Συντάξεις, «Μακεδονικό» οι αφορμές για πρόωρες κάλπες
Η σκληρή γραμμή που αποφάσισε να κρατήσει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για τις περικοπές στις συντάξεις, δεν ξάφνιασε την κυβέρνηση. Το περίμεναν, άλλωστε ουδέποτε το ΔΝΤ στα οκτώ αυτά μνημονιακά χρόνια δεν συμφώνησε κατά 100% με την ελληνική κυβέρνηση και με την Κομισιόν. Το Ταμείο έπαιζε πάντα το ρόλο του «κακού μπάτσου», όπως στις αστυνομικές ταινίες.
Εριχνε «βόμβες» για να υποχωρεί η κυβέρνηση αλλά και να μη χρεώνεται η ΕΕ το βάρος των σκληρών μέτρων που τελικά επιβαλλόταν στην Ελλάδα.
Ετσι και στην περίπτωση της περικοπής ή μη των συντάξεων από την αρχή του χρόνου, δεν περίμενε κανείς άλλη στάση από αυτή που κράτησε το Ταμείο.
Το μόνο ίσως ανησυχητικό είναι ότι το Βερολίνο σιωπά, παρά τις εκκλήσεις Τσακαλώτου να συναινέσει στην ακύρωση του μέτρου. Κι επίσης ότι μπορεί να χρειαστεί μια τέτοια απόφαση να περάσει από τη Βουλή της Γερμανίας, κάτι που καθιστά αδύνατη μια θετική απόφαση για τους έλληνες συνταξιούχους.
Ωστόσο, οι δηλώσεις του εκπροσώπου του ΔΝΤ, Τζέρι Ράις έχουν ένα λάθος κι ένα σωστό.
Το πρώτο είναι ότι δεν είναι διαρθρωτικό μέτρο η περικοπή των συντάξεων, δεν πρόκειται δηλαδή για κάποια σπουδαία μεταρρύθμιση να κόψεις από τα εισοδήματα ακόμη και αυτών που παίρνουν 800 ευρώ σύνταξη.
Διαρθρωτικό μέτρο είναι να σταματήσει το κράτος να δίνει συντάξεις σε εργαζόμενους ακόμη και κάτω των 60 ετών. Αυτό θα ήταν μεταρρύθμιση, όπως και να περικοπούν οι πολύ υψηλές συντάξεις, κάτι που έγινε τα προηγούμενα χρόνια.
