Κωνσταντίνος Μίχαλος: Μικρομεσαίες επιχειρήσεις και κλιματική αλλαγή
Στην
πρόσφατη σύνοδο κορυφής του ΟΗΕ, περίπου 60 χώρες παρουσίασαν τις δεσμεύσεις
και τους σχεδιασμούς τους, στο πλαίσιο της συμφωνίας του Παρισιού για το κλίμα.
Μεταξύ αυτών ήταν και η Ελλάδα, με τον πρωθυπουργό κ. Μητσοτάκη να εξαγγέλλει
το κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας μέχρι το
2028, την απαγόρευση των πλαστικών μιας χρήσης, από το 2021, αλλά και τη
διοργάνωση διάσκεψης κορυφής στην Αθήνα με θέμα τους κινδύνους που απορρέουν
από την κλιματική αλλαγή για την παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά.
Η
Ευρωπαϊκή Ένωση, από την πλευρά της, έχει υιοθετήσει τους πιο φιλόδοξους
παγκοσμίως δεσμευτικούς στόχους για την ενέργεια και το περιβάλλον. Στόχους που
περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου κατά 40% ως
το 2030, τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης κατά 32,5%, την αύξηση του
μεριδίου των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στο 32% του συνολικού ενεργειακού
μείγματος, κ.ά.
Ο
ρόλος των επιχειρήσεων στην επίτευξη αυτών των στόχων θα είναι καθοριστικός. Κι
αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις, οι οποίες αποτελούν τη
ραχοκοκαλιά της ευρωπαϊκής οικονομίας. Σήμερα, στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπάρχουν
περισσότερες από 22 εκατομμύρια Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις, οι οποίες παρέχουν
πάνω από 133 εκατομμύρια θέσεις εργασίας.
Είναι
προφανές ότι η προσαρμογή των ευρωπαϊκών ΜμΕ σε ένα βιώσιμο μοντέλο ανάπτυξης
και λειτουργίας θα συμβάλει καθοριστικά ώστε η ευρωπαϊκή οικονομία να γίνει όχι
μόνο περισσότερο πράσινη και βιώσιμη, αλλά και περισσότερο ανταγωνιστική. Η
διαδικασία αυτή, ωστόσο, είτε αφορά την εφαρμογή φιλικών προς το περιβάλλον
πρακτικών, είτε την υιοθέτηση νέων επιχειρηματικών μοντέλων, απαιτεί σημαντική
επένδυση από την πλευρά των επιχειρήσεων. Είναι, δε, γνωστό ότι μία από τις
σημαντικότερες δυσκολίες για τις Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις –ιδιαίτερα στην
Ελλάδα, αλλά και πανευρωπαϊκά, όπως αναδείχθηκε σε πρόσφατη έρευνα των
Ευρωεπιμελητηρίων– είναι η πρόσβαση στη χρηματοδότηση.
Υπάρχει,
επομένως, ανάγκη για συντονισμένη δράση από κράτη, χρηματοοικονομικούς
οργανισμούς και επιχειρηματικούς φορείς, ώστε να διευκολυνθεί η πρόσβαση των
ΜμΕ σε επαρκή χρηματοδότηση, η οποία θα τους επιτρέψει να επενδύσουν στην
ανανεώσιμη ενέργεια, στην ενεργειακή αποδοτικότητα και στις λύσεις κυκλικής
οικονομίας, ή ακόμα και να υιοθετήσουν νέα, βιώσιμα επιχειρηματικά μοντέλα και
περιβαλλοντικές καινοτομίες.
Σημαντικό
ρόλο σε αυτή την προσπάθεια έχουν τόσο οι αναπτυξιακές τράπεζες που λειτουργούν
στην ευρωπαϊκή αγορά, όπως η EBRD και η EIB, όσο και οι εμπορικές τράπεζες. Οι
δημόσιες επενδύσεις είναι γεγονός ότι αποτελούν βασικό και απαραίτητο παράγοντα
για την κινητοποίηση της διαδικασίας μετάβασης. Ωστόσο, για να υπάρξει
συνέχεια, για να διατηρηθεί η δυναμική και να διασφαλιστεί ότι θα εντοπιστούν
και θα προωθηθούν οι πλέον αποτελεσματικές λύσεις, απαιτούνται ιδιωτικά κεφάλαια.
Κι αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αναδειχθεί η προοπτική απόδοσης αυτών των
επενδύσεων μέσα από την ανάπτυξη βιώσιμων επιχειρηματικών σχεδίων.
Τα
Επιμελητήρια μπορούν να υποστηρίξουν αυτή τη διαδικασία, με υπηρεσίες –όπως coachingκαι σεμινάρια επιμόρφωσης, υποστήριξη ανάπτυξης
επιχειρηματικών σχεδίων, matchmaking, κ.ά.– που βοηθούν τα μέλη τους στον
εντοπισμό ευκαιριών, στον σχεδιασμό της επένδυσης και στην αναζήτηση κεφαλαίων,
αλλά και στο στάδιο της υλοποίησης. Παράλληλα, όμως, τα Επιμελητήρια μπορούν να
λειτουργήσουν και ως συνδετικός κρίκος μεταξύ της επιχειρηματικής κοινότητας
και των παρόχων χρηματοοικονομικών υπηρεσιών, αξιοποιώντας την εμπειρία, την
γνώση αλλά και τα σημαντικά insights που προκύπτουν από έρευνες, για να
καλύψουν τυχόν κενά στην κατανόηση των αναγκών και των προσδοκιών της κάθε
πλευράς.
Η
κινητοποίηση και υποστήριξη των ευρωπαϊκών Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων αποτελεί
κρίσιμη προϋπόθεση για την επίτευξη των στόχων της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το
περιβάλλον. Με την ανάπτυξη κατάλληλων χρηματοδοτικών εργαλείων και με την
αξιοποίηση του διαμεσολαβητικού ρόλου των Επιμελητηρίων, η διαδικασία αυτή
μπορεί να προχωρήσει με ταχύτερους ρυθμούς.
