πρόβλημα των τραπεζών στο APS είναι το εξής:
Οι
τράπεζες για να μπορέσουν να πάρουν υψηλή διαβάθμιση στα seniorbond θα πρέπει
να εντάξουν στην τιτλοποίηση των προβληματικών δανείων όσο το δυνατό ποιο καλής
ποιότητας NPEs.
Σε
αντίθετη περίπτωση που παρεισφρήσουν κακής ποιότητας NPEs στην τιτλοποίηση θα
μπορούσε να υπάρξει αρνητική αξιολόγηση από τους οίκους πιστοληπτικής
διαβάθμισης και βεβαίως από τον SSM.
Όμως,
γιατί έχει αξία η πιστοληπτική διαβάθμιση των seniorbond που θα εκδώσουν οι
τράπεζες;
Γιατί
με βάση αυτό θα καθοριστεί πόσο κεφάλαιο θα «αφαιρεθεί» από το μέσο σταθμισμένο
ενεργητικό.
Για
να απλουστεύσουμε το πρόγραμμα Ηρακλής ή APS ας δούμε εν συντομία την δομή του.
Οι
ελληνικές τράπεζες έχουν στα χαρτοφυλάκια τους 78 δισ. προβληματικά ανοίγματα.
Το
πρόγραμμα APS επιτρέπει την τιτλοποίηση έως 30 δισ. NPEs και έναντι αυτών οι
τράπεζες θα εκδώσουν 3 είδη ομολόγων – κύρια ομόλογα seniorbond τα οποία θα
φέρουν την πλήρη εγγύηση του δημοσίου και οι τράπεζες θα πληρώνουν επιτόκιο 2%
ετησίως.
Εκτιμάται
ότι για συνολικές τιτλοποιήσεις 30 δισ. NPEs θα εκδοθούν 9 με 10 δισ.
seniorbond που σημαίνει κόστος 200 εκατ. ευρώ ετησίως.
-
Θα εκδοθούν μεσαία ομόλογα mezzaninebond
-
Θα εκδοθούν χαμηλής διαβάθμισης ομόλογα juniorbond.
Τα
mezzanine και juniorbond έχουν από ελάχιστη έως μηδενική αξία σε παρούσες
τιμές.
Οι
τράπεζες για να έχουν κίνητρο να συμμετάσχουν στο APS έχουν ζητήσει το εξής:
Τα
9 με 10 δισ. κύρια ομόλογα, που δυνητικά μπορεί να εκδώσουν οι τράπεζες,
αντιστοιχούν σε αντίστοιχα NPEs προβληματικά δάνεια, τα οποία με την σειρά τους
έχουν κεφαλαιακή κάλυψη.
Παραδείγματος
χάριν ένα δάνειο 100 ευρώ μπορεί να έχει σταθμισμένο ενεργητικό 50 ευρώ
κεφάλαιο.
Αυτά
τα NPEs ζητούν οι τράπεζες να αφαιρούνται από το μέσο σταθμισμένο ενεργητικό
ώστε με αυτό τον τρόπο να βελτιώσουν τους δείκτες κεφαλαιακής τους επάρκειας.
Για
να γίνει αυτό θα πρέπει στις τιτλοποιήσεις να ενταχθούν καλής ποιότητας κακά
προβληματικά δάνεια, ώστε η διαβάθμιση που εκτιμάται σε ΒΒ- των seniorbond να
μπορεί να έχει μεγάλη έκπτωση στο μέσο σταθμισμένο ενεργητικό.
Γιατί
συμβαίνουν όλα αυτά;
Γιατί
οι τράπεζες γνωρίζουν τον χρυσό κανόνα που απλουστευμένα μας τον δίνει καθαρά η
Eurobank.
Η
Eurobank για τιτλοποίηση 9,7 δισ. ευρώ προβληματικών δανείων χρειάστηκε να
δαπανήσει 1,3 δισ. κεφάλαιο.
Με
βάση την απλή μέθοδο των τριών για 30 δισ. θα απαιτηθούν 4 με 4,5 δισ. ευρώ.
